Στην μέγγενη των ανταγωνισμών

 

Πλευρές των συνομιλιών, που αποκαλύπτονται τις τελευταίες μέρες, επιβεβαιώνουν ότι για τις ισχυρές καπιταλιστικές δυνάμεις, κριτήριο διευθέτησης (ή μη) του Κυπριακού είναι το καθεστώς που εξυπηρετεί αποτελεσματικότερα τα στρατιωτικοπολιτικά και επιχειρηματικά τους σχέδια στην περιοχή.
Αυτό που αναμφίβολα ξεχωρίζει είναι η κινητικότητα που αναπτύσσουν οι ΗΠΑ σε όλα τα επίπεδα, ξεπερνώντας οποιονδήποτε άλλον στις πιέσεις, για να επαναληφθούν οι συνομιλίες και να υπάρξει άμεσα συμφωνία.
Μάλιστα, Αμερικανοί παράγοντες, που σχετίζονται με τη διαπραγμάτευση, προειδοποιούν ακόμα και για «δυσάρεστες εκπλήξεις», αν δεν υπάρξει άμεσα συμφωνία, αναπαράγοντας τις απειλές της Τουρκίας για προσάρτηση των Κατεχομένων.
Κι άλλοι «παίχτες» όμως παρεμβαίνουν στο Κυπριακό, όπως η Ρωσία, η Μ. Βρετανία ανάλογα με τη γεωπολιτική τους ισχύ και το βαθμό που εμπλέκονται στη διαπραγμάτευση, ενώ αυτό βρίσκεται - όπως είναι φυσικό - στο επίκεντρο του ανταγωνισμού ελληνικής και τουρκικής αστικής τάξης. Καθένας από αυτούς προωθεί ιδιαίτερα και ανταγωνιστικά συμφέροντα, σε μια περιοχή με μεγάλη ρευστότητα.
Για παράδειγμα, οι ΗΠΑ δεν κρύβουν το ενδιαφέρον τους για ανάδειξη της Κύπρου σε ενεργειακό κόμβο, κάτι που συνδέεται άμεσα με το στόχο (των ΗΠΑ και κρατών της ΕΕ) για διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης, η οποία, σε συντριπτικά ποσοστά, τροφοδοτείται μέχρι σήμερα με ρωσικό αέριο.
Είναι αυτονόητο ότι τέτοια σχέδια λειτουργούν ανταγωνιστικά στην προσπάθεια της Ρωσίας όχι μόνο να κατοχυρώσει τη σημερινή της ενεργειακή κυριαρχία στην Ευρώπη, αλλά να την επεκτείνει κιόλας, χαράσσοντας αγωγούς κατά μήκος και του «Νότιου διαδρόμου», οξύνοντας την αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Νούλαντ, Αμερικανίδα αξιωματούχος με πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαπραγμάτευση για το Κυπριακό, εμφανίζεται να δηλώνει ότι «δεν θα αφήσουμε την αρκούδα (σ.σ. τη Ρωσία) να αλωνίζει στην περιοχή», ενώ δημοσιεύματα συνδέουν την πρεμούρα των ΗΠΑ να υπάρξει άμεσα συμβιβασμός, με τις στρατιωτικές επιτυχίες των Ρώσων στη Συρία, που ενισχύουν το ρόλο τους στην περιοχή.
Δεν είναι επίσης κρυφό ότι οι ΗΠΑ βλέπουν την επίλυση του Κυπριακού ως έναν κρίκο στην αλυσίδα των διευθετήσεων που αφορούν τα «ανοιχτά» ελληνοτουρκικά ζητήματα, στο όνομα της «σταθερότητας» για την «οικονομική ανάπτυξη» στην περιοχή.
Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώνεται ότι η διχοτόμηση της Κύπρου είναι στο σχεδιασμό ισχυρών καπιταλιστικών κέντρων, είτε συμβεί με το προτεινόμενο σχέδιο είτε προκύψει ως αποτέλεσμα της αποτυχίας της διαπραγμάτευσης.
Είναι βέβαιο ότι μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο συγκρουόμενων συμφερόντων και αντιθέσεων που δυναμώνουν, όποια διευθέτηση κι αν προκύψει με τη σφραγίδα των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και ανταγωνισμών, θα είναι διχοτομική και θα περιέχει το σπέρμα μιας επόμενης όξυνσης των αντιθέσεων, με πρώτα θύματα τους Ελληνοκύπριους, τους Τουρκοκύπριους και τους άλλους λαούς της περιοχής.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, διέξοδο μπορεί να δώσει μόνο η πάλη της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, που θα κατευθύνεται στο στόχο για μια Κύπρο στην οποία αφέντης θα είναι ο λαός της, ενιαία, ανεξάρτητη, με μία και μόνη κυριαρχία, μια ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες.
                                                                                                                                       "Ρ"

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: ΑΠΕΡΓΙΑ 8/12 - ΠΙΚΕΤΟΦΟΡΙΑ - ΑΝΟΙΚΤΟ ΔΣ

Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων ΑΕ και Γραφείων Αθήνας

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: ΑΠΕΡΓΙΑ 8/12 - ΠΙΚΕΤΟΦΟΡΙΑ - ΑΝΟΙΚΤΟ ΔΣ

Αθήνα, 25/11/2016

Συναδέλφισσες - Συνάδελφοι

Την Πέμπτη 8 Δεκέμβρη απεργούμε γιατί έρχεται  μεγάλης κλίμακας επίθεση στα εργασιακά (κατώτερος μισθός, συλλογικές συμβάσεις εργασίας, συνδικαλιστικός νόμος).

Θέλουν να σαρώσουν τα πάντα, να μην μείνει τίποτα όρθιο.

Βρίσκεται σε εξέλιξη η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους εκπροσώπους της ΕΕ και του ΔΝΤ που, με ζητούμενο τη συμφωνία, ώστε να κλείσει η δεύτερη «αξιολόγηση». Η κυβέρνηση επιχειρεί να φτιάξει την εικόνα της «σκληρής διαπραγμάτευσης» απέναντι σε όσα απαιτεί κυρίως το ΔΝΤ σε σχέση με τις ομαδικές απολύσεις, ενώ οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της παρουσιάζουν ως «σκληρούς» και «αμετακίνητους» τους δανειστές.

Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να ξεγελαστεί από τέτοιου είδους «παραστάσεις» που τις έχουμε ξαναδεί και στο παρελθόν και γνωρίζουμε τι ακριβώς θα γίνει. Η συμφωνία θα κλείσει κάπου «στη μέση», με δεδομένη την αποφασιστικότητα κυβέρνησης - «κουαρτέτου» να ολοκληρωθεί έγκαιρα η αξιολόγηση. Στην πραγματικότητα, παίζεται το γνωστό παιχνίδι με τον γάιδαρο του Χότζα, έτσι ώστε να εμφανιστεί σαν «επιτυχία» της σκληρής διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης το έτσι κι αλλιώς αντιλαϊκό- αντεργατικό της αποτέλεσμα.

Η κυβέρνηση κρύβει συστηματικά όπως άλλωστε έκαναν λίγο - πολύ και οι προηγούμενες, ότι με «θεσμούς», τους «δανειστές» βρίσκονται στην ίδια μεριά του τραπεζιού, έχουν κοινή βάση και στόχο τη στήριξη της ανάκαμψης των κερδών των μονοπωλίων, των συμφερόντων του κεφαλαίου. Αυτών οι «απαιτήσεις» περιλαμβάνονται μέσα στα μέτρα των μνημονίων τους και οι «διαφωνίες» τους αφορούν ζητήματα ξένα για τους εργαζόμενους.

Τώρα, χωρίς να χαθεί χρόνος οργανώνουμε αποφασιστική - αγωνιστική απάντηση στην νέα επίθεση με 24ωρη απεργία στις 8 Δεκέμβρη.

Στην επίθεση Κυβέρνησης- ΕΕ απαντάμε με οργάνωση και αγώνα. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε, θα κερδίσουμε ό,τι χάσαμε το προηγούμενο διάστημα, θα μπλοκάρουμε την νέα επίθεση.

Να χαράξουμε νέους δρόμους, για τους νέους αγώνες, με πιο ισχυρό σωματείο.

Όλοι στην πικετοφορία του σωματείου για την ενημέρωση και την κινητοποίηση των εργαζομένων αύριο, Σάββατο, 26/11 10.30 πμ στην Ομόνοια.

Όλοι στην ανοικτή συνεδρίαση του ΔΣ για την οργάνωση της απεργίας την Τετάρτη 30/11/2016 ώρα 19.00 στα γραφεία του σωματείου.

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Ένα ακόμα σίριαλ...

 

Το σίριαλ της διαπραγμάτευσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και το κουαρτέτο συνεχίζεται, με τις ημερομηνίες και τα χρονοδιαγράμματα να τροφοδοτούν διάφορα σενάρια ως προς την έκβαση της «αξιολόγησης» και τις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις.
Ωστόσο, όπως διαβεβαιώνουν κυβέρνηση και εκπρόσωποι των «θεσμών», τα ανοιχτά ζητήματα είναι πλέον λίγα και πως ακόμα κι αν δεν υπάρξει συμφωνία μέχρι τις 5 Δεκέμβρη, η ολοκλήρωση της διαδικασίας έχει δρομολογηθεί.
Ακόμα και στα Εργασιακά, κυβέρνηση και κουαρτέτο φαίνεται να έχουν συμφωνήσει στον κορμό της αντιλαϊκής μεταρρύθμισης και όσα ζητήματα μένουν σε εκκρεμότητα, ενδεχομένως να παραπεμφθούν για αργότερα, χωρίς να εμποδίζεται η ολοκλήρωση της «αξιολόγησης».
Επομένως, όπως όλα δείχνουν, η κυβέρνηση επάξια ανταποκρίνεται στην αποστολή της, κάνοντας ό,τι περνάει από το χέρι της, για να ενσωματώσει νέα αντιλαϊκά μέτρα σ' αυτά που ήδη υπάρχουν, για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Το αν και σε ποιο βαθμό θα το πετύχει, εξαρτάται από την απάντηση που θα δώσει ο λαός στα αντιλαϊκά τους σχέδια.
Αν, όμως, έτσι έχουν τα πράγματα, κι αν πράγματι στο τέλος της «αξιολόγησης» βρίσκεται το «ξέφωτο» της ανάκαμψης και της λαϊκής ευημερίας, όπως λέει η κυβέρνηση, τότε γιατί όλοι αυτοί οι εκβιασμοί και οι απειλές από τα αστικά επιτελεία για αστάθεια και απρόβλεπτες καταστάσεις, αν δεν ολοκληρωθεί στην ώρα της και πλήρως η «αξιολόγηση»; Γιατί τα σενάρια για πρόωρες εκλογές;
Μια εξήγηση είναι ότι η κυβέρνηση, πέρα από το να περνάει μέτρα που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, είναι επιφορτισμένη με το παράλληλο καθήκον να χειραγωγεί το λαό και να ενσωματώνει τις δίκαιες αντιδράσεις του. Κι αυτό το προσπαθεί, εξαντλώντας όλα τα περιθώρια στην εναλλαγή του «καρότου» με το «μαστίγιο».
Έτσι, οι φρούδες προσδοκίες ότι η ανάκαμψη θα ωφελήσει εξίσου τους εργαζόμενους και τους επιχειρηματικούς ομίλους εναλλάσσονται με απειλές για αστάθεια και «πισωγύρισμα», σε ένα αβέβαιο οικονομικά και γεωπολιτικά περιβάλλον. Αυτό είναι η μια πλευρά, δοκιμασμένη απ' όλες τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου και στο παρελθόν.
Η άλλη, πιο σοβαρή, έχει να κάνει με το πραγματικό περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης, τα συμφέροντα που διακυβεύονται και τους ανταγωνισμούς που οξύνονται πίσω από αυτήν.
Μέρα με τη μέρα, γίνεται πιο φανερό ότι το αντικείμενο και το «αγκάθι» της διαπραγμάτευσης δεν είναι κατ' αποκλειστικότητα τα σημεία της δεύτερης «αξιολόγησης» όπου υπήρξε ήδη συμφωνία, ή εκείνα που παραμένουν σε εκκρεμότητα, όπως κάποια από τα Εργασιακά, χωρίς να υποτιμάει κανείς τη σημασία που έχει για το κεφάλαιο η διαρκής προσαρμογή της αγοράς εργασίας στις μεταβαλλόμενες ανάγκες της κερδοφορίας του.
Αυτό που φαίνεται ότι κυριαρχεί στις αντιπαραθέσεις, είναι το τι θα γίνει μετά το 2018, όταν θα λήξει το τρέχον «πρόγραμμα» για την Ελλάδα. Η συζήτηση αυτή είναι άμεσα συνδεδεμένη με τους όρους διευθέτησης του ελληνικού κρατικού χρέους και ανοίγει όλη τη βεντάλια των ανταγωνισμών ανάμεσα στη Γερμανία και το ΔΝΤ, αλλά και στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, σε συνθήκες αναιμικής και εύθραυστης οικονομικής ανάκαμψης.
Αν σ' αυτά προστεθεί η αβεβαιότητα που προκαλούν ενδεχόμενες πολιτικές εξελίξεις στην ΕΕ τους επόμενους μήνες και η ένταση που συσσωρεύουν οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην ευρύτερη περιοχή, αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα πραγματικά ζητήματα της διαπραγμάτευσης υπερβαίνουν κατά πολύ την τυπική ολοκλήρωση μιας ακόμα «αξιολόγησης».
Το θέμα, επομένως, ήταν και παραμένει ένα: Πώς οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα θα διαμορφώσουν τη δική τους ατζέντα απέναντι στη διαπραγμάτευση που ενσωματώνει τα συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς του κεφαλαίου, πώς θα οργανωθούν και θα παλέψουν ενάντια στην πολιτική που βαθαίνει την ταξική εκμετάλλευση, μέσα κι έξω από τα μνημόνια, μέχρι την ανατροπή της.
                                                                                                                                                     "Ρ"

