Συγκλίσεις...
Η ομιλία του Αλ. Τσίπρα στο 2ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε το γνωστό επιχείρημα ότι η διέξοδος για το λαό περνάει μέσα από την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής και θα στηριχτεί (η διέξοδος) στην ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας. Βεβαίως, αυτήν τη θέση τη διάνθισε, όπως συνηθίζει, με πολλές καταγγελίες στο νεοφιλελευθερισμό, με τα περί σκληρής διαπραγμάτευσης που έκανε, με πολλά δάκρυα για την πολιτική λιτότητας και τις επιπτώσεις στους εργαζόμενους, με αναφορές στην «αριστερά» κ.ά. Το μήνυμα που έστειλε είναι σαφές: Η κυβέρνησή του πασχίζει για την υλοποίηση της αντιλαϊκής συμφωνίας, το μόνο που διεκδικεί είναι ποσοτική χαλάρωση, ευελιξία και ρύθμιση του χρέους, προκειμένου να μπορέσει να στηρίξει το κεφάλαιο και τα επενδυτικά του σχέδια με κρατικές παρεμβάσεις. Στην ουσία, ο Αλ. Τσίπρας επενδύει πάνω στην απογοήτευση, στα κομμένα φτερά και το συμβιβασμό που συστηματικά και μεθοδικά καλλιέργησε το κόμμα του από το 2012 μέχρι σήμερα στο λαό και την εργατική τάξη.
Ο Αλ. Τσίπρας, εκφράζοντας αγωνίες της ελληνικής αστικής τάξης που ανησυχεί για την πορεία της ΕΕ και της Ευρωζώνης, εμφανίστηκε ως υπερασπιστής των οραμάτων της ΕΕ, που κινδυνεύουν από τις δυνάμεις του «εθνικισμού» και του «ευρωσκεπτικισμού», διαβεβαιώνοντας ότι η «αριστερά» (βλέπε νέα σοσιαλδημοκρατία) «δεν αποτελεί κίνδυνο» για την ΕΕ. Γι' αυτήν την υπεράσπιση θεώρησε ως φυσικούς συμμάχους τις δυνάμεις της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και άλλες δυνάμεις των κρατών του νότου (Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία) ανεξάρτητα από πολιτικές αναφορές.
Δύο ζητήματα μπορούμε να πούμε ότι είχαν ενδιαφέρον στο συνέδριο. Το πρώτο είναι η παρουσία στελεχών της «παλιάς σοσιαλδημοκρατίας» στη χώρα μας, δηλαδή στελεχών του ΠΑΣΟΚ όπως η Ξενογιαννακοπούλου και ο Τζουμάκας. Είναι προφανές ότι το τελευταίο διάστημα επιδιώκεται ένα σταθερό άνοιγμα σε τέτοια στελέχη. Η σύνθεση της Συντονιστικής Επιτροπής Διαλόγου για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, με τη συμμετοχή παραγόντων όπως ο Μουζέλης, ο Μαραβέγιας κ.ά., η συμμετοχή Χριστοδουλάκη στην επιτροπή για το χρέος με διαρροές ότι πιθανόν να αναλάβει και επικεφαλής της είναι κινήσεις που δίνουν το σήμα. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση επιδιώκει να συμπεριλάβει στις γραμμές της και όσα περισσότερα ορφανά στελέχη της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας μπορεί, κάτι που μένει να φανεί αν θα εκφραστεί και στον αναμενόμενο ανασχηματισμό. Μια κίνηση που σίγουρα συνδέεται και με τα νταραβέρια του ΣΥΡΙΖΑ με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, διαδικασία που φέρνει σε δύσκολη θέση ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι.
Το δεύτερο είναι η συναινετική διάθεση που εκφράστηκε όχι μόνο από τις παρεμβάσεις των εκπροσώπων των ΠΑΣΟΚ, Ποταμιού και Ενωσης Κεντρώων που έκλιναν σε όλες τις πτώσεις την ανάγκη εθνικής συνεννόησης για την έξοδο από την κρίση, αλλά και από τον εκπρόσωπο της ΝΔ Κωστή Χατζηδάκη. Ο οποίος στην ομιλία του έσπευσε να θέσει 3 μέτωπα στα οποία θεωρεί ότι μπορεί να υπάρξει εθνική συνεννόηση, παρά τις αντιθέσεις και διαφορές τους με την κυβέρνηση, αναφέροντας συγκεκριμένα: Συνταγματική αναθεώρηση, Προσφυγικό και εξωτερική πολιτική. Μια κίνηση που δεν μπορεί παρά να τοποθετηθεί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο παράλληλα με την κοκορομαχία και την αντιπαράθεση σε ορισμένα μέτωπα ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ, να επιδιώκεται συνεννόηση σε όλα τα άλλα. Αλλωστε, από τα πρώτα πράγματα που τόνισε ο Κ. Μητσοτάκης στις ΗΠΑ είναι η συναινετική του διάθεση.
Οι συγκλίσεις και οι ανακατατάξεις που κυοφορούνται έχουν ως βάση τη στρατηγική τους σύμπλευση στα πιο θεμελιώδη ζητήματα, που βεβαίως προσπαθούν με διάφορες κοκορομαχίες και αντιπαραθέσεις να συγκαλύψουν, εδράζονται στις παρατηρήσεις της αστικής τάξης, αλλά και διεθνών συμμάχων της, ότι στην Ελλάδα χρειάζεται συνεννόηση.
"Ρ"
