Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Σε επιφυλακή!

Στις αρχές του μήνα, ύστερα από τη σύνοδο που διοργάνωσαν στη Γενεύη η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, η κυβέρνηση και οι λεγόμενοι «κοινωνικοί εταίροι», ανάμεσά τους η ΓΣΕΕ και ο ΣΕΒ, όλοι μαζί πανηγύριζαν ότι ...σώθηκε η παρτίδα σε ό,τι αφορά τις αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο και ότι επήλθε συμφωνία ανάμεσα στους εργοδότες και τη ΓΣΕΕ για παρεμβάσεις περιορισμένης κλίμακας.

Την ίδια μέρα, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ θριαμβολογούσε για τη διαπραγματευτική της πυγμή και για τη συμβολή της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας στην επίτευξη συμφωνίας με τους εργοδότες για διατήρηση του Ν. 1264/82 στα βασικά του σημεία, κύρια σε αυτά που αφορούν την απεργία.

Ο «Ριζοσπάστης» έγραφε την επομένη της συνόδου στη Γενεύη: «Κεντρική, διακηρυγμένη επιδίωξη είναι η παρεμπόδιση των συνδικάτων στην άσκηση του δικαιώματος της απεργίας, ο παραπέρα οικονομικός στραγγαλισμός των συνδικαλιστικών οργανώσεων, αλλά και ο περιορισμός των συνδικαλιστικών αδειών. Αυτός ο στρατηγικός σχεδιασμός για το κεφάλαιο δεν αλλάζει, ανεξάρτητα από τους ρυθμούς και το εύρος των αλλαγών που προωθούνται κάθε φορά.

Από αυτήν τη σκοπιά, κανέναν εφησυχασμό δεν πρέπει να προκαλεί στους εργαζόμενους η συμφωνία που διαρρεόταν ότι επιτεύχθηκε χτες στη Γενεύη από τους "κοινωνικούς εταίρους"». Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν το ΚΚΕ.

Δεν πέρασε ένας μήνας από τη σύνοδο της Γενεύης και το θέμα των αλλαγών στο συνδικαλιστικό νόμο επανέρχεται, και μάλιστα με διαρροές για συγκεκριμένες αντιδραστικές παρεμβάσεις. Ο εφησυχασμός που προσπάθησε να καλλιεργήσει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τους εργοδότες αποκαλύπτει το ρόλο της.

Αλλωστε, όπως κατήγγειλαν από την πρώτη ώρα οι ταξικές δυνάμεις, ακόμα και με την παρουσία της στον «κοινωνικό διάλογο» της Γενεύης η πλειοψηφία έδινε μια πρώτης τάξης ευκαιρία στην κυβέρνηση να ανοίξει «στα γεμάτα» το ζήτημα των ανατροπών στο συνδικαλιστικό νόμο, ανεξάρτητα από το πότε και σε τι εύρος θα επιλέξει να χτυπήσει.

Τον ίδιο ρόλο έπαιξε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και σε ό,τι αφορά τις ομαδικές απολύσεις. Αποδέχτηκε την αναβάθμιση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας, το οποίο έδωσε δείγματα γραφής, εγκρίνοντας τις ομαδικές απολύσεις στη «Χαλυβουργία Ελλάδος». Τώρα, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και το παίζουν «απατημένες σύζυγοι», ρίχνοντας την ευθύνη στην τρόικα για την ανακίνηση του θέματος με τις αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο.

Το «πουλόβερ» που ξηλώνουν κεφάλαιο, κυβέρνηση και τρόικα, με τις πλάτες της ΓΣΕΕ, στόχο έχει να αφήσει γυμνούς τους εργαζόμενους από οποιαδήποτε προστασία απέναντι στη μεγαλοεργοδοσία, να συντρίψει τη συλλογική διεκδίκηση και πάλη, να «ξεμοναχιάσει» τους εργαζόμενους σε επίπεδο επιχείρησης, ακόμα και κλάδου. Ετσι θα καταφέρει το κεφάλαιο ευκολότερα να επιβάλει τους όρους του, να θωρακίσει την ανταγωνιστικότητά του.