«Εφυγε» ο κομαντάτε της Επανάστασης – ο Φιντέλ Κάστρο της καρδιάς μας

«Ο κομαντάντε της κουβανικής επανάστασης απεβίωσε στις 22:29 χθες το βράδυ», είπε ο Ραούλ Κάστρο σε διάγγελμά του το οποίο μετέδωσε απευθείας η δημόσια τηλεόραση της Κούβας.
 Δόξα και τιμή
Αθάνατος

Το έγκλημα έχει ένοχο

 

Ο ένοχος για το τραγικό συμβάν στη Μόρια της Λέσβου, που στοίχισε τη ζωή σε μία γυναίκα και ένα προσφυγόπουλο, έχει ονοματεπώνυμο. Είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που έχουν εγκλωβίσει χιλιάδες ανθρώπους στα νησιά, στους χώρους «πρώτης υποδοχής», με βάση τη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας και που τους έχουν καταδικάσει να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες.
Χιλιάδες άνθρωποι, έρμαια και υποψήφια θύματα ή των συνθηκών διαβίωσης, όπως στην περίπτωση της Λέσβου (Μόρια), ή των κάθε λογής φασιστοειδών δολοφόνων χρυσαυγιτών, όπως στην περίπτωση της Χίου (Σούδα), που τους στρώνουν το χαλί οι κυβερνώντες και οι εκπρόσωποι των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών. Αυτή ακριβώς η πολιτική έχει οδηγήσει στην κατάσταση που επικρατεί εδώ και καιρό στα νησιά του Αιγαίου. Νησιά - ζώνες διπλού εγκλωβισμού.
Πάνω στο δράμα των προσφύγων και τις συνέπειες που προκύπτουν από τη συσσώρευσή τους στα νησιά του Αιγαίου, παίζονται πολλά και επικίνδυνα παιχνίδια. Με αφορμή το προχτεσινό τραγικό συμβάν, ξεδιπλώθηκε όλη η βεντάλια αυτών των βρώμικων παιχνιδιών. Η κυβέρνηση μίλησε για άλλη μια φορά για την ανάγκη τήρησης της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι εάν αυτή καταπέσει, τότε θα έρχονται κάθε μέρα στα νησιά χιλιάδες άνθρωποι.
Ισχυρίζεται, δηλαδή, ότι αυτή η συμφωνία, που κρατά εγκλωβισμένους αυτούς τους ανθρώπους, που δίνει τροφή στα σχέδια των φασιστοειδών, που καταδικάζει γυναίκες και παιδιά να παίζουν τη ζωή τους «κορόνα - γράμματα», πρέπει να τηρείται σαν Ευαγγέλιο! Ετσι, λοιπόν, από τη μία συγκαλύπτει τις δικές της ευθύνες και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και, από την άλλη, ζητά από το λαό να θεωρεί ότι η συμφωνία - δολοφόνος, είναι το ...γιατρικό για το Προσφυγικό, αφού άλλη λύση δεν υπάρχει!
Βεβαίως, δεν θα περίμενε κανείς από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να μιλήσει για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τους πολέμους, τη φτώχεια και την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Γιατί, είναι δεδομένο ότι είναι βουτηγμένη μέχρι το λαιμό στους βρώμικους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών. Πολύ περισσότερο που το Προσφυγικό βρίσκεται στο επίκεντρο των γεωπολιτικών παζαριών ανάμεσα σε ΕΕ και Τουρκία με τη συμμετοχή και της Ελλάδας.
Καλό είναι να θυμόμαστε ότι αυτήν τη στιγμή, τα βόρεια σύνορα είναι κλειστά για τους πρόσφυγες, ενώ η ίδια η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας απαγορεύει τη μεταφορά προσφύγων από τα νησιά στην ηπειρωτική χώρα, ώστε να ελαφρυνθεί η κατάσταση, αφού στοιβάζουν πολλαπλάσιους ανθρώπους σε χώρους που δεν τους χωράνε, ζώντας σε άθλιες συνθήκες, με όλες τις αρνητικές για τη ζωή και την υγεία τους συνέπειες, επειδή πρέπει πρώτα να ελεγχθούν στους χώρους πρώτης υποδοχής, δηλαδή στα νησιά. Ας μην γελιόμαστε... Το θέμα δεν είναι απλά μία συμφωνία. Η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, άλλωστε, είναι ένα μικρό - και απαραίτητο για το μεγάλο κεφάλαιο, ελληνικό και ξένο - κομμάτι ενός μεγάλου γεωπολιτικού παζλ.
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση πρέπει να σημάνει συναγερμός στα εργατικά σωματεία, στους μαζικούς φορείς των νησιών, των γυναικών, των φοιτητών και σπουδαστών, των αγροτών, των εργαζομένων στα «hot spots» και φυσικά των εγκλωβισμένων μεταναστών και προσφύγων.
Με την ανάπτυξη κοινής δράσης κόντρα στην πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης, που εγκλωβίζει στα νησιά χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες και προκαλεί σοβαρά προβλήματα και στους κατοίκους. Με αίτημα τον άμεσο απεγκλωβισμό των προσφύγων - μεταναστών από τα νησιά και στη συνέχεια, από τη χώρα, το κλείσιμο των «hot spots» και την εξασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών προσωρινής υποδοχής και καταγραφής, την αποκατάσταση των πιθανών ζημιών που οφείλονται στην αναγκαστική συμβίωση σε ακατάλληλους χώρους και περιοχές.
Με σταθερό μέτωπο για την άμεση αντιμετώπιση της προβοκατόρικης δράσης φασιστοειδών και αντιδραστικών δυνάμεων που βρίσκουν έτοιμο το δρόμο για να χτυπήσουν, να τραμπουκίσουν, να δηλητηριάσουν με το ρατσισμό τους.
                                                                                                                       "P"

4η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

Το διεκδικητικό πλαίσιο

 

Το διεκδικητικό πλαίσιο, υπερψηφίστηκε στο κλείσιμο της 4ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΠΑΜΕ. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, έγιναν παρατηρήσεις εμπλουτισμού του.
Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, εξουσιοδοτήθηκε να εμπλουτίσει το πλαίσιο βάσει των παρατηρήσεων.
Το διεκδικητικό πλαίσιο είναι το εξής:

«Χτίζουμε μαχητικό, ταξικό, εργατικό - λαϊκό τείχος αντίστασης, για να μην περάσουν οι νέες απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων που προστίθενται στα προηγούμενα βάρβαρα μέτρα, για την κάλυψη των απωλειών που είχαμε σε εισόδημα και δικαιώματα.

Αγωνιζόμαστε για τη μονομερή ολοσχερή διαγραφή του χρέους, για την κατάργηση των αντεργατικών νόμων, για ρήξη με ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

Δεν θα ζήσουμε σαν σκλάβοι! Η μόνη ελπιδοφόρα επιλογή βρίσκεται στους ταξικούς αγώνες για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, για την ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων και όχι των κερδών των μονοπωλίων, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Αγωνιζόμαστε για:

• Μόνιμη σταθερή εργασία για όλους, με Συλλογική Σύμβαση, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, Κοινωνική Ασφάλιση, προστασία στη δουλειά. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κάλυψη των απωλειών τώρα.
  
• Κατάργηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας και των ενώσεων προσώπων.
  
• Κανένας εργαζόμενος να μην πληρώνεται με μισθό κάτω από 751 ευρώ.
  
• Κανένας άνεργος χωρίς κάλυψη. Επίδομα ανεργίας 600 ευρώ για όλο το διάστημα της ανεργίας.
  
• Κατώτερη κύρια σύνταξη στα 600 ευρώ και κάλυψη των απωλειών σε συντάξεις, κύριες και επικουρικές. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των τριών μνημονίων.
  
• Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική - λαϊκή οικογένεια.
  
• Αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στην παράδοση του δημόσιου πλούτου στους επιχειρηματικούς ομίλους, στις επιπτώσεις στους εργαζόμενους με ένταση της εκμετάλλευσης και των απολύσεων, την αύξηση τιμών για τη λαϊκή οικογένεια σε ηλεκτρικό, νερό, εισιτήρια, τηλέφωνο, βασικά αγαθά.
  

Πιο συγκεκριμένα:

Για τους μισθούς

• ΥΠΟΓΡΑΦΗ Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης και επαναφορά με νόμο στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με το βασικό μισθό, ως ελάχιστη βάση για αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς. Κατώτερο μεροκάματο στα 33,57 ευρώ.

• Να καταργηθεί με νόμο το αίσχος των άθλιων μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ και κανένας εργαζόμενος να μη βρίσκεται κάτω από τα 751 ευρώ.
• Να επανέλθουν οι κατώτεροι κλαδικοί μισθοί στα επίπεδα προ κρίσης, στην καλύτερη κλαδική σύμβαση εκείνης της περιόδου.
  
• Κατάργηση της δοκιμαστικής περιόδου των 12 μηνών.
  

• Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις. Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό.
  

• Όχι στο σχέδιο ΣΣΕ της κυβέρνησης για το Δημόσιο. Επαναφορά των μισθών στα προ κρίσης επίπεδα με αυξήσεις στους μισθούς, κάλυψη των απωλειών, επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού. Επαναφορά της Συλλογικής Σύμβασης στον κλάδο των ΟΤΑ.
  

• Να καταργηθεί τώρα το νέο μισθολόγιο - φτωχολόγιο στο Δημόσιο (Ν. 4354/15).
  

• Επαναφορά του Ν. 2112 με επέκταση της υπαλληλικής ιδιότητας στους εργατοτεχνίτες.
  

