Διαρκής και όχι εφάπαξ η επίθεση
Σε ένα άθλιο εμπόριο προσδοκιών και ελπίδας, «στημένο» πάνω στο χαμήλωμα των απαιτήσεων που η ίδια προηγουμένως καλλιέργησε, επιδίδεται η κυβέρνηση, με αφορμή την καταβολή του εφάπαξ βοηθήματος σε χαμηλοσυνταξιούχους, των οποίων το εισόδημα έχει ήδη λεηλατήσει και συνεχίζει να το πράττει, σε συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Έτσι, μια σειρά κυβερνητικά στελέχη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όλο το τελευταίο διάστημα, αφενός διαβεβαιώνουν το κεφάλαιο και το κουαρτέτο ότι η παροχή ήταν εφάπαξ, στο όνομα διατήρησης της πολυπόθητης για το κεφάλαιο «κοινωνικής συνοχής», αφετέρου όμως κλείνουν πονηρά το μάτι στους χαμηλοσυνταξιούχους, υποστηρίζοντας πως αν τα δημοσιονομικά δεδομένα το επιτρέψουν, το βοήθημα θα δοθεί ξανά του χρόνου...
Στόχος τους είναι να εξασθενίσουν τα αντανακλαστικά του λαού και να αποσπάσουν τη συναίνεσή του στα όσα αντιλαϊκά προϋποθέτει η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων. Εμμέσως, δηλαδή, ισχυρίζονται δίχως τσίπα ότι ο δρόμος για την ανακούφιση του λαού είναι ο ίδιος που τον γονατίζει, για να ορθοποδήσουν τα κέρδη του κεφαλαίου, στο οποίο προσφέρονται αφειδώς προνόμια, κίνητρα, χρήμα.
Απέναντι σ' αυτήν την προσπάθεια της κυβέρνησης, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι με μισθούς, φιλοδωρήματα και τσακισμένα δικαιώματα, έχει αξία να κρίνουν με βάση την πείρα τους και τα πραγματικά δεδομένα. Κι αυτά είναι αποστομωτικά για την κυβερνητική προπαγάνδα που υπόσχεται εφάπαξ βοηθήματα για να κρύψει τη μονιμοποίηση της λεηλασίας στο λαϊκό εισόδημα.
Μια ματιά στον κρατικό προϋπολογισμό που κλιμακώνει τη φοροληστεία και πετσοκόβει παραπέρα τις ήδη ισχνές δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα, επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Μια ακόμα στο περιεχόμενο των όσων διαπραγματεύεται η κυβέρνηση για να κλείσει τη δεύτερη «αξιολόγηση» και να ανοίξει προσβάσεις για το εγχώριο κεφάλαιο σε φτηνότερο και περισσότερο χρήμα, πείθει και τον πλέον καχύποπτο ότι η αντιλαϊκή επίθεση είναι διαρκείας και όχι εφάπαξ.
Επιπλέον, μπροστά είναι οι σαρωτικές ανατροπές στα όσα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα έχουν απομείνει, που έχουν ήδη νομοθετηθεί και αρχίζουν να εφαρμόζονται μέσα στο 2017 και αφορούν σε νέες μειώσεις συντάξεων, σε αυξήσεις ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, σε συνολική επιδείνωση των όρων συνταξιοδότησης.
Η πραγματικότητα για το λαό διαμορφώνεται απ' όλα αυτά, απ' τις διαβεβαιώσεις για την απαρέγκλιτη εφαρμογή του αντιλαϊκού προγράμματος που δίνει η κυβέρνηση στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με τους εκπροσώπους των «θεσμών», απ' την ενεργοποίηση του «δημοσιονομικού κόφτη» σε περίπτωση απόκλισης από τους δημοσιονομικούς στόχους και μάλιστα στοχευμένα και κατά προτεραιότητα στις πηγές από τις οποίες προήλθαν οι «αποκλίσεις», δηλαδή τους χαμηλοσυνταξιούχους!
Διαμορφώνεται απ' την αβεβαιότητα και τους οξυμένους ανταγωνισμούς καπιταλιστικών κρατών για το ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα της κρίσης και θα ενισχυθεί έναντι του άλλου, που είναι τόσοι και τέτοιοι, ώστε ο λαός να μην ξέρει πού θα ξεσπάσουν και τι θα του ξημερώσει αύριο.
Όλα αυτά η κυβέρνηση προσπαθεί να τα κρύψει πίσω απ' τις κραυγές και τους κομπασμούς για το εφάπαξ βοήθημα, που όσο πάει γίνεται και πιο φανερό ότι δεν αποσκοπούσε παρά στο να εξαγοράσει την ανοχή του λαού στη συνεχιζόμενη αντιλαϊκή πολιτική, να θολώσει το κριτήριό του.
Να μην πέσει ο λαός στην παγίδα που του στήνουν, να μη συμβιβαστεί με τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων και του μικρότερου κακού, που τον οδηγεί από απώλεια σε απώλεια. Να μετατρέψει τους αγώνες της χρονιάς που έρχεται σε εφαλτήριο ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, πάλης για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
"Ρ"