Αυτή είναι η ουσία των αλλαγών και όχι βέβαια ο «εκσυγχρονισμός» του θεσμικού πλαισίου για το συνδικαλισμό, που επικαλούνται κυβέρνηση και τρόικα. Οσο περισσότερο κατανοείται αυτό, τόσο θα προβάλλει επείγουσα η ανάγκη να πάρει ο αγώνας υπεράσπισης των συνδικαλιστικών ελευθεριών χαρακτήρα καθολικής σύγκρουσης με το κεφάλαιο και τη στρατηγική του.

Κανένα εργατικό δικαίωμα δεν είναι μόνιμο στον καπιταλισμό και αυτό ισχύει και με τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Οσοι διακηρύσσουν το αντίθετο, όσοι σπέρνουν τον εφησυχασμό και «διαβεβαιώνουν» ότι μια άλλη κυβέρνηση, στο έδαφος του καπιταλισμού, θα προστατέψει και θα σώσει τους εργαζόμενους, είναι υπόλογοι και πρέπει να παραμεριστούν. Το μεθαυριανό πανελλαδικό συλλαλητήριο και η προετοιμασία της απεργίας στις 27 Νοέμβρη πρέπει να αποτελέσουν σοβαρό βήμα προς την κατεύθυνση της ανασυγκρότησης του κινήματος που είναι αναγκαία σε αυτές τις συνθήκες.