• Κατάργηση των νόμων που ανατρέπουν το πλαίσιο των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων (ν.4021/2011, ν.4046/2012, ν.4093/2012, ΠΥΣ6/28-2-12).
• Να επανέλθουν όλα τα επιδόματα που καταργήθηκαν με βάση τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών καθώς και όποια κλαδικά επιδόματα χάθηκαν.
• Άμεση πληρωμή όλων των δεδουλευμένων.
• Κατάργηση των Προεδρικών Διαταγμάτων που ισοπέδωσαν τις αποζημιώσεις.
• Να καταργηθεί ο νόμος 4369/2016 για την αξιολόγηση.

Για την Κοινωνική Ασφάλιση

1. Αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων στο ύψος που ήταν το 2009. Επαναφορά 13ης και 14ης κύριας και επικουρικής σύνταξης. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των τριών μνημονίων, που μειώνουν συντάξεις και παροχές.
   

2. Άμεση αποκατάσταση των απωλειών από τις περικοπές επιδομάτων και συντάξεων σε ειδικές ομάδες, όπως αναπηρίας, χηρείας.
   

3. Κατάργηση της απαράδεκτης μείωσης της κατώτερης σύνταξης από τα 486 ευρώ στα 392 ευρώ. Κατώτερη κύρια σύνταξη 600 ευρώ, δηλαδή στο 80% της ΕΓΣΣΕ των 751 ευρώ.
   

4. Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών.
   

5. Να πληρώσουν το κράτος και η μεγαλοεργοδοσία για τα ελλείμματα στα Ταμεία. Κάλυψη, με κρατική χρηματοδότηση, του συνόλου των απωλειών των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, και των απωλειών από το κούρεμα (PSI), με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας.
   

6. Πλήρης ανάληψη της ευθύνης από το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο. Αύξηση των εργοδοτικών εισφορών. Άμεση κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων, αγροτών, αυταπασχολούμενων στον κλάδο Υγείας.
   

7. Να σταματήσει το αίσχος στις καθυστερήσεις έκδοσης και απονομής των συντάξεων. Να υπάρχει άμεση έκδοση προσωρινής σύνταξης μέχρι να εγκριθεί η τελική.
   

8. Άμεση απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε λογής "τζόγο". Κατάργηση κάθε διάταξης για μεταφορά ή τζογάρισμα των αποθεματικών σε μετοχές και άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα.
   

9. Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, για τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους να μη ξεπερνούν τα 60 χρόνια για τους άνδρες και τα 55 για τις γυναίκες, τα 55 και τα 50 αντίστοιχα για τους εργαζόμενους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
   

10. Να επανέλθουν στα Βαρέα - Ανθυγιεινά τα επαγγέλματα που αποχαρακτηρίσθηκαν (εκτός όσων έχουν εκλείψει). Να διευρυνθεί ο θεσμός των ΒΑΕ.
    

11. Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος. Όχι στο διαχωρισμό ανάμεσα σε παλιούς και νέους εργαζόμενους.
    

Άμεσα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους.

• Άμεση κάλυψη και επιδότηση ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ για όσο διαρκεί η ανεργία.
• Αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 600 ευρώ, στο 80% των 751 ευρώ.
• Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να βαρύνονται το κράτος και οι εργοδότες.
• Όσο διαρκεί η ανεργία, οι άνεργοι και τα μέλη της οικογένειάς τους να έχουν πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς ορούς και προϋποθέσεις.
• Επιδότηση ενοικίου για το διάστημα της ανεργίας, διάθεση τροφίμων, ρουχισμού, σχολικών ειδών, ειδών υγιεινής, πετρελαίου θέρμανσης από κρατικό δίκτυο για άνεργους και εργαζόμενους με χαμηλό εισόδημα.
• Δωρεάν μετακίνηση για όλους τους ανέργους σε όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
• Καμία διακοπή ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου, σε άνεργους, απλήρωτους εργαζόμενους.
• Αναστολή κάθε υποχρέωσης προς τράπεζες και Δημόσιο. Διαγραφή των χρεών από τόκους.
• Κατάργηση όλων των ρυθμίσεων που προβλέπουν την αύξηση του ορίου απολύσεων καθώς και τη μείωση των αποζημιώσεων (ν.3899/210, ν.4093/2012).

Για την Παιδεία

• Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.
  

• Προσλήψεις μόνιμων, πλήρους απασχόλησης εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων, για να καλυφθούν όλες οι ελλείψεις.
  

• Δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές και σπουδαστές, σε σύγχρονες ασφαλείς εστίες.
  

• Διεύρυνση του δικτύου δημόσιων δωρεάν βρεφονηπιακών σταθμών για όλα τα παιδιά. Κατάργηση των τροφείων.
  

• Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των λαϊκών οικογενειών για τη λειτουργία των σχολείων, για υλικά, αναλώσιμα κ.ά.
  
• Έκτακτη χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών για την κάλυψη των αναγκών.
  
• Ένα γεύμα δωρεάν για όλους τους μαθητές με ευθύνη της κυβέρνησης.
  
• Πρόσληψη όλων των καθαριστριών με μόνιμη και σταθερή εργασία για καθαρά σχολεία. Τώρα προσλήψεις προσωπικού με μόνιμη, σταθερή θέση εργασίας σε Υγεία - Παιδεία.
  

Για την Υγεία του λαού

• Ενιαίο, Καθολικό, αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, Προληπτικής και Επείγουσας Ιατρικής για όλους, χωρίς καμία άλλη προϋπόθεση που θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το κράτος. Κάλυψη όλων των απαιτούμενων ειδικοτήτων εργασίας με σχέσεις μόνιμης εργασίας. Δωρεάν χορήγηση φαρμάκων. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και όλες οι παροχές των ασφαλιστικών ταμείων, να περάσουν στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους, με χρηματοδότηση 100%.
  

• Άμεσα να ανανεωθούν τα βιβλιάρια του ΙΚΑ και των άλλων Ταμείων των ανέργων, των ΑΜΕΑ, των χρονίως πασχόντων και των οικογενειών τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να καλυφθούν όλες οι αναγκαίες ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις από τις κρατικές υπηρεσίες, χωρίς τον παραμικρό περιορισμό.
  

• Να γίνουν χιλιάδες προσλήψεις, να λειτουργήσουν Κέντρα Υγείας, Κέντρα Μάνας και Παιδιού, κλινικές νοσοκομείων, όσες υποδομές έκλεισαν λόγω περικοπών. Άμεσες προσλήψεις στα ασφαλιστικά ταμεία, στους ελεγκτικούς μηχανισμού, στο ΕΚΑΒ, στα ιδρύματα Πρόνοιας.
  

• Υπεράσπιση και διεύρυνση του θεσμού των ΒΑΕ, άμεση επανένταξη στο θεσμό των κλάδων που εξαιρέθηκαν με την Υπουργική Απόφαση του 2011. Καμία εξαίρεση από τη λίστα των ΒΑΕ (Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα) και ένταξη νέων επαγγελμάτων.
  

• Αποκλειστικά κρατικές δωρεάν υπηρεσίες και κέντρα για τις ανάγκες των ΑΜΕΑ και των υπερήλικων.
  

• Κατάργηση των περικοπών και των πλαφόν στις διαγνωστικές εξετάσεις, στα φάρμακα, στα εμβόλια, στις φυσικοθεραπείες, και στις ιατρικές επισκέψεις. Να παρέχονται σε όλους δωρεάν με χρηματοδότηση από το κράτος με επιστημονικά και όχι με λογιστικά κριτήρια.

• Κατάργηση του ΦΠΑ σε όλες τις εργασίες στην Υγεία, στα φάρμακα, στα υγειονομικά υλικά.

• Κατάργηση των επιπλέον πληρωμών των ασφαλισμένων και ανασφαλίστων που εξαναγκάζονται να πηγαίνουν στον ιδιωτικό τομέα υγείας.

Για την υγιεινή και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς

• Προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, μέσα από το κρατικό σώμα γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφάλειας.
  
• Ουσιαστικό έλεγχο από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς με προσανατολισμό στην εργοδοτική ευθύνη για τη συνδυασμένη εφαρμογή του συνόλου της νομοθεσίας και των κανονισμών για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, τη δημόσια υγεία και ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος.
• Ίδρυση κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφαλείας και Γιατρών Εργασίας, ενταγμένου αποκλειστικά στο δημόσιο σύστημα Υγείας, κατάργηση των ΕΞΥΠΠ.
• Κατοχύρωση της εργοδοτικής εισφοράς για την ασφαλιστική κάλυψη του εργαζόμενου από τον επαγγελματικό κίνδυνο.
• Άμεσα ουσιαστική ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής του ΣΕΠΕ. Συνδυασμένη, με σαφή διακριτά καθήκοντα, δράση των Επιθεωρήσεων Ασφαλείας και Υγείας με τις Επιθεωρήσεις Εργασιακών Σχέσεων για την αντιμετώπιση όλων των παραγόντων που επηρεάζουν την υγεία και ασφάλεια (π.χ. εξοντωτικά ωράρια, μαύρη εργασία, εργασία ανηλίκων κ.λπ.).

Προστασία της μητρότητας

• Επέκταση της άδειας κυήσεως και τοκετού σε όλες τις γυναίκες. Να είναι δύο μήνες πριν τον τοκετό και έξι μετά.  Επί  πλέον ένα χρόνο γονική άδεια με αποδοχές στη μάνα ή τον πατέρα.  Άδειες στο ζευγάρι για ασθένεια ή άλλες ανάγκες του παιδιού  για τα επόμενα χρόνια. Μεγαλύτερη άδεια στις μονογονεϊκές οικογένειες και σε γυναίκες με αναπηρία, ή ανάπηρα παιδιά.

• Επίδομα τοκετού 1.000€ για κάθε γέννα, ανεξάρτητα από άλλες προϋποθέσεις, προερχόμενο από το κράτος. Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικής υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ΙΥΑ) και τοκετού από το κράτος.

• Μέτρα υγείας κι ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για τις εργαζόμενες. Εφαρμογή και επέκταση των ειδικών μέτρων προστασίας για τις εργαζόμενες έγκυες, λεχώνες, θηλάζουσες (απαλλαγή από νυχτερινή εργασία, μειωμένα ωράρια, εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου, άδειες, απαγόρευση απόλυσης, κ.λπ.). Απαγόρευση νυχτερινής εργασίας των γυναικών στη βιομηχανία και στη βιοτεχνία. Για ορισμένα επαγγέλματα που είναι αναγκαία η νυχτερινή εργασία, επέκταση της απαγόρευσης πέρα από τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε όλη τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας των παιδιών.

• Άδειες κύησης, τοκετού, λοχείας δύο μήνες πριν κι έξι μήνες μετά τον τοκετό με πλήρεις αποδοχές κι ασφαλιστικά δικαιώματα.

• Άδεια μητρότητας για ένα χρόνο, με πλήρη μισθό, ασφαλιστικά δικαιώματα και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δυνατότητα να γίνει χρήση της και από τον πατέρα.

• Στη συνέχεια διευκόλυνση της επιστροφής της μητέρας στην εργασία, με μειωμένα ωράρια κατά δύο ώρες για τα επόμενα δύο χρόνια και κατά μία ώρα για άλλα δύο με δίκτυο δημόσιων και δωρεάν βρεφονηπιακών σταθμών και υποδομών για τη δημιουργική απασχόληση βρεφών και νηπίων.

• Εφαρμογή του νόμου για την προστασία της εργαζόμενης μητέρας, την απαγόρευση της απόλυσής της.

• Βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί δημόσιοι και δωρεάν για όλα τα παιδιά Ελλήνων και μεταναστών. Κέντρα δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών κατά τις απογευματινές ώρες και τις αργίες, με εξειδικευμένο προσωπικό

• Διευκόλυνση των ζευγαριών που σπουδάζουν, δωρεάν  στέγη,  επιδόματα, άδειες κ.λπ. Προγράμματα λαϊκής στέγης στα νέα ζευγάρια.

Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

• Κατάργηση των νόμων που προωθούν και ενισχύουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
  

• Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας.
  

• Πρακτική άσκηση των σπουδαστών, με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα.
  

• Άμεσα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας για όλους τους εργαζόμενους που δουλεύουν μέσω προγραμμάτων σε βαριές ανθυγιεινές εργασίες.
  

• Αναγνώριση συνδικαλιστικών και δημοκρατικών ελευθεριών σε όλους τους εργαζόμενους των προγραμμάτων.
  

• Κανένα πρόγραμμα ανεργίας, πρακτική άσκηση ή πρόγραμμα μαθητείας χωρίς πλήρη ασφαλιστική κάλυψη.
  

• Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης.
• Να σταματήσει το άθλιο καθεστώς των ενοικιαζόμενων εργαζομένων. Να κλείσουν τώρα τα σύγχρονα δουλεμπορικά γραφεία των εταιρειών προσωρινής απασχόλησης. Κατάργηση του νόμου για τη δημιουργία των ΚΟΙΝΣΕΠ κ.λπ.

Για τις ιδιωτικοποιήσεις

• Πάλη ενάντια σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης, έμμεσης ή άμεσης. Διεκδίκηση μείωσης των τιμών χρήσης ηλεκτρικού, πετρελαίου, φυσικού αέριου, νερού για την κατανάλωση των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών, για τους αγρότες.
  

• Ακύρωση του νομοθετικού πλαισίου της απελευθέρωσης στρατηγικών τομέων της οικονομίας (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές, ύδρευση).
  

• Αποκλειστικά κρατικοί ενιαίοι φορείς, που ως λαϊκή περιουσία θα υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες.
  

Για τη φορολογία

• Αφορολόγητο ατομικό όριο 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο 5.000 ευρώ για κάθε παιδί.

• Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών.

• Να εκπίπτουν απ' τη φορολόγηση και οι δαπάνες Υγείας, ΔΕΗ, θέρμανση, νερό, τηλέφωνο.

• Να φορολογούνται με 45% τα κέρδη και τα περιουσιακά στοιχεία του μεγάλου κεφαλαίου.

Για τους πρόσφυγες και μετανάστες

1. Απαιτούμε να σταματήσουν αμέσως οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που γεννούν μετανάστευση και προσφυγιά. Καμία συμμετοχή, καμία εμπλοκή της χώρας μας σε αυτές που γίνονται και σε αυτές που ετοιμάζονται. Να κλείσει η βάση της Σούδας, να μη γίνει η βάση στην Κάρπαθο. Οι πρόσφυγες είναι θύματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων τύπου "Αραβικής Άνοιξης".
   

2. Ανοιχτοί χώροι προσωρινής φιλοξενίας, με ανθρώπινες συνθήκες στέγασης, σίτισης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο των λαών. Να στελεχωθούν οι δημόσιες κρατικές δομές, με τις αναγκαίες προσλήψεις. Να καταργηθούν οι διάφορες ΜΚΟ που με κρατική στήριξη κάνουν μπίζνες με την προσφυγιά και τον ανθρώπινο πόνο. Να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
   

3. Απειθαρχία στο Δουβλίνο και τη συνθήκη Σένγκεν, που εγκλωβίζουν στη χώρα μας χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες. Να δοθεί άσυλο στους πρόσφυγες, και ταξιδιωτικά έγγραφα για να ταξιδέψουν όπου επιθυμούν. Να διατεθούν μεταφορικά μέσα για την αποσυμφόρηση των νησιών και άλλων συνοριακών περιοχών. Αγωνιζόμαστε για μέτρα ανακούφισης των μεταναστών. Καταδίκη της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, όχι στην υποχρεωτική κράτηση μεταναστών και προσφύγων στα νησιά. Άμεση μετακίνησή τους προς τις χώρες προορισμού τους.
   

4. Νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας, και έχουν αποκτήσει βιοτικούς δεσμούς.
   

5. Με ευθύνη του κράτους πρέπει τώρα να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε τα παιδιά των προσφύγων να νιώσουν ότι ζουν -όσο αυτό είναι δυνατόν- σε κανονικές ανθρώπινες συνθήκες και πλευρά αυτής της ανάγκης είναι η μαθησιακή, παιδαγωγική διαδικασία, με δημιουργική απασχόληση, διδασκαλία της μητρικής γλώσσας, της ελληνικής γλώσσας και μιας ξένης γλώσσας, δημιουργία βιβλιοθηκών, φυσική αγωγή κ.ά. Απαιτείται επίσης η ψυχολογική στήριξη των παιδιών αυτών από ειδικούς, καθώς είναι φανερό ότι υπάρχουν τραυματικές εμπειρίες και βιώματα που πρέπει να εντοπιστούν και αντιμετωπιστούν.
   
6. Να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ομαλή και πλήρη ένταξή τους στο δημόσιο σχολείο χωρίς αποκλεισμούς και εμπόδια. Είναι ανάγκη, εδώ και τώρα να υλοποιηθούν, με κρατική ευθύνη, όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις για μια ουσιαστική εκπαιδευτική διαδικασία για τα παιδιά των προσφύγων, τόσο στους χώρους φιλοξενίας, όσο και στα σχολεία τις απογευματινές ώρες αλλά και στο κανονικό πρόγραμμα με τη δημιουργία κατάλληλων δομών, με τα κατάλληλα παιδαγωγικά εργαλεία, με σχεδιασμό και χρηματοδότηση από το υπουργείο Παιδείας (π.χ. δημιουργία τμημάτων υποδοχής).
   
7. Η οργάνωση αυτής της παρέμβασης πρέπει να αποτελεί αποκλειστικά κρατική ευθύνη, χωρίς την εμπλοκή των διάφορων ΜΚΟ που λυμαίνονται τα κοινοτικά κονδύλια και συνδέονται -πολλές φορές- με σχεδιασμούς ιμπεριαλιστικών κέντρων και βέβαια έχουν την επίσημη στήριξη της κυβέρνησης και του υπουργείου Παιδείας.
   
8. Το κράτος να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα, μέσα από τις δημόσιες δομές Υγείας, ώστε να πληρούνται τα κριτήρια εγγραφής που ισχύουν για όλα τα παιδιά, όπως εμβόλια, ιατρικές βεβαιώσεις, για την πρόληψη ασθενειών και για να μην αποκλειστεί από την εκπαιδευτική διαδικασία ούτε ένα παιδί προσφύγων.
   
9. Να εξασφαλιστεί όλο το απαραίτητο εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό (καθαρίστριες, σχολικοί φύλακες, κ.ά.), καθώς και η ασφαλής μεταφορά των παιδιών από το ίδιο το κράτος, όπου χρειάζεται».
   

Βρωμάει προβοκάτσια στη Χίο

 

Οσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στον καταυλισμό προσφύγων και μεταναστών, θυμάτων των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, στη Σούδα της Χίου, είναι μια οργανωμένη προβοκάτσια σε βάρος των κατοίκων του νησιού και των ανθρώπων που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες σε αυτό το χώρο.
Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η δράση φασιστοειδών, η επίθεσή τους στον καταυλισμό πυροδότησε την αντίδραση των ανθρώπων, που την ώρα που νανούριζαν τα παιδιά τους μέσα στα λασπόνερα, δέχτηκαν (για άλλη μια φορά το τελευταίο διάστημα) επίθεση με πέτρες και βαρελότα που πετάχτηκαν έξω από τη μάντρα του κέντρου κράτησης.
Η περιοχή αμέσως μετά μετατράπηκε - κάτω από περίεργες συνθήκες - σε πεδίο μάχης. Κι αυτή η προβοκάτσια εκδηλώνεται πάνω στο έδαφος της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, και με ακέραιη την ευθύνη τους για τα όσα αποτελούν πλέον καθημερινότητα σε Χίο, Λέσβο, Σάμο και αλλού. «Βούτυρο στο ψωμί» των φασιστοειδών, των χρυσαυγιτών, που - όλως τυχαίως - τις μέρες που έγιναν όλα αυτά, οργάνωναν πολιτικές συγκεντρώσεις εναντίον των προσφύγων σε αυτά τα νησιά.
Η κατάσταση που επικρατεί στα νησιά του Αιγαίου είναι αποτέλεσμα της επικίνδυνης και απάνθρωπης πολιτικής ΕΕ - κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που εγκλωβίζει θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων στη χώρα και μετατρέπει τα νησιά του Αιγαίου σε μια προωθημένη ζώνη διπλού εγκλωβισμού. Είναι φανερό ότι αυτό τους διευκολύνει στην καλύτερη διαχείριση των απελπισμένων, σύμφωνα με τις κάθε φορά επιδιώξεις τους. Αλλωστε, δεν είναι και λίγες οι κυνικές προτάσεις που είναι δημόσια διατυπωμένες από υψηλόβαθμους αξιωματούχους της ΕΕ, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι η οριστική λύση είναι να ανακηρυχτούν τα νησιά, με τον πιο επίσημο τρόπο, σε στρατόπεδα φύλαξης μεταναστών και προσφύγων!
Το δράμα των προσφύγων και τις συνέπειες που υπάρχουν από τη συσσώρευσή τους στα νησιά του Αιγαίου επιχειρούν να τα αξιοποιήσουν τα φασιστοειδή, με πρώτη και καλύτερη τη ναζιστική Χρυσή Αυγή. Προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τα υπαρκτά προβλήματα, την ανησυχία και το φόβο που νιώθουν οι κάτοικοι, με στόχο να τους στρέψουν εναντίον των προσφύγων. Να υιοθετήσουν ρατσιστικές θέσεις και να ανεχτούν τους φασιστικούς τραμπουκισμούς κατά παιδιών, γυναικών και απροστάτευτων προσφύγων. Αυτός είναι ο ρόλος τους. Να δηλητηριάζουν τις λαϊκές συνειδήσεις, ώστε να διευκολύνουν τα επικίνδυνα σχέδια αυτών που ευθύνονται και για την ύπαρξη των προσφύγων και για τον εγκλωβισμό τους στα νησιά και τη χώρα.
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση πρέπει να σημάνει συναγερμός στα εργατικά σωματεία, στους μαζικούς φορείς των νησιών, των γυναικών, των φοιτητών και σπουδαστών, των αγροτών, των εργαζομένων στα «hot spots» και φυσικά των εγκλωβισμένων μεταναστών και προσφύγων.
Με την ανάπτυξη κοινής δράσης κόντρα στην πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης, που εγκλωβίζει στο νησί χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες και προκαλεί σοβαρά προβλήματα και στους κατοίκους. Με απαίτηση για άμεση μετακίνηση από τα νησιά και τον απεγκλωβισμό τους από τη χώρα, για διαμόρφωση ανοιχτών δομών υποδοχής, καταγραφής και προσωρινής φιλοξενίας με αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Με δραστηριότητες αλληλεγγύης στους εγκλωβισμένους. Και, βέβαια, με καταδίκη των τραμπουκισμών και απομόνωση των φασιστοειδών που ενοχοποιούν για τα προβλήματα τα θύματα, αθωώνοντας και υπηρετώντας τους πραγματικούς υπεύθυνους.
                                                                                                                                            "Ρ"

Έδωσαν τα «ρέστα» τους

 

Η προσπάθεια απαξίωσης των λαϊκών αντιδράσεων στην επίσκεψη Ομπάμα κορυφώθηκε χτες, ανήμερα της μεγάλης διαδήλωσης σωματείων και φορέων, με αρθρογραφία στον Τύπο και προπάντων με την προπαγάνδα της ΕΡΤ.
Η κρατική τηλεόραση έδωσε πραγματικά τα «ρέστα» της στην προσπάθεια να καλλιεργήσει κλίμα ευφορίας για την παρουσία του Αμερικανού Προέδρου στην Ελλάδα, παρουσιάζοντας ως «παραφωνία» κάθε αντίδραση στα όσα συμβολίζει και εκπροσωπεί με την επίσκεψή του ο Πρόεδρος της ισχυρότερης παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής δύναμης.
Με τον ίδιο προκλητικό τρόπο, η ΕΡΤ παρουσίαζε περίπου ως αυτονόητη την αυταρχική απαγόρευση των διαδηλώσεων, ενώ στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσαν να πείσουν για το «αχρείαστο» των διαδηλώσεων, με το επιχείρημα ότι οι ΗΠΑ έχουν αλλάξει πλέον την εξωτερική τους πολιτική (!) και ότι είναι πολύτιμη η αμερικανική στήριξη για τη γεωπολιτική αναβάθμιση και την οικονομική ανάκαμψη της χώρας.
Είχαν προηγηθεί από μέρες στοχευμένα δημοσιεύματα που διαπίστωναν «άμβλυνση» του «αντιαμερικανισμού» στην Ελλάδα και αντικατάστασή του από τον «αντιγερμανισμό», σε μια προσπάθεια να χαθεί το ταξικό κριτήριο, με το οποίο πρέπει να αντιμετωπίζεται η πολιτική του ιμπεριαλισμού, είτε μιλάμε για την Αμερική, είτε για τους ισχυρούς συμμάχους και ταυτόχρονα ανταγωνιστές της. Είτε μιλάμε για τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τους πολέμους, είτε για τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται απ' όλες τις αστικές κυβερνήσεις για να ανακάμψει η κερδοφορία του κεφαλαίου.
Έτσι και χτες, τα αστικά επιτελεία δεν έκρυβαν την ενόχλησή τους για το γεγονός ότι η ΕΕΔΥΕ, το ΠΑΜΕ, τα ταξικά συνδικάτα, μαζικοί φορείς του λαϊκού κινήματος και με την πρωτοπόρα συμβολή των κομμουνιστών που δρουν μέσα από τις γραμμές τους, όχι μόνο κατήγγειλαν την απαράδεκτη κυβερνητική απόφαση για απαγόρευση της διαδήλωσης και ένταση της τρομοκρατίας, αλλά συμμετείχαν μαζικά σ' αυτήν.
Χιλιάδες λαού διαδήλωσαν στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις ενάντια στους πολέμους και τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, στα οποία εμπλέκεται βαθύτερα η χώρα, με ευθύνη και της σημερινής κυβέρνησης, μεγαλώνοντας τους κινδύνους για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής.
Και δεν υπάρχει ισχυρότερη απόδειξη γι' αυτό, από τις δηλώσεις Ομπάμα - Τσίπρα, μετά τη συνάντησή τους. Εκεί όπου ο Πρόεδρος των ΗΠΑ εξήρε τη συμβολή της Ελλάδας στα σχέδια του ΝΑΤΟ και τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ενώ ο Αλ. Τσίπρας περιέγραψε τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και την ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης, στο όνομα της «σταθερότητας» και της ανάκαμψης.
Η «προληπτική» επίθεση, ενάντια σε όποιον τις προηγούμενες μέρες χαλούσε το κλίμα της «ευφορίας» μπροστά στην επίσκεψη Ομπάμα, δεν είχε μόνο στόχο να απαξιώσει τις αντιδράσεις σε ό,τι αντιπροσωπεύει ο Πρόεδρος της πρώτης ιμπεριαλιστικής δύναμης, και μάλιστα σε μια περίοδο που φουντώνει η φωτιά του πολέμου στη γειτονιά μας και τα κύματα της προσφυγιάς, αλλά να εμπεδώσει και το κλίμα συναίνεσης στην επίτευξη των στρατηγικών στόχων του κεφαλαίου, όπως η γεωπολιτική αναβάθμιση και η οικονομική ανάκαμψη. Να υπογραμμίσει ότι μπροστά στα μεγάλα ζητούμενα του κεφαλαίου, καμιά «παραφωνία» και καμιά «απόκλιση» δεν είναι ανεκτή.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, η απάντηση που έδωσαν χτες με τη μαζική τους διαδήλωση τα συνδικάτα και οι άλλοι φορείς του κινήματος, έχει μεγάλη σημασία να βρει συνέχεια στη μάχη που κλιμακώνεται για την επιτυχία των απεργιακών κινητοποιήσεων στις 24 Νοέμβρη και στις 8 Δεκέμβρη.
                                                                                                                                ¨Ρ"

Δεν είναι σαν τα μούτρα τους

 

Όλες τις προηγούμενες μέρες, με συστηματική αρθρογραφία και παρεμβάσεις, στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, επικουρούμενα από γραφίδες των αστικών επιτελείων, προσπαθούσαν να καλλιεργήσουν κλίμα απαξίωσης των αντιιμπεριαλιστικών αγώνων, γράφοντας ότι πέρασαν πια οι εποχές που ο κόσμος κατέβαινε στο δρόμο με αφορμή την επίσκεψη ενός Αμερικανού Προέδρου.
Μάλιστα, η κυβερνητική «Αυγή» έφτασε στο σημείο να φιλοτεχνεί αγιογραφίες του Ομπάμα και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν να ζητάνε από το λαό να βγει με σημαιάκια στο δρόμο για να υποδεχτεί τον Αμερικανό Πρόεδρο, με το επιχείρημα ότι οι ΗΠΑ στηρίζουν την Ελλάδα ως «πόλο σταθερότητας» στην περιοχή και στον «εθνικό στόχο» της διευθέτησης του χρέους.
Την ίδια ώρα, από τα αστικά επιτελεία καλλιεργούνταν σκόπιμα η εικόνα ότι αυτοί που θα διαδηλώσουν σήμερα είναι οι λίγοι γνωστοί «ταραξίες» και ότι γι' αυτόν τον λόγο, τις μέρες της επίσκεψης Ομπάμα, η Αθήνα θα είναι ζωσμένη με χιλιάδες αστυνομικούς, ξένους και ντόπιους πράκτορες, με «μηδενική ανοχή» απέναντι στις διαδηλώσεις.
Στα παραπάνω, ήρθε να προστεθεί χτες η απαγόρευση ουσιαστικά των διαδηλώσεων από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως ακριβώς είχε γίνει το 1999 με την επίσκεψη Κλίντον, επί κυβέρνησης Σημίτη.
Αν πίστευαν πραγματικά ότι ο λαός έχει γίνει σαν τα μούτρα τους και ότι ελάχιστοι μόνο έχουν απομείνει να διαδηλώνουν ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τα παγκόσμια σύμβολά του, τότε γιατί όλη αυτή η πολεμική και προπαγανδιστική προετοιμασία από την πλευρά της κυβέρνησης και των άλλων επιτελείων, που κορυφώνεται με το καθεστώς αστυνομοκρατίας και την απαγόρευση των κινητοποιήσεων;
Αν είχαν τη βεβαιότητα ότι ο λαός υποδέχεται ως «φίλο» και «σύμμαχο» τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, τότε γιατί τέτοια πρεμούρα να αποκλείσουν το κέντρο για τις διαδηλώσεις που είχαν ήδη ανακοινώσει δεκάδες φορείς του κινήματος, ύστερα από κάλεσμα της ΕΕΔΥΕ;
Η πραγματικότητα είναι άλλη. Η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης δεν αφορά μόνο τα μέτρα που παίρνει για να μειώσει συντάξεις, μισθούς και μεροκάματα, για τις ιδιωτικοποιήσεις και τις φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιας. Αφορά και στην εξωτερική της πολιτική.
Εκεί όπου, συντονισμένη πλήρως με τους συμμάχους της στον ευρωατλαντικό άξονα, συμμετέχει μέχρι τα μπούνια στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και σ' αυτό το πεδίο επιδιώκει τη γεωπολιτική της αναβάθμιση, ανταγωνιστικά προς την Τουρκία. Κι όλα αυτά για να δημιουργηθούν καλύτεροι όροι επένδυσης και απόδοσης κεφαλαίων, απ' όπου φιλοδοξεί να βγει κερδισμένη και η αστική τάξη στην Ελλάδα.
Ως προς αυτό, μια ματιά μόνο στη συνέντευξη που έδωσε σε κυριακάτικη εφημερίδα ο Αμερικανός Πρόεδρος, είναι αποκαλυπτική της ατζέντας με την οποία έρχεται στην Ελλάδα. Ο Ομπάμα χαιρετίζει το γεγονός ότι «παρά τις τεράστιες οικονομικές δυσκολίες, η Ελλάδα είναι ένας από τους πέντε συμμάχους - μέλη του ΝΑΤΟ που δαπανά το 2% του ΑΕΠ της στην άμυνα» και ευχαριστεί «τους Ελληνες συμμάχους μας για τη στενή συνεργασία στη Σούδα». Χαιρετίζει, δηλαδή, τη σθεναρή προσήλωση της χώρας στα επικίνδυνα για το λαό ΝΑΤΟικά ιμπεριαλιστικά σχέδια. Συγχαίρει επίσης προσωπικά τον Αλ. Τσίπρα και την κυβέρνησή του για την εφαρμογή αντιλαϊκών μέτρων των προηγούμενων και της σημερινής κυβέρνησης και για το προανάκρουσμα νέων θυσιών από το λαό, αυτήν τη φορά στο όνομα του χρέους.
Τέλος, ο Αμερικανός Πρόεδρος διαπιστώνει ότι «οι προοπτικές για μια διαρκή λύση του Κυπριακού είναι οι καλύτερες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια», με την επισημοποίηση της διχοτόμησης να έρχεται όλο και πιο κοντά, με στόχο να διασφαλιστεί η «ενεργειακή ασφάλεια στην περιοχή της Μεσογείου και πέρα από αυτή».
Γι' αυτούς τους λόγους και για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που θεριεύει στη γειτονιά μας, θα διαδηλώσουν σήμερα χιλιάδες λαού στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. Και είναι αυτός ακριβώς ο λόγος για τον οποίο η κυβέρνηση σπεύδει να «αποστειρώσει» το κέντρο από το εργατικό - λαϊκό κίνημα και τις δίκαιες διαδηλώσεις του.
                                                                                                                   "Ρ"

Επιλογή του συστήματος

 

Η βαθιά όξυνση των αντιθέσεων και ο διχασμός στο εσωτερικό της αστικής τάξης των ΗΠΑ, οι δυσκολίες στην καπιταλιστική ανάκαμψη, καταγράφονται στο αποτέλεσμα των προχτεσινών εκλογών που ανέδειξαν τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων, Ντόναλντ Τραμπ, σε νέο Πρόεδρο της πρώτης ιμπεριαλιστικής δύναμης στον κόσμο.
Ο Τραμπ, εμφανίζοντας ένα προφίλ εκπροσώπου ουσιαστικά «νέου» κόμματος - γράφτηκε άλλωστε ότι δημιουργεί το «νέο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα», ενώ δεν στηρίχτηκε απ' όλα τα στελέχη του κόμματός του - και αξιοποιώντας τη μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στα δυο βασικά κόμματα εξουσίας, Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους, και την οργή ειδικά των πιο χτυπημένων από την καπιταλιστική κρίση λαϊκών στρωμάτων, κατάφερε να κερδίσει την προεδρία.
Η επιχείρηση του μηχανισμού του Τραμπ να παρουσιαστεί ως «αντισυστημικός», ενώ είναι μέρος του καπιταλιστικού συστήματος, η παρουσίασή του ως μη «επαγγελματία πολιτικού», αξιοποιήθηκαν για τον εγκλωβισμό λαϊκού κόσμου. Αυτή ήταν η επιδίωξη του κεφαλαίου που τον στήριξε, εμφανίζοντάς τον ως «εναλλακτική», όπως άλλωστε είχε κάνει και πριν οκτώ χρόνια με τον «φέρελπι» πρώτο μαύρο Πρόεδρο, Μπαράκ Ομπάμα.
Τα μέτρα που πάρθηκαν, για να αντιμετωπιστεί η κρίση, η επεκτατική πολιτική που ακολουθούν οι ΗΠΑ, τα χαμηλά επιτόκια της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, η διάσωση τραπεζών και επιχειρήσεων, αφενός δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της υπερσυσσώρευσης, εμποδίζοντας την αναγκαία καταστροφή κεφαλαίου, άρα και τις επενδύσεις λιμνάζοντος κεφαλαίου, και, αφετέρου, οδήγησαν σε μια έκρηξη του κρατικού χρέους.
Επίσης, ο οξυμένος ανταγωνισμός με ανερχόμενες δυνάμεις, όπως η Κίνα, οδήγησε σε μεγαλύτερη επιδείνωση τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων στις ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, εξαιτίας της ανισόμετρης και άναρχης ανάπτυξης στο εσωτερικό τους, καπιταλιστές παραδοσιακών κλάδων, όπως η βαριά βιομηχανία και η μεταποίηση, η εξόρυξη άνθρακα και πετρελαίου, κοντράρονται με καπιταλιστές νέων κλάδων, όπως η πληροφορική και οι διάφορες εφαρμογές της, το ηλεκτρονικό εμπόριο κ.λπ.
Ολα αυτά εξηγούν γιατί κατεστραμμένα λαϊκά στρώματα, ή φτωχά εργατικά τμήματα με εισοδήματα πείνας, κυρίως στην ενδοχώρα, χωρίς καμία ταξική διαπαιδαγώγηση, ελλείψει εργατικού ταξικού - αγωνιστικού κινήματος και επαναστατικού κόμματος, μετακινούνται από τη «Σκύλλα» στη «Χάρυβδη».
Τα ζητήματα της αντιμετώπισης της «παράνομης μετανάστευσης» με ρατσιστική ρητορική και εθνικισμό, της περιορισμένης συμμετοχής των ΗΠΑ σε πολεμικές συγκρούσεις, της πιο «ρεαλιστικής» προσέγγισης με τη Ρωσία, την Κίνα, της επαναδιαπραγμάτευσης εμπορικών συμφωνιών είναι στοιχεία που δείχνουν τάση εθνικής αναδίπλωσης και «προστατευτισμού» για το αμερικάνικο κεφάλαιο και χωράνε πολλές ερμηνείες.
Σε κάθε περίπτωση, από τις πρώτες κιόλας δηλώσεις του, ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος εμφανίστηκε «ενωτικός» και στοχοπροσηλωμένος στην εξυπηρέτηση των γενικών συμφερόντων των αμερικανικών μονοπωλιακών ομίλων. Βεβαίως, είναι ένα ερώτημα αν όλη η αστική τάξη μετά το βαθύ διχασμό που αναμφισβήτητα προέκυψε, θα συνταχθεί σ' αυτήν τη γραμμή ή θα υπάρξουν άλλες εξελίξεις που θα οξύνουν την κατάσταση.
Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα που σχετίζονται με την Ελλάδα, ήδη «δουλεύεται» από αστικά επιτελεία και δημοσιολόγους ότι η «πιο ρεαλιστική» πολιτική Τραμπ και το «δημιουργικό σοκ» από την εκλογή του, μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα ή την υπόθεση του Κυπριακού. Ο λαός της χώρας μας δεν πρέπει να «τσιμπήσει». Η πολιτική των ΗΠΑ, που οριοθετείται από τα συμφέροντα των μονοπωλίων της, δεν εξαρτάται από πρόσωπα, ενώ και τα ζητήματα που αφορούν την Ελλάδα καθορίζονται από τη συμμετοχή της στο ευρωατλαντικό πλαίσιο.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, οι προσωρινοί συμβιβασμοί δεν αναιρούν το σφοδρό ανταγωνισμό και τους κινδύνους μιας πιο γενικευμένης σύγκρουσης. Γι' αυτό καθιστούν αναγκαίο για το λαό να δυναμώσει τα αντικαπιταλιστικά - αντιμονοπωλιακά χαρακτηριστικά της πάλης του, ενάντια στο κεφάλαιο και την εξουσία του, που γεννάει φτώχεια και πολέμους.
                                                                                                                                   "Ρ"

Ψεύτικες ελπίδες...

 

Στο ίδιο μήκος κύματος με το «μήνυμα» του πρόσφατου ανασχηματισμού για επιτάχυνση του αντιλαϊκού έργου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, «χωρίς κωλυσιεργίες και άσκοπες καθυστερήσεις», όπως χαρακτηριστικά είπε ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση αλλά και ο αστικός Τύπος έσπευσαν χτες να μεταφέρουν ένα κλίμα «ευφορίας», ικανοποίησης και μεγάλων προσδοκιών για τις αποφάσεις στο Γιούρογκρουπ της Δευτέρας περί «προόδου» σε ό,τι αφορά τη δεύτερη «αξιολόγηση», μιλώντας για μια ακόμα φορά για την ανάγκη γρήγορης ολοκλήρωσής της, ώστε να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος και την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΕ.

Οι προσδοκίες αυτές περί «εξόδου στο ξέφωτο» της καπιταλιστικής ανάκαμψης και το τεχνητό κλίμα ευφορίας, που περιλαμβάνει και μια σειρά από άλλες πλευρές όπως π.χ. για τη «θετική επίδραση» που είχε στην κοινωνία και στις «αγορές» ο ανασχηματισμός, όχι μόνο δεν αποτελούν πηγή αισιοδοξίας για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα αλλά πρέπει να σημάνουν πραγματικό συναγερμό στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Και μόνο μια απλή ματιά στα μέτρα που περιλαμβάνει η δεύτερη «αξιολόγηση», μέτρα που προστίθενται σε όλα τα προηγούμενα των τριών μνημονίων, είναι αρκετή για να καταρρίψει το μεγάλο ψέμα που αναπαρήγαγε και χτες η κυβερνητική προπαγάνδα, πως οι εξελίξεις στο Γιούρογκρουπ αποδεικνύουν τάχα ότι «η ρύθμιση του χρέους είναι ένας εφικτός στόχος, χωρίς να δοθεί σε αντάλλαγμα η κοινωνική συντριβή».

Τα μέτρα αυτά - «προαπαιτούμενα» για το θετικό κλείσιμο της «αξιολόγησης» - περιλαμβάνουν: τη σφαγή στα εργασιακά δικαιώματα, το χτύπημα στο συνδικαλιστικό κίνημα, το άνοιγμα των ομαδικών απολύσεων, τη «νομιμοποίηση» της εργασιακής ζούγκλας και τους «υπο-κατώτερους» μισθούς, τη συντριβή των επιδομάτων, μαζί με όλα τα υπόλοιπα που κατ' επανάληψη έχουν απαιτήσει οι επιχειρηματικοί όμιλοι, ως προϋποθέσεις για την ανάκαμψη της κερδοφορίας τους, όπως το ξεκαθάρισμα του τοπίου, με τις ρυθμίσεις για τα «κόκκινα» δάνεια για να πάρει μπρος η καπιταλιστική οικονομία, τις «απελευθερώσεις» στην αγορά Ενέργειας, το «άνοιγμα» επαγγελμάτων και νέων πεδίων κερδοφορίας, τη συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων κ.ο.κ.

Αλλά και τα χτεσινά πανηγύρια της «Αυγής» από το πρωτοσέλιδό της, πως «η εξέλιξη αυτή θα επιτρέψει και την πλήρη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, κάτι που, με τη σειρά του, θα καταστήσει δυνατή την ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ», κάθε άλλο παρά εφησυχασμό και αισιοδοξία μπορούν να γεννάνε στον ελληνικό λαό. Η παραμονή του ΔΝΤ σηματοδοτεί νέα μέτρα, χωρίς να αποκλείεται και ένα τέταρτο μνημόνιο. Η συζήτηση για το χρέος δεν αφορά τα λαϊκά στρώματα, αλλά αποκλειστικά τους επιχειρηματικούς ομίλους, τη δυνατότητα πρόσβασής τους σε φτηνό χρήμα, ώστε να ξαναπάρει μπρος η μηχανή της καπιταλιστικής κερδοφορίας, σε συνδυασμό βέβαια και με το τσάκισμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων, που αποτελεί τη μόνη «σταθερά» κυβέρνησης και θεσμών στα διάφορα σενάρια και παζάρια.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, που βρίσκονται μόνιμα στο στόχαστρο και των νέων μέτρων, όχι μόνο δεν έχουν λόγους να πανηγυρίζουν μαζί με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του και να ελπίζουν να δουν «φως» στα αντιλαϊκά παζάρια, αλλά πρέπει να οργανώσουν την πάλη ενάντιά τους το συντομότερο δυνατό, ξεκινώντας από την προετοιμασία των απεργιακών κινητοποιήσεων που είναι μπροστά, κάνοντάς την δική τους υπόθεση. Μόνο σ' αυτό το δρόμο, της σύγκρουσης με το κεφάλαιο και τους στόχους του, υπάρχει ελπίδα για εκείνους.

                                                                                                                                     "Ρ"

Νέα φάση όξυνσης της επίθεσης

 

Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης, που ανακοινώθηκε το βράδυ της Παρασκευής, σηματοδοτεί μια νέα φάση όξυνσης της αντιλαϊκής επίθεσης, με επιτάχυνση των μέτρων για ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης».
Απ' αυτήν τη σκοπιά, δεν εκπλήσσει ο τρόπος με τον οποίο η πλειοψηφία των συγκροτημάτων του Τύπου υποδέχτηκε τη νέα κυβέρνηση, χωρίς να λείπει, βέβαια, ο προβληματισμός για το κατά πόσον θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες, μπροστά στις δυσκολίες της οικονομίας να ανακάμψει, τη λαϊκή δυσαρέσκεια και τις διεργασίες στα λεγόμενα «εθνικά θέματα», που προμηνύονται έντονες το επόμενο διάστημα.
Σε κάθε περίπτωση, ανασχηματισμός και διαπραγμάτευση πάνε μαζί. Η ίδια η κυβέρνηση ιεραρχεί ψηλά τις νέες ανατροπές στα Εργασιακά, αλλά και την εφαρμογή των ψηφισμένων νόμων για το Ασφαλιστικό, που συνιστούν βάση για παραπέρα απώλειες ασφαλισμένων και συνταξιούχων.
Ο στόχος που θέτει τώρα η κυβέρνηση, για λογαριασμό του κεφαλαίου, είναι να κάνει όλη τη «δουλειά» μέχρι το Γιούρογκρουπ στις 5 Δεκέμβρη, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» και η συζήτηση για τη διευθέτηση του χρέους.
Με βάση αυτό το χρονοδιάγραμμα, οι επόμενες 30 μέρες, με αιχμή τη βδομάδα 14 - 20 Νοέμβρη, θα είναι περίοδος - «φωτιά» για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Τη βδομάδα εκείνη θα βρίσκεται στην Αθήνα το κουαρτέτο, για να ολοκληρώσει τις συνεννοήσεις για τα νέα μέτρα, οι οποίες βέβαια συνεχίζονται εντατικά αυτές τις μέρες.
Επίσης, στις 15 και 16 Νοέμβρη θα βρίσκεται στην Ελλάδα ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, με ατζέντα, πέρα από την οικονομία, τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας, ενώ, σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο, συζητιέται πλέον ανοιχτά η «αντικατάσταση» της ΝΑΤΟικής βάσης στο Ιντσιρλίκ της Τουρκίας με αυτήν της Σούδας.
Ολες αυτές οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν την ανάγκη να δοθεί αποφασιστική απάντηση από το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Να σημάνει πραγματικά συναγερμός από τα σωματεία, τις Επιτροπές Αγώνα, τους εργαζόμενους και τους συνδικαλιστές, που συνειδητοποιούν το μέγεθος της επίθεσης και την ανάγκη να απαντηθεί επιθετικά.
Απέναντι σε παλιά και νέα μέτρα, η μάχη για την προετοιμασία της απεργίας στο Δημόσιο στις 24 Νοέμβρη και στις 8 Δεκέμβρη για τους εργατοϋπάλληλους στον ιδιωτικό τομέα, χρειάζεται να πάρει χαρακτηριστικά ολομέτωπης αναμέτρησης με το κεφάλαιο, την κυβέρνηση και την αντιλαϊκή πολιτική τους, με σχέδιο από κάθε σωματείο και καθημερινές πρωτοβουλίες στους κλάδους, στα εργοστάσια, στα μαγαζιά.
Να μη ριζώσει στους χώρους δουλειάς το κλίμα ανοχής, αναμονής και νέων προσδοκιών που προσπαθούν να καλλιεργήσουν η εργοδοσία και τα κόμματά της, αξιοποιώντας και τον ανασχηματισμό.
Ούτε, βέβαια, να «τσιμπήσει» ο λαός στην κοροϊδία περί «στροφής της κυβέρνησης στην καθημερινότητα», στην προσπάθεια που κάνουν να τον ξεγελάσουν ότι το νέο σχήμα κομίζει κάτι διαφορετικό από τη διαχείριση της φτώχειας και της μιζέριας, που είναι στον πυρήνα της πολιτικής της κυβέρνησης.
Κάτω από το φως των εξελίξεων, περισσότεροι εργαζόμενοι μπορούν τώρα να δουν καλύτερα τον υπονομευτικό ρόλο των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που, σε συνεννόηση και με μοιρασμένους ρόλους εμπόδισαν την οργάνωση πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, όπως πρότεινε το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Η στάση τους βοηθάει το κεφάλαιο και την κυβέρνηση, γι' αυτό και πρέπει να καταδικαστεί. Να τους απομονώσουν οι εργαζόμενοι, να πάρουν στα χέρια τους την οργάνωση των απεργιακών κινητοποιήσεων, να τις μετατρέψουν σε εφαλτήριο για νέους, πιο μαζικούς ταξικούς αγώνες.
                                                                                                                                        "Ρ"

