3 Μάρτη 1933 συλλαμβάνεται ο Ερνεστ Τέλμαν
Τέσσερις μέρες μετά τον εμπρησμό του Γερμανικού Κοινοβουλίου - Ράιχσταγκ (προβοκάτσια των Ναζί που αποδόθηκε στους κομμουνιστές) και δύο μέρες πριν τις βουλευτικές εκλογές συλλαμβάνεται ο ηγέτης του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος Ερνεστ Τέλμαν.
Το ναζιστικό καθεστώς δεν προχώρησε τυχαία στη σύλληψη του Ερνεστ Τέλμαν. Χτυπώντας τον Τέλμαν, ήθελε να στερήσει τη γερμανική εργατική τάξη από έναν άξιο κομμουνιστή ηγέτη και να απαλλαγεί το ίδιο από έναν επικίνδυνο εχθρό. Για να κατανοήσουμε καλύτερα αυτή την τελευταία διαπίστωση, αξίζει να σταθούμε σε όσα γράφει ο Εριχ Χόνεκερ στα απομνημονεύματά του, σκιαγραφώντας τη συμβολή του Τέλμαν στον αντιφασιστικό αγώνα του γερμανικού λαού. Ο Τέλμαν - σημειώνει ο Χόνεκερ - «καυτηρίαζε το φασισμό σαν θανάσιμο εχθρό του εργατικού κινήματος και της Σοβιετικής Ενωσης και προειδοποιούσε για τους κινδύνους που προέρχονταν απ' αυτόν - ως εκείνο το περίφημο σύνθημά του στον εκλογικό αγώνα στις αρχές του 1932 για τον Πρόεδρο του Ράιχ ότι: "Οποιος εκλέγει Χίντενμπουργκ, εκλέγει Χίτλερ, όποιος εκλέγει Χίτλερ, εκλέγει τον πόλεμο!". Η ιστορία επιβεβαίωσε την ορθότητα αυτής της προειδοποιητικής διαπίστωσης σε τραγικές διαστάσεις». (Εριχ Χόνεκερ: «Από τη ζωή μου», εκδόσεις «Ειρήνη», σελ. 71).
Πριν συλλάβει τον Τέλμαν, το χιτλερικό καθεστώς χρέωσε στους κομμουνιστές τον εμπρησμό του Ράιχσταγ, που πραγματοποίησαν τα όργανά του στις 27/2/1933. Την επομένη, με το πρόσχημα του εμπρησμού, καταργήθηκαν τα άρθρα του Συντάγματος της Βαϊμάρης, που αναφέρονταν στην ελευθερία του ατόμου, του λόγου, του Τύπου, των συγκεντρώσεων και της ίδρυσης συνδικαλιστικών οργανώσεων. Ο Τέλμαν συλλήφθηκε στις 3/3/1933, δύο μέρες, όπως προαναφέραμε, πριν τις εκλογές. Μετά τις εκλογές, οι Ναζί προχώρησαν στην ακύρωση της εκλογής των 81 κομμουνιστών βουλευτών και στις 14 Μάρτη έθεσαν εκτός νόμου το Γερμανικό ΚΚ. Αλλά δε σταμάτησαν εκεί. Μέσα σε έξι εβδομάδες από τις άνοδό τους στην εξουσία, έκλεισαν στις φυλακές 18 χιλιάδες, περίπου, κομμουνιστές. Στις 2/5/1933 διέλυσαν τα συνδικάτα, δήμευσαν τις περιουσίες τους και έστειλαν τους ηγέτες τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στις 22 Ιούνη απαγορεύτηκε και το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Η οικονομία που ζητούσαν οι σοσιαλδημοκράτες στο μπαρούτι του προλεταριάτου δε βγήκε σε καλό ούτε στους ίδιους. Ο γερμανικός φασισμός, αφού κυριάρχησε μέσα στη Γερμανία, ήταν πια ελεύθερος να θέσει σε εφαρμογή τα ιμπεριαλιστικά σχέδια της γερμανικής αστικής τάξης, πράγμα που επιχείρησε, με τα γνωστά σε όλη την ανθρωπότητα αποτελέσματα. Κι όταν πια έπνεε τα λοίσθια, ξαναθυμήθηκε τον Ερνεστ Τέλμαν, τον οποίο και δολοφόνησε άνανδρα στο κρεματόριο του Μπούχενβαλντ στις 18 Αυγούστου 1944, ενώ στη συνέχεια έκαψε τη σορό του, για να μην υπάρχει τίποτα από αυτόν. Η εργατική τάξη της Γερμανίας, στη μεταπολεμική περίοδο που ερχόταν, έπρεπε να στερηθεί τον μεγάλο ηγέτη της κι αν ήταν δυνατό να μην υπάρχει τίποτα που να τον θυμίζει.