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Πέμπτης 30 Οκτώβρη 2014

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014



Όταν πέφτουν οι μάσκες...
Όταν πριν από λίγες μέρες, ο Αλ. Τσίπρας δήλωνε ότι το «κράτος έχει συνέχεια», πολλοί ίσως να αναρωτήθηκαν τι εννοεί και αν αυτό είναι καλό ή κακό για το λαό. Προχτές, λοιπόν, μάθαμε την πρακτική έκφραση αυτής της θέσης στην Περιφέρεια της Αττικής, εκεί που ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «κυβέρνηση». Η περίπτωση με τον προϋπολογισμό της Περιφέρειας Αττικής είναι χαρακτηριστική. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε έναν προϋπολογισμό ίδιο και απαράλλαχτα αντιλαϊκό με αυτόν της «μνημονιακής» (έτσι τη χαρακτήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ) διοίκησης Σγουρού, περιλαμβάνοντας όλες του τις δεσμεύσεις απέναντι στην κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Γι' αυτό, άλλωστε, η πρόταση προϋπολογισμού στηρίχτηκε και υποστηρίχτηκε από τον «μνημονιακό» Σγουρό, τον «δεξιό» Μαντούβαλο και τον «νεοφιλελεύθερο» Τζήμερο.
Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να πέσουν οι διάφορες μάσκες («αντιμνημονιακές», «αντισυστημικές» κ.λπ.) και να φανεί η ουσία που είναι μία: Οταν, ως κόμμα, στόχος σου είναι η εναλλαγή στη διακυβέρνηση πάνω στο έδαφος του αντιλαϊκού δρόμου του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πάνω στο έδαφος των θεσμών ενός κράτους που λειτουργεί για τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων, δεν έχεις να κάνεις τίποτα περισσότερο από το να συνεχίσεις - με όποιες παραλλαγές - το έργο των προκατόχων σου. Να στηρίζεις, δηλαδή, όλα αυτά μικρά και μεγάλα που διαμορφώνουν το σύστημα που τρώει τις σάρκες του λαού, για να θρέφει τα συμφέροντα των επιχειρηματιών, του κεφαλαίου. Η μόνη σου διαφορά είναι ότι ως «αδοκίμαστος», ως «νέος», «αριστερός» μπορείς πιο εύκολα να ξεγελάσεις το λαό. Κι ας τα 'χει ξαναζήσει...
Θυμίζουμε ότι πριν διοικήσει, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε την ψήφο του λαού με δεσμεύσεις όπως: «Ξεκινά πόλεμος με τα επιχειρηματικά συμφέροντα» ή «αρχή του τέλους του μνημονίου από την Αττική» και άλλα παρόμοια.
Καλά, θα πει κάποιος, είναι τόσο σημαντικό αυτό; Είναι ένας προϋπολογισμός μιας περιφέρειας ικανός για να δείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ως κυβέρνηση θα κάνει τα ίδια; Λογικά ερωτήματα αναζητούν λογικές απαντήσεις. Θα μπορούσε, όμως, να ανταπαντήσει κάποιος: Για να έχεις τέτοια πολιτική στην περιφέρεια, σκέψου τι έχει να γίνει αν κυβερνήσεις, αφού οι δεσμεύσεις και οι συμφωνίες που πρέπει να τηρηθούν, για να υπάρχει «συνέχεια του κράτους», στην περίπτωση της κυβέρνησης, είναι ακόμα μεγαλύτερες απέναντι στο κεφάλαιο, στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς στους οποίους συμμετέχει η Ελλάδα (ΕΕ, ΝΑΤΟ) κ.λπ.
Στην Περιφέρεια Αττικής, αυτή η «συνέχεια», η συνέχεια της αστικής διαχείρισης σε έναν σημαντικό θώκο αστικής εξουσίας, όπως μια περιφέρεια με το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας, φτώχειας, πείνας, εξαθλίωσης, εκφράστηκε με το να καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, που διοικεί, έναν προϋπολογισμό που είχε καταρτίσει ο «μνημονιακός Σγουρός», η παράταξη «που εξυπηρετεί μεγάλα συμφέροντα με τα οποία θα συγκρουστούμε», όπως έλεγαν πριν από τις εκλογές του περασμένου Μάη. Είναι χαρακτηριστικό ότι την «υπεύθυνη» αυτή στάση της διοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ εγκωμίασε σύσσωμος ο αστικός Τύπος, όπως η «Καθημερινή», που σε κεντρικό της άρθρο χτες έγραψε: «Το κράτος έχει συνέχεια, νομικές υποχρεώσεις, προγράμματα ΕΣΠΑ που τρέχουν και θα χαθούν. Σ' αυτή τη σκληρή πραγματικότητα έχει προσγειωθεί η νέα περιφερειάρχης και σύντομα θα φανεί αν θα μπορέσει να δαμάσει τους ακραίους οπαδούς της στείρας καταγγελίας και να παραγάγει έργο σε κρίσιμους τομείς (...)».
Τώρα, λοιπόν, που τελειώνουν τα ψέματα, είναι μια καλή ευκαιρία να συνειδητοποιήσει ο λαός ποια πρέπει να είναι η δική του αλήθεια. Θα προτιμήσει οικειοθελώς να στρατευθεί με εκείνους που με το ένα ή το άλλο μείγμα θα συνεχίσουν να τον εξαθλιώνουν ή θα παλέψει σήμερα για να ανακτήσει όλα όσα του έχουν κλέψει για να καλύψει τις ανάγκες του;
Αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη του Σαββάτου 25 Οκτώβρη 2014.

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

-ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ;

-Αλλά ποιος είναι το Κόμμα;
-Κάθεται σ' ένα σπίτι με τηλέφωνα;
-Είναι οι σκέψεις του μυστικές, οι αποφάσεις του άγνωστες;
-Ποιος είναι;

* * *

Είμαστε μεις.
Εσύ κι εγώ κι εσείς - εμείς όλοι.
Μες στο κοστούμι σου κρύβεται, Σύντροφε, και σκέφτεται μες στο κεφάλι σου.
Εκεί που κατοικώ εγώ, είναι το σπίτι του,
και κει που δέχεσαι επίθεση εσύ,
εκεί δίνει τη μάχη.


* * *

Δείξε μας το δρόμο που πρέπει να πάρουμε,
και μεις θα τον πάρουμε όπως και συ,
Ομως μην προχωράς χωρίς εμάς στο σωστό δρόμο
Χωρίς εμάς είναι απ' όλους ο πιο λάθος.