Ο ανασχηματισμός

 

Ο χτεσινός ανασχηματισμός είχε προαναγγελθεί από μέρες. Όχι τόσο για τα ονόματα που τελικά μπήκαν ή βγήκαν από την κυβέρνηση, όσο για τους πραγματικούς σκοπούς και τις αναγκαιότητες που ήρθε να υπηρετήσει η αναδιάταξη του κυβερνητικού σχήματος.
Αυτός είναι, άλλωστε, και ο λόγος για τον οποίο ο ανασχηματισμός προβαλλόταν ως αναγκαιότητα από το σύνολο σχεδόν των συγκροτημάτων του Τύπου, που μετέφεραν την πίεση ισχυρών μερίδων της αστικής τάξης να προσαρμοστεί καλύτερα το κυβερνητικό επιτελείο στις επείγουσες ανάγκες και στο γενικό συμφέρον του κεφαλαίου.
Ποιο είναι αυτό; Η ταχύτερη και αποτελεσματικότερη προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής, η εφαρμογή χωρίς παραφωνίες και πισωγυρίσματα των μεταρρυθμίσεων που προβλέπει η δεύτερη «αξιολόγηση», με στόχο την ταχύτερη ολοκλήρωσή της.
Δηλαδή, η στήριξη της προσπάθειας για καπιταλιστική ανάκαμψη, μέσα από τη γρήγορη και πλήρη εφαρμογή του συνόλου των αντιλαϊκών - αντεργατικών μέτρων και παράλληλα με την εφαρμογή της πρώτης δέσμης μέτρων για τη διευθέτηση του κρατικού χρέους.
Ανήμερα του ανασχηματισμού, το πλαίσιο και τα κριτήρια των αλλαγών, που ανακοινώθηκαν λίγες ώρες αργότερα, δίνονταν με ακρίβεια από τα κυβερνητικά επιτελεία, που έκαναν λόγο για «αναδιάταξη του κυβερνητικού σχήματος» και «δυναμική επανεκκίνηση», για «νέα δομή και νέα πρόσωπα σε θέσεις - κλειδιά», ώστε η κυβέρνηση, με τη νέα διάταξη, να «τρέξει πιο γρήγορα τα θέματα της διαπραγμάτευσης και να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο μετάβασης στην εποχή της ανασυγκρότησης και της ανάπτυξης».
Δίπλα σ' αυτά, σημειωνόταν η ανάγκη με τον ανασχηματισμό να δοθεί «επικοινωνιακά και πολιτικά» το μήνυμα ότι η κυβέρνηση κάνει ένα νέο ξεκίνημα, ζητώντας έμμεσα από το λαό μια νέα περίοδο ανοχής, αναμονής, προσδοκιών και χάριτος απέναντι στην αντιλαϊκή της πολιτική, που δεν είναι θέμα προσώπων, αλλά στρατηγική επιλογή. Γι' αυτό δεν αλλάζει με κανέναν ανασχηματισμό.
«Επικοινωνιακή και πολιτική» ήταν όμως και η συζήτηση που προηγήθηκε του ανασχηματισμού, για την ανάγκη αξιοποίησης στην κυβέρνηση μιας σειράς στελεχών που προέρχονται από άλλους κομματικούς χώρους, εκτός ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο τη «διεμβόλιση» των χώρων αυτών, κυρίως της «παλιάς» σοσιαλδημοκρατίας, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να κυριαρχήσει ανταγωνιστικά προς το ΠΑΣΟΚ.
Αν και τέτοιες σκέψεις δεν τελεσφόρησαν στο χτεσινό ανασχηματισμό, αυτό δεν αναιρεί την πρόθεση της κυβέρνησης να σηματοδοτήσει τη συναίνεση διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων πάνω στον κοινό στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, με στόχο αυτός να εμπεδωθεί από το λαό ως «εθνικός στόχος» και να δεχτεί αδιαμαρτύρητα τόσο τα ψηφισμένα μέτρα, όσο και τις νέες θυσίες που του ζητάνε.
Σε κάθε περίπτωση, ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης είναι η αφετηρία μιας νέας, πιο επιθετικής και λυσσαλέας φάσης στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής, για την οποία απαιτείται ένα πιο αποφασισμένο, συνεκτικό και αποτελεσματικό κυβερνητικό σχήμα.
Άλλωστε, ακόμα και οι αλλαγές στη δομή ορισμένων υπουργείων αυτό ακριβώς δείχνει: Την πρόθεση της κυβέρνησης να εστιάσει με μεγαλύτερη φροντίδα στην προώθηση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων σε τομείς - κρίκους για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, όπως η Ενέργεια, ο Τουρισμός, οι Μεταφορές, οι νέες τεχνολογίες και άλλοι.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, ο λαός όχι μόνο δεν πρέπει να επαναπαύεται ή να καθησυχάζει, αλλά να ανασκουμπωθεί, να οργανωθεί και να ετοιμάζεται για νέους μεγάλους αγώνες. Αμεσα να αυξηθεί η συμμετοχή στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες που έρχονται, να δοθεί με κάθε μέσο η μάχη για την πανελλαδική απεργία.
                                                                                                                                "Ρ"

Επικίνδυνοι «δίαυλοι»...

 

Με αφορμή την προχτεσινή επίσκεψη του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών και την επικείμενη επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου - που, κατά κοινή ομολογία, δεν επισκέπτεται την Ελλάδα, απλά για να κάνει κάποιες δηλώσεις στήριξης για το ζήτημα του χρέους - τα κυβερνητικά στελέχη όπου σταθούν και όπου βρεθούν δεν παραλείπουν να διαλαλούν τη θέλησή τους να παίξουν το ρόλο του «διαύλου» και του «χρήσιμου μεσάζοντα» ανάμεσα στα αντιμαχόμενα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, διαφημίζοντας ταυτόχρονα τα «γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα» όπως λένε της χώρας, τη θέση της, τη συμμετοχή στην ΕΕ - Ευρωζώνη και στο ΝΑΤΟ, τη γειτνίασή της με ισχυρές περιφερειακές δυνάμεις όπως η Τουρκία, που την κάνουν «καταλληλότερη» για το ρόλο.
Η θέση αυτή, που ντύνεται με τη μάσκα της «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής» σε έναν «πολυπολικό και πολύπλοκο κόσμο», σηματοδοτεί, άλλωστε, και το διαχρονικό στόχο της αστικής τάξης για την αναβάθμιση της θέσης της στην περιοχή και σε σχέση με τους ανταγωνιστές της, πηγαίνει χέρι - χέρι με το στόχο της καπιταλιστικής σταθεροποίησης και ανάκαμψης στην οικονομία, της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Δεν είναι τυχαία και η αρθρογραφία των τελευταίων ημερών, που, απηχώντας τις θέσεις του κεφαλαίου, ζητάει επιτακτικά απ' όλα τα αστικά κόμματα, να επιβεβαιώσουν τη δέσμευσή τους σ' αυτούς τους στόχους, εξασφαλίζοντας κλίμα σταθερότητας και συναίνεσης.
Χαρακτηριστικά απ' αυτήν την άποψη είναι τα όσα έγραφε η «Αυγή» στο χτεσινό κύριο άρθρο της για το ότι «η εξωτερική πολιτική είναι ένα συνεχές δούναι και λαβείν - και φαίνεται ότι τόσο η Μόσχα όσο και η Ουάσιγκτον βλέπουν σε αυτή τη φάση την Ελλάδα ως... πολύφερνη νύφη (...)» αλλά και για το ότι «το μόνο βέβαιο είναι ότι τους Λαβρόφ, Ομπάμα, και όχι μόνο, τους ενδιαφέρει πολύ να παραμείνει η χώρα σταθερή και ανοιχτή σε συνεργασία μαζί τους, όπως δείχνει ότι θέλει η ελληνική κυβέρνηση - και αυτοτελώς, και με τη στάση της στην ΕΕ. Μάλιστα, η επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης να κρατά ορθάνοιχτους τους διαύλους επικοινωνίας και συνεργασίας με τη Ρωσία, ενώ ταυτόχρονα είναι μέλος του ΝΑΤΟ, την κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα».
Βεβαίως, δεν πρόκειται απλά για μια «επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης» αλλά για μια εξωτερική πολιτική που ο προσανατολισμός και οι στόχοι της κινούνται σταθερά εντός των πλαισίων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, όπου συμμετέχει ενεργά η Ελλάδα, αλλά και όσων οι σχέσεις ανταγωνισμού και συνεργασίας ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα διαμορφώνουν.
Χαρακτηριστικά, για παράδειγμα, είναι τα όσα είπε χτες ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στο πλαίσιο του Έλληνορωσικού Φόρουμ, ότι το πέρασμα ρωσικού φυσικού αερίου μέσω της Ελλάδας «υπηρετεί το στρατηγικό σχεδιασμό της ΕΕ για την ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας». Αλλωστε, δεν πάει και πολύς καιρός από την πρόσφατη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στην Πολωνία, για τις αποφάσεις της οποίας πανηγύρισε η ελληνική κυβέρνηση, παρότι σηματοδοτούν την κλιμάκωση της επιθετικότητας και της προσπάθειας στρατιωτικής περικύκλωσης της Ρωσίας, ταυτόχρονα με τις προσπάθειες διατήρησης διαύλων επικοινωνίας. Ούτε, βέβαια, είναι τυχαίος ο αναβαθμισμένος ρόλος που συζητιέται να αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση εντός του ΝΑΤΟ αλλά και της ΕΕ, που σχετίζεται και με τους σχεδιασμούς της Τουρκίας ως μεγάλης περιφερειακής δύναμης, η αστική τάξη της οποίας διεκδικεί περισσότερα σε όλη την περιοχή, ακόμα και επανεξετάζοντας παλιές συμμαχίες και λυκοφιλίες.
Σίγουρα το πιο προκλητικό είναι η προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, να παρουσιάσει τη συμμετοχή ως τα μπούνια στα ιμπεριαλιστικά παζάρια και τους ανταγωνισμούς όπως και στις κάθε είδους ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, ως παράγοντα σταθερότητας και ειρήνης.
Η πρόκληση γίνεται διπλή σε μια περίοδο που οι ανταγωνισμοί οξύνονται, επιβεβαιώνοντας και ότι οι όποιες συμφωνίες και συμβιβασμοί ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές, όπως και οι κάθε λογής «δίαυλοι» που έτσι κι αλλιώς υπήρχαν και υπάρχουν πάντα ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές, είναι στην πραγματικότητα «φτερό στον άνεμο» των ανταγωνισμών.
Το συμπέρασμα είναι ότι ο ελληνικός λαός χρειάζεται να δυναμώσει την ετοιμότητα, την επαγρύπνηση και την κινητοποίηση ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τη συμμετοχή της χώρας σε αυτούς.
                                                                                                                                      "Ρ"

Επιχείρηση «συναίνεση»

 

Τα όσα εξελίσσονται αυτές τις μέρες, με αφορμή το ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών και τη συγκρότηση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, μετά και την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ για την ακύρωση του «νόμου Παππά» ως αντισυνταγματικού, πέρα από τα υπόλοιπα, προσφέρονται και για ορισμένα γενικότερα συμπεράσματα. Ευρύτερα ζητούμενα του κεφαλαίου αντανακλά, άλλωστε, και η προσπάθεια της περιβόητης «συναίνεσης», για την οποία μιλάνε τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όσο και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, παράλληλα με τις αλληλοκατηγορίες για το ποιος τη δυναμιτίζει.
Η εξασφάλιση της «σταθερότητας» στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής και στο αστικό πολιτικό σύστημα, προσπάθεια που περιλαμβάνει βέβαια και τη δυνατότητα «εναλλακτικών» για κυβερνητική εναλλαγή μαζί με τη σύμπλευση όλων στη στρατηγική του κεφαλαίου, αποτελεί «προαπαιτούμενο» του κεφαλαίου για τη δύσκολη και επίφοβη επιχείρηση ανάκαμψής του από την καπιταλιστική κρίση.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα «βλέμματα» των αστικών κομμάτων, επιτελείων, δημοσιολόγων που παρεμβαίνουν στη συζήτηση περί «ανάγκης άρσης του αδιεξόδου» κοιτάζουν μπροστά, σε όσα το αστικό πολιτικό προσωπικό καλείται να διαχειριστεί το επόμενο διάστημα για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων: Στο πετυχημένο «κλείσιμο» της δεύτερης «αξιολόγησης» που περιλαμβάνει και τις νέες ανατροπές στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, στο ξεκαθάρισμα μέσω και της ρύθμισης των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων του τοπίου ώστε να ξαναπάρει μπρος η καπιταλιστική μηχανή, στο άνοιγμα της συζήτησης για το χρέος και το φτηνότερο δανεισμό για τους επιχειρηματικούς ομίλους, στο προχώρημα των ιδιωτικοποιήσεων σε κρίσιμους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, όπως και σε μια σειρά από μέτρα (π.χ. φτηνότερη Ενέργεια, φοροαπαλλαγές κ.ά.) με στόχο την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Χαρακτηριστική σε αυτό το πλαίσιο είναι και η χτεσινή αρθρογραφία του αστικού Τύπου, που απηχεί και τη διάθεση για γρήγορο κλείσιμο «δευτερευόντων» ζητημάτων, όπως αυτό του παζαρέματος για το ποια επιχειρηματικά συμφέροντα θα ωφεληθούν στο χώρο των ΜΜΕ, ώστε το αστικό πολιτικό προσωπικό να στοχοπροσηλωθεί στα ζητήματα αυτά. Για παράδειγμα, στο «Capital.gr» γράφτηκε ότι «οι επιχειρηματίες και οι Οργανώσεις τους, με απλή λογική και κοινό νου, θεωρούν ότι η ρύθμιση του τηλεοπτικού τοπίου ήταν και άκαιρη και άνευ ουσίας σε μια περίοδο που κορυφαία ανάγκη είναι σαφείς κινήσεις για αναθέρμανση της οικονομίας», αναφέροντας ως τέτοιες τις ιδιωτικοποιήσεις, το μέτωπο των Εργασιακών κ.τ.λ. Χαρακτηριστικά είναι και τα όσα είπε χτες η κυβερνητική εκπρόσωπος περί «κλίματος συναίνεσης που θα ενισχύσουμε», μαζί με την έκκληση στη ΝΔ «να παίξει το θεσμικό της ρόλο», αλλά και χτεσινό άρθρο στην «Αυγή», όπου αναφέρεται ότι «η μάχη του χρέους δεν είναι αποκλειστική υπόθεση της κυβέρνησης, αλλά και όλων των εγχώριων δυνάμεων που συμφωνούν με τη στρατηγική συμμετοχής στο ευρώ». Αλλά και η «Καθημερινή» από το πρωτοσέλιδό της χτες έλεγε ότι «ο τόπος χρειάζεται ειλικρινή και ουσιαστική συναίνεση, όχι τρικ μιας χρήσης», ενώ η «Εφημερίδα των Συντακτών» σημείωνε ότι αυτά τα θέματα (της συνεννόησης) θα έπρεπε να έχουν λυθεί από καιρό, ανησυχώντας για την ικανότητα του πολιτικού συστήματος να εγκλωβίζει τα λαϊκά στρώματα στους στόχους του κεφαλαίου.
Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα όχι μόνο δεν έχουν τίποτα να προσδοκούν από τις διεργασίες που γίνονται στο αστικό «στρατόπεδο» για την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, αλλά, αντίθετα, πρέπει να πάρουν τα μέτρα τους, οργανώνοντας χωρίς καθυστέρηση την πάλη και τη συμμαχία τους, για να βάλουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική και να περάσουν στην αντεπίθεση, με στόχο την ανατροπή του κεφαλαίου και της εξουσίας του.
                                                                                                                               "Ρ"

Οι «δυο κόσμοι»

 

Τη μάχη των «δυο κόσμων» εμφανίζεται να δίνει η κυβέρνηση, προσδιορίζοντας ως εξής τα αντιμαχόμενα «στρατόπεδα»: Από τη μια, η δική της προσπάθεια «να βάλει τέλος σε όλα αυτά που μας οδήγησαν στην κρίση και κατέστρεψαν τη ζωή και τα όνειρα των πολιτών», όπως γράφει η «Αυγή» της Κυριακής, και από την άλλη η ΝΔ «που εξαντλεί την πολεμική της για να γυρίσουμε στο παραθεσμικό χθες».
Η κυβέρνηση συνεχίζει να σηκώνει κάλπικες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην ίδια και τη ΝΔ, για να κρυφτεί η δική της ταξική, αντιλαϊκή πολιτική, αλλά και η ταύτιση που έχουν στα «μεγάλα» οι δυο βασικοί πόλοι της κυβερνητικής εναλλαγής.
Οι δυο κόσμοι που περιγράφει η κυβέρνηση, καμιά σχέση δεν έχουν με τις αγωνίες και τα βάσανα του λαού, ο οποίος βρίσκεται μπροστά σε ένα νέο γύρο επίθεσης, στο όνομα της ανάκαμψης της οικονομίας, στόχο που η κυβέρνηση και η ΝΔ ανταγωνίζονται για το ποιος μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα.
Τη «ζωή και τα όνειρα των πολιτών», τα οποία τάχα υπερασπίζεται η κυβέρνηση, τα καταστρέφει η πολιτική εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου. Έγιναν παρανάλωμα από τους αντεργατικούς - αντιλαϊκούς νόμους της τελευταίας τουλάχιστον 25ετίας και ιδιαίτερα στα χρόνια της κρίσης, με τους απανωτούς αντεργατικούς νόμους όλων των κυβερνήσεων από το 2010.
Τους νόμους αυτούς, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τους κρατάει σε πλήρη ισχύ και τους επεκτείνει με νέα μέτρα. Και δεν πρόκειται ούτε το μεροκάματο να αυξηθεί, ούτε οι συντάξεις να αναπληρωθούν, ούτε τα όρια ηλικίας να μειωθούν, ούτε να γεμίσουν τα νοσοκομεία γιατρούς, ούτε να σταματήσει ο κόσμος να πληρώνει από την τσέπη του για φάρμακα και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αν αποκατασταθεί η χαμένη τιμή του ΕΣΡ και αδειοδοτηθούν με νέες προϋποθέσεις οι τηλεοπτικοί σταθμοί.
Ο κόσμος που υπερασπίζονται μαζί κυβέρνηση, αντιπολίτευση και τα άλλα κόμματα της ΕΕ και του κεφαλαίου, είναι ο κόσμος της ανεργίας, της διαχείρισης με ψίχουλα της φτώχειας και μάλιστα μόνο στις ακραίες μορφές της, της «επιχειρηματικότητας», της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Είναι ο κόσμος που θέλει «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, για να μπορούν οι επιχειρήσεις να απασχολούν εργαζόμενους όποτε, όσο και όπως τις βολεύει, καταδικάζοντας κυρίως τους νέους σε διαρκή περιπλάνηση από την υποαπασχόληση στην ανεργία και αντίστροφα.
Είναι ο κόσμος του «υπο-κατώτατου» μισθού για τους εργαζόμενους κάτω των 25, όπως ίσχυε επί ΝΔ και τώρα, με ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ του «υπο-κατώτατου» για τους ανειδίκευτους εργατοϋπαλλήλους, ανεξάρτητα από ηλικία, όπως προτείνει το πόρισμα των «ειδικών».
Είναι ο κόσμος των ιδιωτικοποιήσεων, της εξαΰλωσης των φτωχών και μεσαίων αγροτών, της εξαφάνισης από το χάρτη των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, προς όφελος των αγροτοκαπιταλιστών και των ομίλων που δραστηριοποιούνται στον αγροτοδιατροφικό τομέα και του μονοπωλίων στο Εμπόριο και στους άλλους τομείς.
Είναι ο κόσμος των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της προσφυγιάς, του ΝΑΤΟ, της «γεωπολιτικής αναβάθμισης» με στόχο την προώθηση των επιχειρηματικών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, σε βάρος των πραγματικών λαϊκών συμφερόντων.
Αυτόν τον κόσμο υπερασπίζονται κυβέρνηση, ΝΔ και οι άλλοι. Αλλά ακόμα και στο ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών, δεν βρίσκονται σε αντίθετες όχθες του ποταμιού. Την τηλεοπτική και επιχειρηματική πίτα θέλει να (ξανα)μοιράσει η κυβέρνηση, χωρίς να αμφισβητεί στο ελάχιστο την ιδιοκτησία και τη λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών από τους επιχειρηματικούς ομίλους. Το ίδιο ισχύει και για τη ΝΔ.
Αυτός ο κόσμος της μπόχας, της σαπίλας, της μιζέριας και της φτώχειας δεν είναι ο κόσμος του λαού, αλλά του κεφαλαίου και της κερδοφορίας του. Η αντιπαράθεση, η σύγκρουση και η συντριβή αυτού του κόσμου είναι προϋπόθεση για τη λαϊκή ευημερία κι εκεί αξίζει ο λαός να καταθέσει κάθε θυσία.
                                                                                                                     "Ρ"