* * *

Μην απομακρύνεσαι από μας!
Μπορεί λάθος να κάνουμε, και δίκιο να 'χεις εσύ,
Λοιπόν
Μην απομακρύνεσαι από μας!

* * *

Οτι ο πιο σύντομος δρόμος
είναι καλύτερος από το μακρύ,
αυτό κανείς μας δεν τ' αρνιέται.
-Ομως, όταν κανείς τον ξέρει
και δεν μπορεί να μας τον δείξει,
τη σοφία του τι να την κάνουμε;


Σοφός να 'σαι μαζί μας!

Μην απομακρύνεσαι από μας!
Μπ.Μπρεχτ
Πηγή: Ριζοσπάστης
Υ.Γ.
Αφιερωμένο σε όσους κάνουν λόγο για την "ηγεσία του Περισσού"

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΕΡΓΩΝ

Απο την εξόρμηση της Επιτροπής Ανέργων του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Α.Ε ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΩΝ στο Σύνταγμα για τη διεκδίκηση δωρεάν επιβήβασης των ανέργων στα ΜΜΜ και την προβολή του συλλαλητήριου της 1ης ΝΟΕΜΒΡΗ.





Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

Φυλλάδιο του ΚΚΕ με την πρόταση για ουσιαστική ελάφρυνση των χρεών του λαού
Δημοσίευση: Τετ, 15/10/2014 - 18:33
Αρκετά κράτησε η ληστεία των τραπεζών, ο εμπαιγμός ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και η νέα κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ! Μόνο οι θέσεις του ΚΚΕ και η πρόταση νόμου που έχει καταθέσει στη Βουλή ανακουφίζουν τα λαϊκά στρώματα από τα χρέη, τονίζεται στο φυλλάδιο.
Τα κύρια άρθρα της πρότασης νόμου του ΚΚΕ προβλέπουν:
  • Διαγραφή του 50% των οφειλών εφόσον το ύψος των δανείων δεν ξεπερνά τις 200.000 ευρώ για στεγαστικά δάνεια, τις 30.000 ευρώ για καταναλωτικά και τις 20.000 ευρώ για τις πιστωτικές κάρτες.
  • Αναστολή της πληρωμής για τους ανέργους για όσο διάστημα βρίσκονται στην ανεργία.
  • Διαγραφή τόκων από την οφειλή των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα.
  • Διαγραφή των ποσών των τόκων που κεφαλαιοποιήθηκαν και ανατοκίστηκαν.
  • Μείωση των οφειλών των ΕΒΕ προς τα πιστωτικά ιδρύματα σε ποσοστό 30% εάν διατηρούν την επιχείρησή τους και κατά 50% εάν την έχουν κλείσει και είναι άνεργοι και για ύψος δανείων μέχρι 300.000 ευρώ.
  • Μείωση των οφειλών των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων και ψαράδων προς τα πιστωτικά ιδρύματα, οι οποίες αφορούν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, σε ποσοστό 30% και για ύψος δανείων μέχρι 300.000 ευρώ.
  • Παύση πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης εκ μέρους των πιστωτικών ιδρυμάτων εναντίον των λαϊκών οικογενειών, των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών ΕΒΕ, των αγροτοκτηνοτρόφων και των ψαράδων.
  • Περιορισμός της υποθήκης στο ύψος του αρχικού δανείου.
ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΜΕ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΟΥ
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΕ ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ
Όσα υπόσχονταν για ανακούφιση των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών, φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων και ΕΒΕ αποδεικνύονται ψέματα.
Οι θέσεις τους φανερώνουν ότι δεν νοιάζονται για το πώς θα απαλλάξουν τα λαϊκά στρώματα από το βραχνά του τραπεζικού χρέους, αλλά για το πώς θα διασφαλιστούν τα συμφέροντα των τραπεζικών ομίλων.
1 / 2
«Το σακίδιο …άνοιξε»
Δημοσίευση: Τρί, 14/10/2014 - 19:52
Της Κάλι Καρά
Το σακίδιο του αρχηγού του Ποταμιού άνοιξε, αποκαλύπτοντας όλο το ...θησαυρό του, στην τηλεοπτική εκπομπή στον «ΕΝΙΚΟ», όπου ο Σταύρος Θεοδωράκης... «έσπασε το κατεστημένο» απαντώντας όρθιος, παπαγαλίζοντας, όμως, αντιδραστικές θέσεις, χιλιοειπωμένες, λίγο - πολύ, από όλες τις αστικές δυνάμεις.
Ας σταχυολογήσουμε ενδεικτικά:
- Υπέρμαχος της παραμονής της χώρας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ...
- Από τη θέση του μπαλαντέρ, το Ποτάμι πιάνει στασίδι για κυβερνητικός εταίρος διαθέσιμος για συνεργασίες με τον έναν ή τον άλλο πόλο του αστικού πολιτικού συστήματος, αφού «ο κόσμος θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας», αλλά δεν πρόκειται να μπει σε κυβέρνηση με «σταλινικούς και ακροδεξιούς», - να τη και η αντιεπιστημονική «θεωρία των δυο άκρων» - πιστεύοντας σε μια «συμμαχία του καλού» για τη σωτηρία του τόπου.
- Η επιλογή του για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας εξαρτάται απόλυτα από το πρόσωπο που θα προταθεί, αν είναι ένας «κοσμοπολίτης», που «τιμά τη χώρα», καθώς έχει βαρεθεί να βλέπει να ζητούν λύσεις από τους συνταξιούχους της πολιτικής.
Μέσα σε συνθήκες που το αστικό πολιτικό σύστημα ψάχνεται για τα καλά και αναζητά σχήματα τέτοια που να παίξουν το ρόλο του «πρωταγωνιστή» ή και του κομπάρσου στο παιχνίδι του διπολισμού, της απορρόφησης της λαϊκής δυσαρέσκειας σε ανώδυνους δρόμους, να τοι εμφανίζονται αυτοί που επαγγέλλονται τη «νιότη», τη «φρεσκάδα» και το «άφθαρτο», ενώ κουβαλάνε επάνω τους όλη τη σκουριά  ενός παρελθόντος που προσπαθεί να μεταμφιεστεί για να επιβιώσει και στο μέλλον.
Δεν χρειάζονται πολλές αναλύσεις για να βγάλουν συμπέρασμα οι εργαζόμενοι:
Αφού η κοίτη του Ποταμιού είναι η ΕΕ, η εκβολή του είναι βέβαιο ότι θα καταλήξει στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Μόνο ένα ορμητικό ποτάμι του λαϊκού κινήματος που θα διεκδικήσει τον πλούτο που παράγει, θα απαλλάξει το λαό μας από τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και τους επίδοξους «σωτήρες» που βρίσκονται στην ίδια όχθη του ποταμού.

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Ευρωκουίζ

Για σήμερα διάλεξα ένα κουίζ. Παρακαλώ, διαβάστε με προσοχή τις παρακάτω δηλώσεις, οι οποίες έγιναν είτε λίγο πριν είτε κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Επειδή είναι εξαιρετικά πιθανό να μη γνωρίζετε σε ποιους ανήκουν, σας λέω εκ προοιμίου ότι όλοι αυτοί έχουν ένα κοινό γνώρισμα και σας προκαλώ να μαντέψετε ποιο είναι αυτό καθώς θα διαβάζετε:

(1). Οι λαοί της Ευρώπης αποτελούν μια οικογένεια σ' αυτόν τον κόσμο. Δεν είναι πολύ έξυπνο εκ μέρους μας να πιστεύουμε ότι στο συνωστισμένο ευρωπαϊκό μας σπίτι μια κοινότητα ευρωπαϊκών λαών μπορεί να διατηρεί διαφορετικά νομικά συστήματα και διαφορετικά δίκαια για πολύ καιρό ακόμη.

(2). Σε πενήντα χρόνια οι ευρωπαίοι δεν θα σκέφτονται πλέον στην βάση επί μέρους χωρών.

(3). Οι λαοί της Ευρώπης κατανοούν όλο και περισσότερο ότι τα μεγάλα θέματα που μας χωρίζουν, αν τα συγκρίνουμε με εκείνα που θα προκύψουν και θα λυθούν μεταξύ ηπείρων, δεν είναι παρά ασήμαντες ενδοοικογενειακές διαφωνίες.

(4). Η νέα Ευρώπη της αλληλεγγύης και συνεργασίας των λαών της, μια Ευρώπη χωρίς ανεργία, χωρίς οικονομικές και χρηματοοικονομικές κρίσεις, μια Ευρώπη καλοσχεδιασμένη με ολοκληρωμένα εμπορικά δίκτυα και με πρόσβαση στις τελευταίες τεχνολογίες, θα βρει την στέρεα βάση για κοινή ευημερία που χρειάζεται μόνον όταν καταργηθούν τα εθνικά σύνορα που χωρίζουν τις χώρες της.

(5). Πρέπει να επιδείξουμε την βούληση να υποτάξουμε τα συμφέροντά μας σε αυτά της ευρωπαϊκής κοινότητας.

(6). Η δημιουργία τού κοινού οικονομικού χώρου αποτελεί νόμο τής ανάπτυξης. Παρ' όλα τα εμπόδια, η ευρωπαϊκή οικονομική ενοποίηση θα έρθει. Θα έρθει επειδή έχει έρθει η ώρα της.

(7). Προτείνεται η δημιουργία μιας μεγάλης οικονομικής ζώνης, εντός της οποίας η οικονομία θα αναπτύσσεται με ελάχιστη επιρροή από το κράτος. Μιας οικονομικής κοινότητας σε πανευρωπαϊκή κλίμακα. Με κοινό νόμισμα, ή τουλάχιστον σταθερές ισοτιμίες, κατάργηση δασμών και συνόρων, συλλογικές εμπορικές συνθήκες με άλλες ηπείρους και κράτη, μια κεντρική Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα.

(8). Έχουμε ανάγκη μια διαδικασία που αφ’ ενός σέβεται τα αδιαπραγμάτευτα και βασικά δικαιώματα του κάθε έθνους και αφ’ ετέρου τα καθιστά συμβατά και τα υποτάσσει στην Ευρωπαϊκή πολιτική (...) στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δεν μπορεί να γίνεται θύμα των μεταβολών της εσωτερικής πολιτικής που χαρακτηρίζει τα δημαγωγικά καθεστώτα των μελών της.

(9). Η Ευρώπη έχει γίνει πολύ μικρή για να αναλώνεται σε ενδοευρωπαϊκές κόντρες λόγω του ανταγωνισμού εθνικών συμφερόντων. Μια κατακερματισμένη Ευρώπη είναι πολύ αδύναμη για να διαφυλάξει την υπόστασή της και παράλληλα να μπορεί να είναι ισχυρή σε παγκόσμιο επίπεδο.

(10). Πρέπει να δημιουργήσουμε μια Ευρώπη που δεν σπαταλά την ενέργειά της σε ενδοευρωπαϊκές συγκρούσεις αλλά που αποτελεί μια συγκροτημένη ενότητα. Με αυτό τον τρόπο η Ευρώπη θα γίνει πλουσιότερη, ισχυρότερη, πιο πολυτισμένη και έτσι θα επανακτήσει την θέση που κάποτε είχε στον κόσμο.



Κατά πάσα πιθανότητα, έχετε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι παραπάνω φράσεις ανήκουν σε κάποιους πρώιμους ευρωπαϊστές. Ίσως, μάλιστα, να πήγατε ένα βήμα παραπέρα και να τις αποδώσατε στους ιδρυτές τής Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα & Χάλυβα (ΕΚΑΧ), δηλαδή του προδρόμου τής μετέπειτα Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ) και νυν Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Δεν σας αδικώ. Και μπορώ να καταλάβω απολύτως την έκπληξή σας καθώς θα διαβάζετε τα ονόματα αυτών που τις ξεστόμισαν:

(1) Αδόλφος Χίτλερ [ομιλία στο Ράιχσταγκ], (2) και (3) Γιόζεφ Γκαίμπελς [υπουργός προπαγάνδας των ναζί], (4) Άρτουρ Ζάυς-Ίνκβαρτ [καγκελλάριος της Αυστρίας, αναπληρωτής κυβερνήτης τής κατακτημένης Πολωνίας και κομισσάριος του Ράιχ στην κατακτημένη Ολλανδία, ο οποίος καταδικάστηκε στην Δίκη τής Νυρεμβέργης και εκτελέστηκε], (5) και (6) Βάλτερ Φουνκ [υπουργός οικονομικών των ναζί], (7) Χέρμαν Γκαίρινγκ [υπαρχηγός τού Χίτλερ], (8) Αλμπέρτο ντε Στέφανι [πρώτος -χρονικά- υπουργός οικονομικών τού Μουσσολίνι, υπέρμαχος της ελεύθερης αγοράς], (9) Σέσιλ Κάρολος Αύγουστος Τίμον Ερνστ Άντον φον Ρέντε-Φινκ [ναζί διπλωμάτης, επιτετραμμένος τού Ράιχ στην κατεχόμενη Δανία], (10) Βίντκουν Κουίσλιγκ [ο γνωστός δωσίλογος πρωθυπουργός τής κατεχόμενης Νορβηγίας].

Τα συμπεράσματα δικά σας.

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το «θαυματουργό» φυτό
Δημοσίευση: Σάβ, 11/10/2014 - 11:42
Της Κάλι Καρα
Πέρα από  τα μνημόνια που θα σκίσει ο ΣΥΡΙΖΑ μόλις έρθει στην εξουσία, πέρα από τις  «κοινωνικές συμφωνίες» με τον ΣΕΒ, την παραμονή στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, δηλαδή την αγκαλιά με όλους εκείνους που  ευθύνονται για τις πολιτικές που σπέρνουν στους νέους και στις νέες την ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, που τους αφαιρούν κάθε εργασιακή κατάκτηση και τους στέλνουν να δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας χωρίς δικαιώματα, η ατζέντα της διακυβέρνησης ξεδιπλώνεται και σε άλλα μείζονος σημασίας κοινωνικά θέματα, όπως είναι η τοξικοεξάρτηση.
Γράφει η εφημερίδα «Αυγή» στις 8 Οκτώβρη 2014:
«Το 2014 η χρήση κάνναβης στην Ελλάδα εξακολουθεί να αποτελεί ταμπού παρά τη φυσική της προέλευση και τη μηδαμινή τοξική παρενέργεια - εξάρτηση (μικρότερη κι από αυτή του απλού καπνού), αλλά και την κοινή παραδοχή ότι στην Ελλάδα έχουμε χιλιάδες χρήστες - μικροκαλλιεργητές (...)
Από τον τρόπο λειτουργίας του ΟΚΑΝΑ και την υποχρηματοδότηση των στεγνών προγραμμάτων του ΚΕΘΕΑ, μέχρι τον διαχωρισμό των ναρκωτικών και την αξιοποίηση του θαυματουργού αυτού φυτού προς όφελος της κοινωνίας σε πολλαπλά επίπεδα, η επερχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς έχει να διανύσει τον δρόμο αδιαφορώντας, παντελώς όμως, για τις συντηρητικές, αποστειρωμένες, δύσκαμπτες και αναποτελεσματικές κραυγές που είναι βέβαιο ότι θα είναι στημένες στη γωνιά για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοπούς...».
Αντίθετη άποψη για το «θαυματουργό» αυτό φυτό έχει το ειδικό γραφείο του ΟΗΕ:
«Ιατρικές έρευνες έχουν αποδείξει ξεκάθαρα ότι η χρήση κάνναβης, ειδικά σε άτομα νεαρής ηλικίας, μπορεί αν αποβεί πολύ επιβλαβής για την υγεία…. Το χασίς παραμένει το δημοφιλέστερο ναρκωτικό με τα δύο τρίτα όσων συμμετείχαν στη σχετική έρευνα του 2012 να δηλώνουν ότι αυτό είναι το ναρκωτικό που χρησιμοποίησαν..   θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να γίνει πλήρως αντιληπτή η απορρύθμιση της δημόσιας υγείας καθώς τα κυριότερα προβλήματα που προκαλούνται είναι στα πνευμόνια και στη μνήμη».
Πρόκειται για μια επικίνδυνη αντίληψη, ότι το χασίς είναι «θαυματουργό» φυτό, που πέρα από την αντιεπιστημονικότητά της όσον αφορά στους κινδύνους για τη σωματική και ψυχική υγεία, κρύβει το γεγονός ότι η χρήση του χασίς αποτελεί τον προθάλαμο για τη χρήση ηρωίνης και άλλων «σκληρών» ναρκωτικών. Το πιο επικίνδυνο, όμως, είναι ότι αυτές οι απόψεις από τη μια καλλιεργούν στην κοινωνία και ιδιαίτερα στη νεολαία, στάση ανοχής και αποδοχής της χρήσης ναρκωτικών ουσιών και από την άλλη προωθούν  άλλη μία  μορφή κοινωνικού ελέγχου.
Για δεκαετίες προσπαθούν με όλα τα μέσα τα κόμματα εξουσίας, και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου να νομιμοποιήσουν την χρήση των ναρκωτικών, το διαχωρισμό τους σε «μαλακά - σκληρά », ιδιαίτερα του χασίς, κάτι που δεν πέρασε ως τώρα, μπροστά στην αγωνιστική αντίσταση του λαϊκού κινήματος.
Τα κοινωνικά αίτια που γεννούν την εξάρτηση και  αποτυπώνονται στους δείκτες ανεργίας και υποαπασχόλησης, στην κοινωνική ανασφάλεια, στην εμπορευματοποίηση των σχέσεων, στην αποξένωση και την αλλοτρίωση της ανθρώπινης προσωπικότητας, στην ολοένα αυξανόμενη περιθωριοποίηση και τον κοινωνικό αποκλεισμό συγκεκριμένων ομάδων πληθυσμού, στην κυριαρχία των πολιτιστικών υποπροϊόντων και της ναρκωκουλτούρας και  απλώνουν ένα αόρατο πλέγμα δεσμών στα νέα παιδιά, μένουν στο απυρόβλητο από τους επίδοξους κυβερνήτες αφού αδυνατούν να τα αντιμετωπίσουν μέσα στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών μηχανισμών.
Σήμερα  μέσα στη λαίλαπα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης οι επίδοξοι «σωτήρες» του ΣΥΡΙΖΑ που θα μας «σώσουν» από τη χρεωκοπία, βρήκαν το «θαυματουργό» φάρμακο που θα  βυθίσει και άλλες οικογένειες στην απελπισία, με παιδιά βαλτωμένα μέσα στους «ψεύτικους παραδείσους».
Με  τη νομιμοποίηση της πορνείας το 1999 από την κυβέρνηση Σημίτη, με την κρατική πρέζα που διανέμεται στα νοσοκομεία  και τη νομιμοποίηση  της χρήσης του χασίς συμπληρώνεται ο στρατηγικός στόχος για τη νέα γενιά.  Μισοαγράμματοι, φτηνοί μισοεργαζόμενοι, φοβισμένοι και άβουλοι, χωρίς δικαιώματα και προ παντός χωρίς διεκδικήσεις για ότι τους ανήκει. Το παζλ η μαστούρα που θα απαλλάξει τους νυν και τους μελλοντικούς κυβερνήτες από τις αγωνιστικές λαϊκές κινητοποιήσεις που προδιαγράφουν την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος που αυτοί υπηρετούν.

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014





ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΟΑΕΔ ΣΤΑΔΙΟΥ 50 ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΕ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΩΝ, ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΜΠΟΡΟΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΟΓΙΣΤΩΝ