Αποκαλυπτικά στοιχεία

Φωτό από το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στην Αθήνα στις 26 Απρίλη

Ακόμα βαρύτερος και από τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις αποδεικνύεται ο λογαριασμός που θα κληθούν να πληρώσουν συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι από τις νέες ανατροπές που φέρνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με το νέο Ασφαλιστικό. Οι πραγματικές περικοπές στις συντάξεις και η αφαίμαξη εισοδημάτων μέσω των αυξήσεων στις εισφορές των σημερινών ασφαλισμένων ξεπερνούν τα 8 δισ. ευρώ για την τετραετία 2016 - 2019.
Τα αναλυτικά στοιχεία που θα παρουσιάσει ο «Ριζοσπάστης» την Κυριακή είναι αποκαλυπτικά και κάνουν σκόνη την προπαγάνδα της κυβέρνησης περί «δίκαιης» και «ταξικά μεροληπτικής υπέρ των αδυνάτων» μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος. Όπως προκύπτει από έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, που συνοδεύει το σχέδιο νόμου για το Ασφαλιστικό και κοστολογεί την κάθε διάταξη, οι συνολικές επιβαρύνσεις για συνταξιούχους και εν ενεργεία ασφαλισμένους φτάνουν τα 8,234 δισ. ευρώ μόνο για την επόμενη τετραετία!
Οι απώλειες αυτές, που θα εκφραστούν το αμέσως επόμενο διάστημα είτε ως περικοπές συντάξεων και άλλων παροχών είτε ως αύξηση των εισφορών, προστίθενται στα ποσά που αφαιρέθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, οδηγώντας στη φτώχεια τη μεγάλη πλειοψηφία των σημερινών συνταξιούχων. Είναι επίσης περικοπές που συμπληρώνουν το πετσόκομμα των εισοδημάτων για όλους τους εργαζόμενους, φέρνοντας «ίσα βάρκα, ίσα νερά» μισθούς και συντάξεις, προκειμένου να υπηρετηθούν η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία του κεφαλαίου.
Οι απώλειες απ' τις περικοπές σε συνταξιούχους, παλιούς και νέους, ανέρχονται στα 6,016 δισ. ευρώ, ενώ οι πρόσθετες εισφορές στα 2,218 δισ. ευρώ. Τα στοιχεία αυτά δεν μαρτυρούν μόνο τα μεγάλα βάρη που καλούνται να πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα, αλλά ταυτόχρονα καταρρίπτουν τους μύθους της κυβέρνησης ότι με το νόμο που κατέθεσε προστατεύει δήθεν το μεγαλύτερο μέρος των συνταξιούχων, και μάλιστα τους πιο αδύναμους.
Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Το σχέδιο νόμου δεν αφήνει κανέναν αλώβητο. Χτυπάει αλύπητα τους συνταξιούχους και ασφαλισμένους όλων των Ταμείων. Ειδικά στους χαμηλοσυνταξιούχους η επίθεση παίρνει χαρακτηριστικά εξανδραποδισμού τους. Αυτό ακριβώς σηματοδοτούν η κατάργηση του ΕΚΑΣ, η κατάργηση των κατώτερων ορίων σε κύριες και επικουρικές, οι χειρότερες προϋποθέσεις που μπαίνουν για τις συντάξεις θανάτου, όπως και για τις αναπηρικές.
Το μέγεθος της κοροϊδίας που επιχειρεί η κυβέρνηση σε βάρος του λαού αποδεικνύεται και από τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση παρουσίαζε σχεδόν ως επιτυχία το γεγονός ότι, μετά την ψήφιση του 3ου μνημονίου, η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης θα ήταν 1% του ΑΕΠ για το 2016 (1,8 δισ. ευρώ) και 0,5% του ΑΕΠ (900 εκατ. ευρώ) για τη διετία 2017 - 2018.
Ισχυριζόταν, μάλιστα, ότι αυτό θα γίνει όχι μέσω μεγάλων περικοπών, αλλά μέσω «ισοδύναμων» μέτρων. Μέχρι πρόσφατα διαρρήγνυε τα ιμάτιά της ότι δεν πρόκειται να εφαρμόσει πρόσθετα μέτρα, πέραν των συμφωνηθέντων (λες κι αυτά είναι λίγα...) και καλούσε τους «θεσμούς» να σεβαστούν τη συμφωνία του περασμένου καλοκαιριού.
Κι όμως, μόνο για το Ασφαλιστικό, το «κοστούμι» που έκοψε τελικά η κυβέρνηση για το ίδιο χρονικό διάστημα (2016 - 2018), όπως αποτιμάται από την έκθεση που συνοδεύει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, ανέρχεται στα 5,280 δισ. ευρώ. Είναι δηλαδή αυξημένο κατά 2,5 δισ. ευρώ, ποσό που μεταφράζεται σε μέτρα σε βάρος ασφαλισμένων και συνταξιούχων.
Η απάντηση πρέπει να είναι αποφασιστική και ακαριαία. Με την κινητοποίηση όλων, να ξεπεραστούν οι δυσκολίες που βάζουν οι αργίες του Πάσχα στην οργάνωση του αγώνα. Η 48ωρη γενική απεργία και νωρίτερα ο ταξικός γιορτασμός της Πρωτομαγιάς να αποτελέσουν ορόσημο στην πάλη των εργαζομένων και του λαού.
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Παρασκευής 29 Απρίλη

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ 130 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

Συνεχίζουμε ενάντια στην καπιταλιστική σκλαβιά, στον πόλεμο, στην ανεργία, στη φτώχεια

Πλατύ κάλεσμα σε εργαζόμενους και ανέργους, ελευθεροεπαγγελματίες, συνταξιούχους, νέους και νέες, μετανάστες και πρόσφυγες να συμμετάσχουν μαζικά την Κυριακή 8 Μάη στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση - συναυλία αλληλεγγύης, στις 10 π.μ. στο Σύνταγμα, με τον τίτλο «Ένα τραγούδι για τον πρόσφυγα», απευθύνει το ΠΑΜΕ. (Ολόκληρη η ανακοίνωση και στο συνημμένο)
Στην κεντρική ανακοίνωση για την 1η Μάη, με το σύνθημα «1886 - 2016: 130 χρόνια Εργατική Πρωτομαγιά. Συνεχίζουμε ενάντια στην καπιταλιστική σκλαβιά, στον πόλεμο, στην ανεργία, στη φτώχεια», το ΠΑΜΕ αναφέρει:
«Συνάδελφοι, εργαζόμενοι και άνεργοι, ελευθεροεπαγγελματίες, συνταξιούχοι, νέες και νέοι, μετανάστες και πρόσφυγες,
Συμπληρώνονται φέτος 130 χρόνια από την αιματοβαμμένη εξέγερση των εργατών στο Σικάγο το 1886. Τότε, οι εργάτες του Σικάγο συγκρούστηκαν σφοδρά με την εργοδοσία και το κράτος της, διεκδικώντας το 8ωρο. Σε μια εποχή που η δουλειά "μέτραγε" 12 και 16 ώρες το 24ωρο, οι εργάτες διεκδίκησαν μείωση του εργάσιμου χρόνου και αύξηση των απολαβών τους. "Οκτώ ώρες δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση και 8 ώρες ελεύθερο χρόνο για μόρφωση, πολιτισμό, κοινωνική συμμετοχή" ήταν το σύνθημα του αγώνα τους. Τότε, τα αφεντικά και το πολιτικό τους προσωπικό βάφτισαν τους εργάτες "τρελούς" και αποκαλούσαν τον αγώνα τους "η τρέλα του 8ωρου". Γι’ αυτή την "τρέλα" οι εργάτες πάλεψαν σκληρά, έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους, γράφοντας με το αίμα τους μια από τις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία της ταξικής πάλης. Οι σκληροί ταξικοί αγώνες και οι θυσίες των εργατών συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια μέχρι να κατακτηθεί και να νομοθετηθεί το 8ωρο.
Σήμερα, 130 χρόνια μετά, με την επιστημονική και την τεχνολογική πρόοδο στην παραγωγή να έχουν δημιουργήσει τέτοιες δυνατότητες, όσο ποτέ άλλοτε, να ζει ο άνθρωπος μια ευτυχισμένη ζωή, να ικανοποιούνται οι ανάγκες του, στη χώρα μας υπάρχουν πάνω από 1,5 εκατ. άνεργοι, ενώ στην ΕΕ πάνω από 18 εκατ. άνθρωποι που αναζητούν τροφή στα σκουπίδια!
Για τα κέρδη ξηλώνονται όλες οι κατακτήσεις στα εργατικά δικαιώματα και επανέρχεται η "βασιλεία" του νόμου της ζούγκλας στην εργασία! Παρουσιάζεται ως "σύγχρονο", ό,τι πιο παλιό και αντιδραστικό, όπως οι περισσότερες ώρες δουλειάς, οι χαμηλότερες αμοιβές, η στέρηση βασικών δικαιωμάτων σε Υγεία και Παιδεία.
Όλα αυτά για να θωρακίζονται η κερδοφορία και τα συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων!
Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους: 62 άνθρωποι κατέχουν το 50% του ΑΕΠ ολόκληρου του πλανήτη!
Αυτό είναι το σύστημα της μισθωτής σκλαβιάς -ενάντια στο οποίο έχουν δοθεί ηρωικοί αγώνες από την εργατική τάξη όλων των χωρών- που τώρα, για να αντιμετωπίσει την κρίση του, ορμάει ξανά και με τον πιο βάρβαρο τρόπο απέναντι στους εργάτες και τα λαϊκά στρώματα, θέλει την πιο άγρια εκμετάλλευση των λαών, αναζητάει περισσότερη ανθρώπινη σάρκα για να τραφεί, προκαλεί νέες σφαγές, πολέμους για να ξαναμοιράσει τη λεία.
Μόνιμα θύματα του αδηφάγου αυτού συστήματος είναι οι λαοί που υποφέρουν, στο δρόμο της μετανάστευσης και της προσφυγιάς. Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες βρίσκονται όμηροι στα νύχια των ιμπεριαλιστών. Όσοι γλιτώνουν από το θάνατο, βιώνουν την καταστολή, την άγρια εκμετάλλευση των αφεντικών, το ρατσιστικό και φασιστικό μίσος.
Στη χώρα μας, σήμερα, η εργατική τάξη βρίσκεται αντιμέτωπη με την πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου, που εξαπολύει ωμή επίθεση στις εργατικές κατακτήσεις, όπως είναι οι ΣΣΕ, ο σταθερός χρόνος εργασίας, το ίδιο το 8ωρο, τα εργασιακά δικαιώματα και τσακίζει ό,τι έχει απομείνει από την Κοινωνική Ασφάλιση.
Το βαρύ πλήγμα που φέρνουν στο Ασφαλιστικό δεν αφήνει κανέναν ανέγγιχτο! Έρχεται να εγκατασταθεί πάνω σε όλα τα προηγούμενα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που ικανοποιούν τις απαιτήσεις της καπιταλιστικής εργοδοσίας για περισσότερα κέρδη, για μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.
Ιδιαίτερα οι νέοι εργαζόμενοι, που σήμερα υποφέρουν από τις εργασιακές σχέσεις-λάστιχο και τους μισθούς πείνας, από την εναλλαγή ανεργίας - "απασχόλησης", καταδικάζονται στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα για τη ζωή και το μέλλον τους.
Και από πάνω έρχεται νέα άγρια φορολογία για τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες, την ίδια στιγμή που φοροαπαλλάσσονται με διάφορες τροπολογίες βιομήχανοι, εφοπλιστές, μεγαλοεπιχειρηματίες.
Αυτή η αντεργατική - αντιλαϊκή βαρβαρότητα δεν έχει τέλος! Παζαρεύουν νέα μέτρα. Η κυβέρνηση μαζί με τα κόμματα που ψήφισαν το 3ο μνημόνιο έχουν συμφωνήσει για απελευθέρωση των απολύσεων, νέα μείωση μισθών και μεροκάματων, περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης, πλειστηριασμούς για τα σπίτια του λαού.
Συνάδελφοι - Συναδέλφισσες,
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, τιμή στην Εργατική Πρωτομαγιά και τους νεκρούς της τάξης μας δεν μπορεί να αποτελέσει καμιά τυπική επετειακή εκδήλωση.
Δίνουμε την απάντηση που αρμόζει, όπως εμείς ξέρουμε, στην άθλια ενέργεια της κυβέρνησης να στείλει σε πολυήμερη αργία τους εργαζόμενους και στην ουσία να ακυρώσει την πρωτομαγιάτικη απεργία, με την απόφασή της για μεταφορά της Πρωτομαγιάς στις 3 Μάη.
Τιμούμε την Εργατική Πρωτομαγιά, τους χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους που πάλεψαν σκληρά με τα αφεντικά και το κράτος τους σε όλο τον κόσμο για τις μεγάλες κατακτήσεις του 20ού αιώνα, οργανώνοντας εδώ και τώρα την πάλη των εργαζομένων με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας!
Συνεχίζουμε τις αγωνιστικές παραδόσεις του κινήματός μας, βαδίζουμε τον ίδιο δρόμο που χαράχτηκε από το Σικάγο του 1886 ως τη Θεσσαλονίκη του 1936 και την Καισαριανή του 1944 μέχρι τις μέρες μας! Το δρόμο της πάλης και των κατακτήσεων από το 8ωρο και τη σταθερή δουλειά με δικαιώματα, την Κοινωνική Ασφάλιση, μέχρι την Παιδεία, την Υυγεία, τις συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.
Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε! Το φλογερό αυτό σύνθημα, που γεννήθηκε μέσα από εργατικές εξεγέρσεις και μεγάλες μάχες, εξακολουθεί να μας εμπνέει και να φωτίζει το δρόμο μας.
Δυναμώνουμε την οργάνωσή μας, την ταξική ενότητά μας!
Δυναμώνουμε την εργατική αλληλεγγύη. Είναι το δικό μας όπλο!
Παλεύουμε για δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα στη βάση των σύγχρονων αναγκών μας!
Οργανώνουμε τη 48ωρη απεργία - κλιμακώνουμε τον αγώνα μας απέναντι στο νέο νομοσχέδιο. Να μην περάσει το νέο έγκλημα! Δεν θα παραδώσουμε την Ασφάλιση στα κοράκια των ασφαλιστικών εταιρειών που καραδοκούν! Δεν παραιτούμαστε από τα δικαιώματά μας, τη ζωή μας, τον κόπο, τον ιδρώτα και το αίμα μας!
Απαιτούμε: Καμία συμμετοχή, καμία εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που εξελίσσονται και σε αυτές που ετοιμάζονται. Απειθαρχία στις συνθήκες της ΕΕ, στο Δουβλίνο και τη Σένγκεν, που μετατρέπουν τη χώρα μας σε "αποθήκη ψυχών". Άσυλο στους πρόσφυγες και ταξιδιωτικά έγγραφα για να ταξιδέψουν όπου επιθυμούν. Να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, να δημιουργηθούν ανθρώπινοι ανοιχτοί χώροι φιλοξενίας. Νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας και έχουν αποκτήσει βιοτικούς δεσμούς.
Καμία αναμονή, καμία ανοχή στα παζάρια των μονοπωλίων και των κυβερνήσεών τους! Δεν περιμένουμε σωτήρες! Τίποτα δεν μας χαρίστηκε από καμιά κυβέρνηση, από κανέναν εργοδότη. Όλες τις κατακτήσεις μας τις αποσπάσαμε με σκληρούς ταξικούς αγώνες και σύγκρουση! Μόνο αυτός ο δρόμος υπάρχει για τους εργαζόμενους! Αυτό είναι και το μήνυμα της Πρωτομαγιάς, που όσο κι αν προσπαθήσουν, δεν θα τους επιτρέψουμε να το αλλοιώσουν.
Με την εργατική τάξη στην πρωτοπορία, με την κοινωνική - λαϊκή συμμαχία μας, προχωράμε μπροστά για το μέλλον που μας ανήκει, για τη μεγάλη υπόθεση της απελευθέρωσης των εργατών και των καταπιεσμένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης!
Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά».

Λαϊκή Ενότητα: Απίστευτοι υποκριτές και τυχοδιώκτες

Η ΛΑΕ των Λαφαζάνη, Στρατούλη κ.ά., με σχόλιό της την Τετάρτη 27/4, καταγγέλλει την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ότι με την «πρακτική της υποχρεωτικής κατάθεσης των ταμειακών διαθεσίμων φορέων και οργανισμών στην Τράπεζα της Ελλάδος» τα «παραδίδουν στα νύχια των εκβιαστών». Και εξηγούν, μάλιστα, ότι η διαφωνία τους «εδράζεται και στην ουσία και στη σημασιοδότηση αυτών των πρακτικών που οδηγούν στο στέγνωμα των φορέων κοινωνικής πολιτικής στο όνομα της εξυπηρέτησης των δανειστών».

***

Θα έλεγε κανείς ότι καλώς καταγγέλλεται η συγκεκριμένη κυβερνητική πρακτική, καθώς ξεζουμίζει κυριολεκτικά τους ήδη τσακισμένους ΕΟΠΥΥ, ΟΑΕΔ και άλλους φορείς, θέτοντας σε κίνδυνο τη λειτουργία τους και τις ελάχιστες - όσες πια - παροχές προς τις λαϊκές οικογένειες. Υπάρχει, όμως, ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, που αν τα στελέχη της ΛΑΕ δεν το ξέχασαν, μάλλον υπολογίζουν ότι το ξέχασαν όλοι οι άλλοι... Κι αυτό είναι ότι αυτή η πρακτική γίνεται με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) που θεσπίστηκε τον Απρίλη του 2015! Τότε που στην κυβέρνηση της «πρώτη φορά Αριστεράς», οι κ.κ. Λαφαζάνης, Στρατούλης και άλλοι, που σήμερα μαζεύονται στη ΛΑΕ, στρογγυλοκάθονταν σε κορυφαίες υπουργικές θέσεις.

***

Συγκεκριμένα, ως μέλη του υπουργικού συμβουλίου, οι Π. Λαφαζάνης, Ν. Χουντής, Ν. Βαλαβάνη και Δ. Στρατούλης προσυπέγραφαν την ΠΝΠ που όριζε: «Οι Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης (...) υποχρεούνται να καταθέτουν τα ταμειακά τους διαθέσιμα και να μεταφέρουν κεφάλαια των προθεσμιακών τους καταθέσεων σε λογαριασμούς ταμειακής διαχείρισης που τηρούν στην Τράπεζα της Ελλάδος, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης ή διαδικασίας»! Ποιον δουλεύουν, λοιπόν, οι της ΛΑΕ;

Αποδεικνύεται ότι η ΛΑΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ 2 δηλαδή, δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από την υποκρισία και τον τυχοδιωκτισμό που επέδειξε και συνεχίζει να επιδεικνύει και ο ΣΥΡΙΖΑ 1. Αλλωστε, οι κωλοτούμπες και οι απατεωνιές είναι στο DNA του οπορτουνισμού, τόσο από τη θέση της κυβέρνησης αστικής διαχείρισης, όσο και από τη θέση του κακέκτυπου και περιθωριακού γκρουπ...

***

Παραθέτουμε σκαναρισμένα τμήματα της περίφημης ΠΝΠ με τις υπογραφές των τότε υπουργών και σημερινών στελεχών της ΛΑΕ.
  
                                  ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Βολική «παντιέρα»...

Φωτό Αρχείου από AP

«Παντιέρα»... υπεράσπισης της «κατά γράμμα τήρησης» του τρίτου μνημονίου σηκώνει και πάλι η κυβέρνηση, απέναντι στο ΔΝΤ, στο οποίο καταλογίζει ότι «προβάλλει απαιτήσεις εκτός συμφωνίας».
Εμείς τηρήσαμε πλήρως τις δεσμεύσεις μας, λέει το Μέγαρο Μαξίμου: Παρουσιάσαμε ένα «αξιόπιστο πακέτο μέτρων» - έτσι βαφτίζουν τα βάρβαρα μέτρα σε Ασφαλιστικό - Φορολογικό - και δεχτήκαμε να θεσμοθετηθεί ένας «μηχανισμός δημοσιονομικής διόρθωσης», ένας πρόσθετος δηλαδή μηχανισμός επιβολής νέων αντιλαϊκών μέτρων σε κάθε περίπτωση απόκλισης από τους στόχους που αποτυπώνονται στο μνημόνιο και τους κρατικούς προϋπολογισμούς. Το ΔΝΤ όμως, «παραπονιέται» η κυβέρνηση, επιμένει να συγκεκριμενοποιηθούν και να νομοθετηθούν από τώρα τα μέτρα που θα λαμβάνει σε αυτήν την περίπτωση ο εν λόγω μηχανισμός.
Είναι φανερό ότι η εμφανιζόμενη «εμπλοκή» δεν αφορά ούτε στο ελάχιστο την ουσία της αντιλαϊκής πολιτικής: Τα μέτρα των 5,4 δισ. ευρώ που έρχονται να προστεθούν στα προηγούμενα, κατακρεουργώντας παραπέρα την Κοινωνική Ασφάλιση και εντείνοντας την αντιλαϊκή φοροληστεία, δεν αμφισβητούνται από καμιά πλευρά των αντιλαϊκών παζαριών.
Το ίδιο δεν αμφισβητείται από την κυβέρνηση και αυτή καθαυτή η λήψη νέων βάρβαρων μέτρων όποτε παρατηρούνται αποκλίσεις από τους στόχους του κεφαλαίου, κάτι που προβλέπεται άλλωστε στο τρίτο μνημόνιο, αλλά και στις ίδιες τις κατευθύνσεις των μνημονίων διαρκείας που ισχύουν και βαθαίνουν σε όλη την ΕΕ...
Ανεξάρτητα από τις υπαρκτές ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις που βρίσκονται και αυτήν τη φορά πίσω από τις εξελίξεις στα παζάρια με το κουαρτέτο, η κυβέρνηση αξιοποιεί προπαγανδιστικά την εικόνα της «εμπλοκής» με το ΔΝΤ, προκειμένου να προωθήσει αποτελεσματικότερα την αντιλαϊκή πολιτική που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.
Το όλο σκηνικό εξυπηρετεί την προσπάθειά της να παρουσιάσει τα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί άμεσα, με το νομοσχέδιο που ήδη συζητείται στη Βουλή για Ασφαλιστικό - Φορολογικό, αλλά και με τις άλλες αντιλαϊκές παρεμβάσεις που εντάσσονται στο «αξιόπιστο πακέτο» των 5,4 δισ. ευρώ, ως το μικρότερο τάχα κακό, απέναντι στις «απαιτήσεις εκτός συμφωνίας» που προβάλλει το ΔΝΤ.
Εξυπηρετεί η εν λόγω «κόντρα» την προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίμου να συντηρήσει όσο μπορεί το παραμύθι των... «κόκκινων γραμμών» και της «σκληρής διαπραγμάτευσης», την ώρα που γίνεται όλο και πιο φανερό ότι η πολιτική της κυβέρνησης συνεχίζει και βαθαίνει το τσάκισμα του λαού για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Η όλη συζήτηση, για το «εφεδρικό» αντιλαϊκό πακέτο, αξιοποιείται παράλληλα και στο πλαίσιο της συνολικότερης προσπάθειας του αστικού συστήματος να στρατευτεί ο λαός πίσω από την ξένη σημαία της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου, με το σκεπτικό ότι μια... «υπεραπόδοση» της καπιταλιστικής οικονομίας θα καταστήσει περιττή την ανάγκη για νέα αντιλαϊκά μέτρα. Μόνο που τα μέτρα τα οποία τσακίζουν το λαό αποτελούν ακριβώς απαραίτητη προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάπτυξη, το «ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον», την «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου κ.ο.κ. Γι' αυτό και ο πυρήνας αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής είχε σχεδιαστεί στην ΕΕ πολύ πριν το ξέσπασμα της κρίσης και εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη - μέλη της...
Η εικόνα «εμπλοκής» στη διαπραγμάτευση, εξάλλου, εξυπηρετεί και την ένταση των αντιλαϊκών εκβιασμών, από την κυβέρνηση αλλά και το σύνολο των αστικών επιτελείων. Είναι χαρακτηριστικό ότι χτες, κι ενώ κυβέρνηση και ΝΔ αλληλοκατηγορούνταν ξανά σε υψηλούς τόνους, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης και ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκης, διαλέγοντας τις ίδιες ακριβώς λέξεις «προειδοποιούσαν» ότι «όσο καθυστερούμε με την αξιολόγηση, ανεβαίνει ο λογαριασμός»...
Ο λογαριασμός, ωστόσο, για το λαό θα ανεβαίνει συνεχώς αν κάτσει στη γωνία, να περιμένει άσπρη μέρα από τα αντιλαϊκά παζάρια με τους «εταίρους». Ίσα - ίσα, όσα περισσότερα εμπόδια ορθώσει σήμερα με την πάλη του στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής, τόσο καλύτερη θα είναι η θέση του και στους αγώνες ενάντια στο αμέσως επόμενο κύμα της - με τη νέα επίθεση στα Εργασιακά να ξεχωρίζει στο «μενού» - αλλά και στη συγκέντρωση δυνάμεων για την πάλη με στόχο τη συνολική ανατροπή.
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Πέμπτης 28 Απρίλη 2016

ΚΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ

Σύμβολο λευτεριάς

Στις 28 Απρίλη του 1944, σ' ένα μικρό σπιτάκι στον Υμηττό, στη μια γωνία της οδού Κοραή, γράφτηκε μια από τις πιο ηρωικές και δοξασμένες σελίδες της Εθνικής Αντίστασης κατά των χιτλεροφασιστών κατακτητών και των συνεργατών τους. Τρεις ΕΠΟΝίτες του ΕΛΑΣ της Αθήνας, ο Δημήτρης Αυγέρης,ο Κώστας Φολτόπουλος και ο Φάνης Κιοκμενίδης, που φύλαγαν τον οπλισμό της διμοιρίας τους, αντιμετώπισαν για πάνω από 7 ολόκληρες ώρες, με τ' ατομικά τους όπλα, 200 Γερμανούς και ταγματασφαλίτες.
Δεν είχε καλά - καλά ξημερώσει, όταν ο εχθρός περικύκλωσε το σπίτι και από το στόμα αξιωματικού των τσολιάδων ακούστηκε:
- Παραδοθείτε τομάρια, γιατί διαφορετικά θα σας κάψουμε!
Η απάντηση των κυκλωμένων ΕΠΟΝιτών ήταν μια και απλή, η μοναδική που μπορούσαν να δώσουν πατριώτες... Μια ριπή από αυτόματο.
Η μάχη δεν άργησε να φουντώσει. Ηταν 8 το πρωί. Μα, κάθε προσπάθεια που έκαναν οι πολιορκητές να καταλάβουν το φρούριο απέβαινε άκαρπη, παρά το γεγονός ότι διέθεταν ισχυρότατη δύναμη πυρός και υπέρτερες δυνάμεις. Η αντίσταση των τριών παιδιών, των τριών αυτών ηρώων, ήταν εκπληκτική.
Πρώτος χτυπήθηκε και έπεσε νεκρός στο πάτωμα ο ήρωας Φολτόπουλος, αλλά οι δύο σύντροφοί του συνέχισαν να μάχονται με μεγαλύτερο πάθος. Κι όταν τα πυρομαχικά τους έφταναν προς το τέλος, ο ένας έπιασε τη γωνιά για να καταστρέψει τον οπλισμό, ώστε να μην πέσει στα χέρια του εχθρού, ενώ ο άλλος συνέχισε τη μάχη. Σε λίγο νεκρός έπεσε και ο Κιοκμενίδης, αλλά ο Αυγέρης δε σταμάτησε να ρίχνει κατά του εχθρού, αν και τραυματίστηκε.
Πέρασε το μεσημέρι. Ομως το σπίτι, το κάστρο του Υμηττού συνέχισε να αντιστέκεται. Ωσπου, γύρω στις 3.30 το απόγευμα οι γυναίκες της γειτονιάς που παρακολουθούσαν τη μάχη είδαν τον Δημήτρη Αυγέρη να βγαίνει τρεκλίζοντας και να φωνάζει προς τη μεριά του εχθρού:
- Σας νικήσαμε τέρατα!
Σε λίγο, μια ριπή θα τον έστελνε κι αυτόν στην αθανασία.
Η μάχη είχε τελειώσει. Και ο εχθρός που περίμενε ότι θα βρει δεκάδες πτώματα και λαβωμένους αντιλήφθηκε ότι οι ορδές του ντροπιάστηκαν από τρία αμούστακα παιδιά, τρεις ήρωες, που είχαν τάξει τη ζωή τους στη λευτεριά της πατρίδας. Ετσι, φόρτωσε γρήγορα - γρήγορα τα πτώματα των ηρώων στα αυτοκίνητα κι έφυγε ουσιαστικά νικημένος.
Από τότε, το σπιτάκι εκείνο στον Υμηττό έγινε θρύλος, σύμβολο του αγώνα για τη λευτεριά της Ελλάδας και του λαού της, για να γίνει ο ίδιος ο λαός αφέντης στον τόπο του, όπως ονειρεύτηκαν οι τρεις ΕΠΟΝίτες κι όπως το ζωγράφισαν στο νου και την καρδιά του λαού το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ. Εκείνο το σπιτάκι ονομάστηκε Κάστρο και "Φρούριο των ηρώων" και οι μισογκρεμισμένοι τοίχοι του γέμισαν συνθήματα, όπως αυτό της ΕΠΟΝ: "Διαβάτη που περνάς από το σπίτι των τριών ηρώων του Υμηττού, γονάτισε, σφίξε τη γροθιά σου κι ορκίσου εκδίκηση".
Στην ημερήσια διαταγή της, η Διοίκηση του Α Σώματος Στρατού του ΕΛΑΣ θα γράψει για το κατόρθωμα των τριών ΕΠΟΝιτών ηρώων: "... ούτω ο διμοιρίτης Αυγέρης Δημήτριος και οι μαχηταί Φολτόπουλος Κωνσταντίνος και Κιοκμενίδης Αθανάσιος την 28/4/1944 εκεί εις τον οικίσκον του Υμηττού έστησαν λαμπρόν ηρώον Δόξης... Το ολοκαύτωμα των αξίων και υπέροχων αυτών μαχητών του ΕΛΑΣ των Αθηνών, πυρσός πατριωτισμού, πυρπολεί τας ψυχάς μας τας ημέρας αυτάς... Αιωνία η μνήμη των τριών ανδρείων...".

 

Εξαθλιωμένος ή εξεγερμένος;

 Ας δούμε, μετά από τρία Μνημόνια, μετά από 500 μνημονιακούς νόμους και μετά από 25.000 περίπου εφαρμοστικά άρθρα, πως έχει διαμορφωθεί το συνταξιοδοτικό τοπίο.

    Τα στοιχεία που ακολουθούν έχουν δημοσιοποιηθεί από το πληροφοριακό σύστημα «Ήλιος»,  δεν επιδέχονται καμίας αμφισβήτησης και προκύπτουν τα εξής:

• Το μέσο μηνιαίο εισόδημα από συντάξεις (κύριες και επικουρικές) είναι μόλις 833,6 ευρώ. Από ποσό αυτό, μάλιστα, πρέπει να αφαιρεθεί ο φόρος που αναλογεί.

    Σημείωση: Από το ποσό αυτό πρέπει, επίσης, να αφαιρεθούν οι πρόσθετες κρατήσεις για τον κλάδο Υγείας των Ταμείων, δηλαδή 6% στην επικουρική και από 4% στο 6% για τις κύριες συντάξεις που ήρθαν να προστεθούν ως βάρος στις πλάτες των συνταξιούχων με το τρίτο Μνημόνιο.

• Το 44,5% των συνταξιούχων, δηλαδή 1,182 εκατομμύρια συνταξιούχοι από τους 2,655 εκατομμύρια, έχουν εισόδημα από συντάξεις κάτω από 700 ευρώ, δηλαδή βρίσκονται στο κατώφλι ή και κάτω από το όριο της στατιστικής φτώχειας.

    Σημείωση: Συντάξεις κάτω από τα 1.000 ευρώ προ φόρου λαμβάνει το 65,5% των συνταξιούχων, δηλαδή 1,742 εκατομμύρια συνταξιούχοι. Έτσι επιβιώνουν στην Ελλάδα του Τσίπρα, του Μητσοτάκη, της ΕΕ και του ΔΝΤ σχεδόν δύο στους τρεις συνταξιούχους. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι συνταξιούχοι αγρότες (684.082 άτομα) λαμβάνουν μέση σύνταξη μόλις 431,8 ευρώ.

• Η μέση σύνταξη του ΙΚΑ τον περασμένο Ιούνη, ήταν μόλις 708 ευρώ, ποσό από το οποίο πρέπει να αφαιρεθεί ο φόρος. Στο ΙΚΑ -ΕΤΑΜ για 1 εκατομμύριο συνταξιούχους η μέση κύρια σύνταξη είναι 640 ευρώ.

    Σημείωση: Εδώ γίνεται λόγος για τη «μέση σύνταξη», αφού η συντριπτική πλειοψηφία των συντάξεων στο μεγαλύτερο Ταμείο της χώρας, είναι πολύ κάτω απ' αυτό το μέσο όρο. Εκεί και ακόμα πιο κάτω επιδιώκουν οι κυβερνώντες να κατρακυλήσουν οι συντάξεις όλων των σημερινών Ταμείων. Αυτό ακριβώς περιγράφεται στο 3ο Μνημόνιο, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του οποίου όλα τα Ταμεία πρέπει να διαμορφώσουν τις εισφορές και τις παροχές σύμφωνα με τα πρότυπα του ΙΚΑ.
    Συμπέρασμα πρώτο: Το σημερινό έδαφος πάνω στο οποίο πορεύεται η Ελλάδα των συνταξιούχων και των ασφαλισμένων είναι το έδαφος της «καμένης γης». Και τώρα, πάνω στην «καμένη γη», έρχεται το νομοσχέδιο Κατρούγκαλου να κάνει τι; Να ισοπεδώσει πλέον και τις στάχτες!
    Συμπέρασμα δεύτερο: Δεν είναι η πρώτη φορά που η πιο βρόμικη δουλειά του συστήματος, του συστήματος της αρπαγής και της κοινωνικής λεηλασίας, ανατίθεται σε κάποιους που ληστεύουν φορώντας την μάσκα του «αριστερού».
    Συμπέρασμα τρίτο: Ο μόνος που μπορεί να βάλει τέλος στα Μνημόνια 1 και 2 της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ο μόνος που μπορεί να αχρηστέψει τα Μνημόνια 3 και τα Μνημόνια "ρεζέρβα" (!) του Τσίπρα, είναι ένας οργανωμένος λαός που:
    α) απέναντι στην ενότητα των δυναστών του που υπηρετούν την κεφαλαιοκρατική ολιγαρχία («αριστερο-δεξιές» κυβερνήσεις, μνημονιακά και φασιστικά κόμματα, ΕΕ, ΔΝΤ) θα αντιπαραβάλει την δική του ενότητα,
    β) απέναντι στα προαποφασισμένα και διαρκώς επιβαλλόμενα εναντίον του μέτρα θα αντιτάξει την δική του αποφασιστικότητα να μην επιτρέψει την συνέχιση του εξανδραποδισμού του,
    γ) απέναντι στο δίλημμα «εξαθλιωμένος ή εξεγερμένος», θα απαντήσει ασκώντας το ύψιστο δημοκρατικό του δικαίωμα, θα επιλέξει να πάρει τη ζωή του στα χέρια του αφαιρώντας την εξουσία από αυτούς που τον εξαθλιώνουν για να πληρώνει ένας χρέος που δεν το χρωστάει, που τον εκβιάζουν για να υποτάσσεται σε μια ευρωένωση που τον συνθλίβει, που τον εξαπατούν για να βυθίζεται στη φτώχεια ενός καθεστώτος που σφετερίζεται τα πλούτη που ο ίδιος παράγει.
    Άλλος δρόμος ούτε υπήρξε ούτε θα υπάρξει ποτέ.
                                                                                                Ν.ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Μνημόνια διαρκείας

Φωτό Αρχείου από AP

Νέους μηχανισμούς αυτόματων «διορθώσεων», ακόμη και σε περίπτωση υποψίας για τυχόν «αποκλίσεις» από τους αντιλαϊκούς στόχους των κρατικών προϋπολογισμών και των μνημονίων, φέρνουν στην ημερήσια διάταξη τα παζάρια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ. Πρόκειται για το λεγόμενο «εφεδρικό πακέτο», που δρομολογείται μετά και την πρόσφατη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ και αφορά σε αντιλαϊκά μέτρα που φτάνουν στο 2% του ΑΕΠ και αντιστοιχούν σε ακόμη 3,6 δισ. ευρώ πέρα από αυτά που έχουν δρομολογηθεί τώρα (π.χ. Φορολογικό, Ασφαλιστικό). Για την ώρα, το συνολικό «πακέτο» φτάνει στα 9 δισ. ευρώ.
«Είναι κρίσιμο για εμάς, το όλο πακέτο για το χρέος και τις μεταρρυθμίσεις να στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε επενδυτές και τους πολίτες, ότι η Ελλάδα έχει βγει από τη στενωπό», τόνισε αναφερόμενος στο «εφεδρικό πακέτο» ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος. Με αυτόν ή με παρόμοιους τρόπους, η συγκυβέρνηση διαβεβαιώνει τους δανειστές του ελληνικού κράτους και τους «επενδυτές» ότι τα «πακέτα» με τα αντιλαϊκά μέτρα θα εφαρμοστούν «βρέξει χιονίσει», δηλαδή είτε σε συνθήκες ανάκαμψης είτε και σε συνθήκες κρίσης και παραπέρα κατρακύλας του ΑΕΠ, εξέλιξη που θεωρείται ιδιαίτερα πιθανή εν μέσω των «κινδύνων» και των αβεβαιοτήτων που εκδηλώνονται στην παγκόσμια οικονομία και βέβαια στην ΕΕ και την ίδια την Ευρωζώνη.
Σε αυτό το φόντο, τα «εφεδρικά» αντιλαϊκά μέτρα δεν αφορούν μόνο σε ποσά και «αριθμούς», αλλά στη συγκρότηση και λειτουργία ενός ακόμη μηχανισμού ελέγχου και επιβολής της αντιλαϊκής πολιτικής και από την πλευρά της συγκέντρωσης των φορολογικών εσόδων, σε συνδυασμό με την αυτόματη καρατόμηση των όποιων κρατικών δαπανών έχουν απομείνει για την κάλυψη λαϊκών αναγκών, από την πλευρά του Δημοσιονομικού Συμβουλίου. Σε αυτό το επίπεδο, για παράδειγμα, το ενδεχόμενο πτώσης του ΑΕΠ θα σημάνει την υποχώρηση της μάζας των φορολογικών εσόδων του κράτους, εξέλιξη που με τη σειρά της θα στέλνει το σινιάλο για την αυτόματη ενεργοποίηση και των «εφεδρικών» μέτρων, με στόχο την αναπλήρωση των «απωλειών».
Και βέβαια, μέτρα όπως τα παραπάνω δεν αποτελούν «κεραυνό εν αιθρία». Αντίθετα, προβλέπονται στην έκθεση των «5 προέδρων» για την ολοκλήρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ) στην ΕΕ, που με τη σειρά της σηματοδοτεί την ενίσχυση των δημοσιονομικών ελέγχων και της εποπτείας, τα μνημόνια διαρκείας απέναντι σε όλους ανεξαιρέτως τους ευρωπαϊκούς λαούς. Σε κάθε περίπτωση, ο εντοπισμός τυχόν «αποκλίσεων» και οι «διορθωτικές» παρεμβάσεις δεν αφορούν μόνο στο δημοσιονομικό σκέλος και τους κρατικούς προϋπολογισμούς (έσοδα - δαπάνες), αλλά και στους όρους ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Το συγκεκριμένο ζήτημα, στην περίπτωση της Ελλάδας, αναμένεται να τεθεί και επίσημα στο τραπέζι, στο πλαίσιο της επόμενης «αξιολόγησης» του μνημονίου, φέτος το φθινόπωρο...
Από την πλευρά της, η εφημερίδα «Αυγή» διαπιστώνει στην αρθρογραφία της ότι «η οικονομία είναι ψυχολογία. Κι αν κανείς επιμένει να βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο - και κάνει κάτι για να το γεμίσει - το 2018 ο μηχανισμός λήψης των "εφεδρικών" μέτρων θα αυτοκαταργηθεί χωρίς ποτέ να έχει δουλέψει» (!). Και βέβαια, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κάνει τα πάντα προκειμένου να γεμίσει αντιλαϊκά «πακέτα». Οσο για τα ...«περί λήξης» των μνημονίων το 2018, η απάντηση έρχεται από τον ίδιο τον Τσακαλώτο, σύμφωνα με τον οποίο η «λύση» για το «εφεδρικό πακέτο» θα πρέπει να καλύπτεται από το ελληνικό Δίκαιο και ταυτόχρονα να είναι «αξιόπιστη» για τους δανειστές και τους «επενδυτές». Όπως είπε, «δεν μπορείς να νομοθετήσεις το “χ” αν συμβεί το “ψ” το 2018 ή το 2019», ομολογώντας το γεγονός ότι ο χρονικός ορίζοντας των αντιλαϊκών μέτρων επεκτείνεται και μετά το 2018. Μάλιστα, ως πρόσθετη «βαλβίδα ασφαλείας» της αντιλαϊκής πολιτικής προβάλλει η διαχείριση του κρατικού χρέους, η όποια «ελάφρυνση» του οποίου θα συνοδεύεται από ειδικές ρήτρες, μηχανισμούς και διαδοχικά αντιλαϊκά μέτρα.
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τετάρτης 27 Απρίλη 2016.

Η κάβα…

Της Κάλι Καρά
Με τα δύο προηγούμενα μνημόνια που ψηφίστηκαν από «αντιμνημονιακούς» και «μνημονιακούς» εθνοπατέρες και το τρίτο και φαρμακερό μνημόνιο που το ψήφισαν όλοι μαζί με την «αριστερή» κυβέρνηση, οι Έλληνες εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα έχουν πιει γουλιά- γουλιά όλο το δηλητήριο των εφαρμοστικών νόμων που τα συνοδεύουν.
Κατεδάφιση όλων των εργατικών, ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης που απεικονίζονται στις ουρές του ΟΑΕΔ, στις ουρές των συσσιτίων, στους άστεγους, στα παιδιά που πάνε νηστικά στο σχολείο, στα νοσοκομεία, στα λουκέτα των μικρομάγαζων και όχι μόνο.
Κρύβουν…
Ότι στο 3ο μνημόνιο ως  πακέτο μέτρων έχει καταγραφεί -όπως η κάβα στα μπαρ- «ρεζέρβα» του δηλητηρίου της αντιλαϊκής - αντεργατικής πολιτικής, που υπαγορεύεται από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, που αγγίζει τα 3 δισ. ευρώ. Αυτό το 4ο μνημόνιο θα εφαρμοστεί, λένε, μόνον εάν δεν επιτευχθούν οι στόχοι των πλεονασμάτων(!).
Με την προσφιλή της τακτική η κυβέρνηση της αριστεράς να παρουσιάζει την πλήρη υποταγή της στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου ως μεγάλη νίκη και με τις κοκορομαχίες κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Ελληνικό Κοινοβούλιο προσπαθούν να κρύψουν ότι και τα ματωμένα πλεονάσματα αν επιτευχθούν και η κάβα των 3 δισ. ευρώ αν δεν επιτευχθούν, δεν θα βγουν από παραγεμισμένες τσέπες των εφοπλιστών, των τραπεζιτών και άλλων εκμεταλλευτών, αλλά από τις άδειες πλέον τσέπες του εργαζόμενου ελληνικού λαού.
Όσο οι εργαζόμενοι δεν αξιοποιούν τη δύναμή τους, όσο μοιρολατρικά υπομένουν την αφαίμαξη του ιδρώτα τους για τον πλούτο που παράγουν, όσο παραμυθιάζονται από υποσχέσεις «αριστερών σωτήρων», η ζωή τους και η ζωή των παιδιών τους, οι σύγχρονες ανάγκες τους θα μπαίνουν στα μέτρα των μνημονίων, χωρίς τελειωμό, αφού τελειωμό δεν έχει η δίψα των μονοπωλίων για ολοένα και μεγαλύτερα κέρδη.
Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο! Καμιά αναμονή!
Μην τους αφήσουμε να ολοκληρώσουν τη σφαγή!
Όλοι στον αγώνα, όλοι στη 48ωρη απεργία!

ΚΚΕ

Ανακοίνωση για το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967

 

Σε ανακοίνωση για το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:
«Σήμερα, 49 χρόνια μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 διδασκόμαστε, τιμάμε τους αγωνιστές, τα θύματα της χούντας. Τιμάμε τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, όλους όσοι στάθηκαν όρθιοι και αλύγιστοι στα κρατητήρια, στα βασανιστήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ, στις φυλακές και τις εξορίες.
Η στρατιωτική δικτατορία στηρίχτηκε από τμήματα της πλουτοκρατίας, από κέντρα της αστικής τάξης της χώρας μας, τις ΗΠΑ, απόδειξη ότι η αστική τάξη και το κράτος της, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, τις ανάγκες του εκμεταλλευτικού συστήματος, μπορούν ακόμα και να στηρίξουν στρατιωτικά και πολιτικά πραξικοπήματα.
Σήμερα, που νοσταλγοί της χούντας προσπαθούν να σηκώσουν κεφάλι, η ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή χύνει το φασιστικό, ρατσιστικό της δηλητήριο, τα ιστορικά συμπεράσματα από την επιβολή της χούντας έχουν μεγάλη σημασία, γιατί αποδεικνύουν ότι οι αντιδραστικές, φασιστικές δυνάμεις είναι γέννημα θρέμμα του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Γι’ αυτό και η αντιμετώπιση του φασισμού και η υπεράσπιση των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων περνά μέσα από την πάλη για την ανατροπή του συστήματος, που γεννά τη φτώχεια, την εκμετάλλευση και την καταπίεση.
Το πραξικόπημα των συνταγματαρχών το 1967 μπόρεσε να επιβληθεί όχι μόνο γιατί η επιλογή της αστικής τάξης ήταν να προωθήσει, με την κατάλυση της αστικής δημοκρατίας και νομιμότητας, τα αντιλαϊκά της σχέδια, να ξεπεράσει τις δυσκολίες της, αλλά και γιατί ο λαός δεν μπόρεσε με την οργάνωση της πάλης του να προετοιμαστεί εναντίον του.
Το ΚΚΕ, που μέσα στη δικτατορία, σε καθεστώς παρανομίας και διώξεων, ανασυγκρότησε τις κομματικές του οργανώσεις, δυνάμωνε, προχώρησε στην ίδρυση της ΚΝΕ και αντιδικτατορικών οργανώσεων και με τη δράση του, με την αταλάντευτη στάση των μελών και στελεχών του κατάφερε να εμπνεύσει την πάλη του λαού ενάντια στη χούντα, συνέβαλε καθοριστικά στην ήττα των απόψεων και του οπορτουνισμού που ήθελαν συμβιβασμό με τη χούντα και τις μεταμφιέσεις της.
Η ισχυροποίηση και ετοιμότητα του λαϊκού κινήματος, με αντοχή και ισχυροποίηση του ΚΚΕ, είναι κρίσιμος παράγοντας για να μπορεί να βάλει ο λαός τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, ν’ ανασυνταχθεί το εργατικό-λαϊκό κίνημα και να περάσει συνολικά στην αντεπίθεση κατά του κεφαλαίου και της εξουσίας του, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια και πολέμους.
Ιδιαίτερα σήμερα που για να θωρακιστεί η κερδοφορία και η ανάκαμψη του κεφαλαίου το βαρέλι των αντιλαϊκών μέτρων δεν έχει πάτο, το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη, τους ανέργους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τους νέους και τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας, να πάρουν μέρος στην οργάνωση της πάλης για να ενισχυθεί η λαϊκή συμμαχία σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής».

Τόξο θανάτου

Ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, με μια σειρά δηλώσεις προχτές, προσερχόμενος στο Συμβούλιο των υπουργών Αμυνας των κρατών - μελών της ΕΕ, έκανε για άλλη μια φορά φανερό ότι η ανάπτυξη στο Αιγαίο της ΝΑΤΟικής αρμάδας SNMG2, τάχα για το Προσφυγικό, διασυνδέεται με τις ναυτικές επιχειρήσεις «Active Endeavour» του ΝΑΤΟ και «Euronav Med SOFIA» της ΕΕ που επιχειρούν στη Μεσόγειο, το δε Αιγαίο παίζει κομβικό ρόλο στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς, ως δίαυλος που διασχίζουν ρωσικά πολεμικά στον πλου προς Συρία, αλλά και γενικότερα.
Το σενάριο που εξετάζεται και για το οποίο, όπως είπε ο Στόλτενμπεργκ, σχετικές αποφάσεις θα ληφθούν στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον Ιούνη και στην αντίστοιχη του ΝΑΤΟ τον Ιούλη, είναι η διασύνδεση των δυνάμεών τους από τα στενά της Σικελίας μέχρι και τα νότια της Κρήτης και το Αιγαίο στα βορειότερα, με επίσημο στόχο την απώθηση των προσφυγικών ροών από Ασία και Αφρική.
Στους τέτοιους σχεδιασμούς «χώνεται» μέχρι τα μπούνια η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η εγχώρια αστική τάξη, εμπλέκοντας ακόμα βαθύτερα το λαό σε επικίνδυνη ιμπεριαλιστική δράση, επιδιώκοντας τη γεωστρατηγική της αναβάθμιση.
Φαίνεται δε ότι η κυβέρνηση, σ' αυτήν της την επιδίωξη, κύριο αντίπαλό της βλέπει τα τουρκικά κεφάλαια, καθώς αντίστοιχα «ατού» στην υλοποίηση των ευρωατλαντικών σχεδιασμών προβάλλει και η τουρκική αστική τάξη: Τη γεωστρατηγική της θέση, την πρεμούρα της να παίξει ενεργά στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και βεβαίως τη σημαντική στρατιωτική της δύναμη.
Εξ ου και η Αθήνα σπεύδει να προσφέρει στο ΝΑΤΟ τη βάση της Σούδας ως κομβικό σημείο υποστήριξης των ευρωατλαντικών ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, άλλες εγκαταστάσεις, αλλά και παροχή πληροφοριών, κρίσιμος κι αυτός τομέας στην υλοποίηση των τέτοιων σχεδίων.
Στο ΝΑΤΟ φαίνεται ότι τα βάζουν όλα στη ζυγαριά, υπολογίζοντας ποιος δίνει τα περισσότερα, εξ ου και ο Στόλτενμπεργκ βρέθηκε χτες στην Τουρκία για επαφές με την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία, ενώ σήμερα πάει στο Αιγαίο να επιθεωρήσει τις δυνάμεις εκεί της ΝΑΤΟικής αρμάδας. Η δε ελληνική κυβέρνηση φιλοδοξεί να τον υποδεχτεί και στην Αθήνα.
Ολα αυτά, ενώ συνεχίζονται, ταυτόχρονα και δίχως διακοπή, οι τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο, οι παραβιάσεις ελληνικών συνόρων, με υπερπτήσεις ακόμη και πάνω από ελληνικά νησιά υπό τα βλέμματα των ανεπτυγμένων στο Αιγαίο ΝΑΤΟικών δυνάμεων, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά στην πράξη ότι ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ επ' ουδενί εγγυώνται τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, κάνοντας σκόνη και τα τέτοια επιχειρήματα της κυβέρνησης και συνολικά της εγχώριας αστικής τάξης, που συμφώνησαν να έρθει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.
Σε κάθε περίπτωση, οι σύνθετες εξελίξεις σε όλο το τόξο από τη Μαύρη Θάλασσα έως το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, από τη Συρία έως την Κύπρο (με ανοικτή πληγή εκεί την τουρκική κατοχή και την προώθηση, από τα ίδια βρωμερά κέντρα, ενός νέου διχοτομικού σχεδίου ως λύση του Κυπριακού), από την κατεχόμενη Παλαιστίνη έως τη Βόρεια Αφρική και από την Κρήτη έως τη Σικελία και τη Λιβύη, δείχνουν ότι οι ενδοαστικοί ανταγωνισμοί οξύνονται ολοένα και περισσότερο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους λαούς, και τον ελληνικό λαό ιδιαίτερα, καθότι, αντικειμενικά, βρίσκεται στο επίκεντρο των τέτοιων εξελίξεων και σχεδιασμών.
Γι' αυτό και πρέπει, άμεσα, να δυναμώσει την οργανωμένη πάλη του ενάντια στο κεφάλαιο, στην εξουσία του και τις διακρατικές συμμαχίες του (ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ), με προοπτική ο ίδιος να πάρει την εξουσία και να αποδεσμεύσει τη χώρα από ΕΕ και ΝΑΤΟ.
(Αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ» του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» - 21 Απρίλη 2016).

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΜΠΟΡΟΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΘΗΝΑΣ

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΤΟ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟ ΟΡΓΙΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΒΕΡΟΠΟΥΛΟ - ΜΕΤΡΟ

          Μετά την εξαγορά της "ΑΔΕΛΦΟΙ ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΙ Α.Ε.Β.Ε" από την "ΜΕΤΡΟ Α.Ε.Β.Ε"  οι εργαζόμενοι καλούνται να υπογράψουν "ΣΥΜΒΑΣΗ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ" !!! Σύμβαση δανεισμού που σε συνδυασμό με τον εσωτερικό κανονισμό εργασίας καταργούν κάθε εργασιακό δικαίωμα.

          Για ακόμα μια φορά τη νύφη θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι   αφού στη νέα αυτή σύμβαση που καλούνται να την υπογράψουν εκβιαστικά  θα ενοικιαστούν στη ΜΕΤΡΟ Α.Ε.Β.Ε για δύο  χρόνια και μετά υποτίθεται ότι θα γυρίσουν στην εργοδότρια εταιρεία  δηλαδή στη ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΣ!

        Αποδεικνύεται για πολλοστή φορά ότι οι εξαγορές – συγχωνεύσεις επιχειρήσεων γίνονται για να εξασφαλιστούν τα κέρδη των εργοδοτών, αυτά τα κέρδη που είναι αποτέλεσμα των εξαντλητικών ωραρίων, των μειώσεων μισθών, της κατάργησης των δικαιωμάτων   εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων.

       Οι εργαζόμενοι στο ΒΕΡΟΠΟΥΛΟ όλα τα προηγούμενα χρόνια και μέχρι σήμερα έχουν πληρώσει ακριβά  την κερδοφορία του εργοδότη υπέστησαν μειώσεις μισθών, απολύσεις, απληρωσιά ,εντατικοποίηση μέχρι λιποθυμίας  και όλα αυτά και με  την υπογραφή  του επιχειρησιακού, εργοδοτικού σωματείου .

      Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας καλεί τους εργαζόμενους στο Βερόπουλο να  μην υπογράψουν καμία νέα σύμβαση, να έρθουν σε επαφή με το κλαδικό τους σωματείο και οργανωμένα να απαντήσουν  στη νέα εργοδοτική πρόκληση. Να  μην δεχτούν να υποστούν άλλη θυσία, να σπάσουν την τρομοκρατία της εργοδοσίας και να γυρίσουν την πλάτη τους στο εργοδοτικό σωματείο. Τους καλούμε να εμπιστευτούν το κλαδικό τους σωματείο.

 

Το Δ.Σ

Νέα μέτρα και εκβιασμοί

Νέα μέτρα και εκβιασμοί

Με νέα μέτρα και προπάντων με νέους εκβιασμούς, για την αποδοχή τους από το λαό και την εφαρμογή τους στο κοντινό μέλλον, επέστρεψε από την Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.

Αυτό που αποφασίστηκε σε γενικές γραμμές, είναι να δεσμευτεί η κυβέρνηση για πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα ύψους 2,7 δισ. ευρώ, σαν «εφεδρεία», προκειμένου να καλυφθεί ο στόχος για δημοσιονομικό πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018, αν τα μέτρα των 5,5 δισ. που έχουν ήδη συμφωνηθεί με το κουαρτέτο αποδειχτούν ανεπαρκή.

Η κυβέρνηση παρουσιάζει τα πρόσθετα μέτρα ως προϊόν συμβιβασμού ανάμεσα στην ΕΕ και το ΔΝΤ για να κλείσει η «αξιολόγηση» και καθησυχάζει το λαό ότι ο στόχος θα καλυφθεί με τα μέτρα που έχουν ήδη αποφασιστεί και ότι δεν θα χρειαστεί να ενεργοποιηθεί το «εφεδρικό» πακέτο.

Προσπαθεί με αυτόν τον τρόπο να κερδίσει έδαφος για τη νομοθέτηση των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων που έχουν καταληχθεί και ταυτόχρονα κρατάει ανοιχτό το δρόμο για τα επόμενα που με βεβαιότητα θα έρθουν, αν ο λαός δεν παρέμβει καθοριστικά στις εξελίξεις.

Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση εκβιάζει το λαό να αποδεχτεί τις νέες ανατροπές σε Ασφαλιστικό και Φορολογικό, με το επιχείρημα ότι αυτό είναι το «ήπιο» κομμάτι της συμφωνίας, που αν δεν αποδώσει, τότε θα πρέπει να συμπληρωθεί με ακόμα χειρότερα μέτρα, όπως αυτά που περιέχονται στο πακέτο «εν αναμονή».

Καλεί το λαό να ταυτιστεί με το στόχο του κεφαλαίου για άμεση ολοκλήρωση της «αξιολόγησης», να αποδεχτεί αδιαμαρτύρητα την ολοκληρωτική συντριβή των ασφαλιστικών του δικαιωμάτων και ένα νέο κύκλο φοροαφαίμαξης, με το επιχείρημα ότι έτσι θα «αναστηθεί» η οικονομία και δεν θα χρειαστεί να ενεργοποιηθεί το «εφεδρικό» πακέτο των μέτρων, για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων που προβλέπει το πρόγραμμα μέχρι το 2018.

Πετάει μάλιστα και το «τυράκι» του χρέους, σαν να πρόκειται ο λαός να ωφεληθεί από οποιαδήποτε συζήτηση για τη διευθέτησή του.

Θυμίζουμε ότι ανάμεσα σε άλλα, στα μέτρα «εν αναμονή» περιέχονται νέες περικοπές των μισθών στο Δημόσιο, αύξηση του ΦΠΑ από το 13% στο 24% σε ρεύμα και νερό, περικοπές κύριων συντάξεων, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και άλλα.

Ακόμα κι αν αυτά τα μέτρα δεν εφαρμοστούν όλα μέχρι το 2018, είναι βέβαιο ότι πάνω απ' όλα αποτελούν εφεδρεία του κεφαλαίου και ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει προσπάθεια να νομοθετηθούν. Αλλωστε, ορισμένα από αυτά, όπως οι ομαδικές απολύσεις, είναι αντικείμενο της διαπραγμάτευσης στον κύκλο που θα ξεκινήσει αμέσως μετά την «αξιολόγηση».

Παράλληλα, η κυβέρνηση απειλεί ότι αν δεν κλείσει η «αξιολόγηση» θα παραιτηθεί και η χώρα θα βυθιστεί σε πολιτική αστάθεια. Η απειλή αυτή, αν και επίσημα διαψεύδεται, δεν απευθύνεται στους «εταίρους» της κυβέρνησης αλλά στο λαό.

Μέσα στο γενικότερο κλίμα της αβεβαιότητας από την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στην περιοχή και με το Προσφυγικό να οξύνεται, η κινδυνολογία περί «αστάθειας» έχει στόχο να φοβερίσει το λαό, να τον βάλει στη γωνία, να μην αγωνιστεί, να μην διεκδικήσει.

Η ένταση των εκβιασμών δείχνει ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει τις αμέσως επόμενες μέρες να ολοκληρώσει την ψήφιση των αντιλαϊκών μέτρων που συμφώνησε με το κουαρτέτο.

Απ' αυτή τη σκοπιά, η επιτυχία της 48ωρης γενικής απεργίας δεν δίνει απάντηση μόνο στα μέτρα της κυβέρνησης, αλλά και στους άθλιους εκβιασμούς της, στην προσπάθειά της να χειραγωγήσει το λαό και να τον στρατεύσει σε θυσίες δίχως τέλος, για την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου.

″Ρ

Σημαντική ταξική αναμέτρηση η 48ωρη γενική απεργία

Πείρα από τη μάχη που δίνουν οι ταξικές δυνάμεις για την επιτυχία της, παλεύοντας με τις δυσκολίες αλλά και αξιοποιώντας τις δυνατότητες

Από παλιότερη κινητοποίηση του ΠΑΜΕ

Motion Team

Η 48ωρη γενική απεργία που έχουν αποφασίσει τα συνδικάτα με αιχμή το Ασφαλιστικό, δεν είναι «περίπατος», ούτε βέβαια γίνεται για την «τιμή των όπλων». Είναι συνέχεια των μαζικών αγώνων που δόθηκαν το προηγούμενο διάστημα, με κορύφωση την απεργιακή κινητοποίηση στις 4 Φλεβάρη. Είναι ταυτόχρονα μια εφ' όλης της ύλης ταξική αναμέτρηση με το κεφάλαιο, την πολιτική και τα κόμματά του, αφού για τα δικά του συμφέροντα η κυβέρνηση ετοιμάζεται τώρα να φέρει στη Βουλή τα νέα αντιλαϊκά μέτρα.Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα από τη δράση των ταξικών δυνάμεων αυτή την περίοδο φανερώνουν τις δυσκολίες που συναντούν στην οργάνωση της απεργίας, αλλά και τις δυνατότητες που υπάρχουν περισσότεροι εργαζόμενοι να μπουν στη μάχη. Φανερώνει, επίσης, τη λύσσα με την οποία η εργοδοσία προσπαθεί να ακυρώσει κάθε προσπάθεια οργάνωσης και κινητοποίησης των εργαζομένων, αξιοποιώντας γι' αυτό και τις δυνάμεις της στα σωματεία, με το βλέμμα στραμμένο στη 48ωρη απεργία, αλλά και πολύ πιο πέρα απ' αυτήν.

Αγωνιστικές διαθέσεις και φόβος

Τη βδομάδα που μας πέρασε, κλιμάκιο της Ομοσπονδίας Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών περιόδευσε σε εργοστάσια των νομών Πρέβεζας, Αρτας και Ιωαννίνων. Στη διάρκεια της περιοδείας, η συνδικαλιστική αντιπροσωπεία επισκέφτηκε περισσότερους από δέκα χώρους και μίλησε σε 400 και πλέον εργαζόμενους.
Συζήτησε μαζί τους τα ιδιαίτερα προβλήματα σε κάθε χώρο δουλειάς και την ανάγκη να παρθούν πρωτοβουλίες για οργάνωση και συμμετοχή στην απεργία, με δεδομένο ότι η επίθεση της εργοδοσίας οξύνεται, παράλληλα με τα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση σε Ασφαλιστικό και Φορολογικό.
Σε μια από τις επιχειρήσεις του κλάδου η Ομοσπονδία βρέθηκε για πρώτη φορά και πέτυχε να μιλήσει σε όλο το προσωπικό της βάρδιας. Σε καλό κλίμα έγινε η συζήτηση και σε εργοστάσιο παραγωγής αλλαντικών, όπου το σωματείο των εργαζομένων εγγράφεται στη διασπαστική Ομοσπονδία Βιομηχανικών Εργατοϋπαλληλικών Σωματείων (ΟΒΕΣ).
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, από τους εργαζόμενους φαίνεται να κατανοείται ότι τα μέτρα που έρχονται είναι «λεπίδι» για τα δικαιώματά τους. Η ανησυχία για τα χειρότερα που έρχονται συνυπάρχει με το φόβο, τον οποίο η εργοδοσία καλλιεργεί με διάφορα φανερά και κρυφά μέσα. Για παράδειγμα, από την περιοδεία σε συγκεκριμένη επιχείρηση, προέκυψε η πρόθεση της εργοδοσίας να προχωρήσει άμεσα σε νέες μειώσεις μισθών και απολύσεις.
Αυτός ο φόβος πρέπει να σπάσει τις επόμενες μέρες, να υποχωρήσει, κάτω από το βάρος της ανάγκης οι εργαζόμενοι να μην αφήσουν την κυβέρνηση να περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα χωρίς κόστος. Η αναμέτρηση με το κλίμα φόβου και τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς είναι όρος βασικός για την επιτυχία της απεργίας.

Εμποδίζουν την Ομοσπονδία

Καθόλου τυχαία δεν είναι και η στάση της εργοδοσίας απέναντι στην ταξική Ομοσπονδία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί μεγάλη γαλακτοβιομηχανία στην περιοχή των Ιωαννίνων, απ' όπου απολύθηκε στο παρελθόν ένα μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας. Στο συγκεκριμένο εργοστάσιο, με διάφορες προφάσεις, η διοίκηση δεν επέτρεψε στους συνδικαλιστές να μιλήσουν στους εργαζόμενους.
Στο πλευρό της εργοδοσίας βρέθηκε το επιχειρησιακό σωματείο, το οποίο απάντησε στην Ομοσπονδία ότι αν αυτή είναι η απόφαση της διοίκησης, το σωματείο δεν μπορεί να κάνει τίποτα! Είναι φανερό ότι με τέτοιες πλειοψηφίες στα σωματεία, ανεβαίνει ακόμα περισσότερο ο πήχης της ουσιαστικής δουλειάς που πρέπει να γίνει από τις ταξικές δυνάμεις για την οργάνωση της απεργίας.
Στο τέλος, η εργοδοσία ενημέρωσε την Ομοσπονδία ότι την άλλη βδομάδα θα δεχτεί κλιμάκιό της στο εργοστάσιο, όχι όμως για να μιλήσει στους εργαζόμενους, αλλά για συνάντηση με τα στελέχη! Χαρακτηριστικό των εμποδίων που προσπαθεί να βάλει η εργοδοσία στην επαφή των εργαζομένων με την ταξική συνδικαλιστική τους οργάνωση, είναι και το γεγονός ότι σε μεγάλο πτηνοτροφείο η διοίκηση έδιωξε νωρίτερα την πρωινή βάρδια και καθυστέρησε την είσοδο των συνδικαλιστών, για να μιλήσουν με λιγότερο κόσμο.
Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι η εργοδοσία δεν παίρνει αψήφιστα τη 48ωρη απεργία και επιστρατεύει κάθε μέσο για να εμποδίσει την οργάνωση και την κινητοποίηση των εργαζομένων. Εργοδοσία - κυβέρνηση, τα άλλα αστικά κόμματα, φοβούνται την επιτυχία της απεργίας. Χρειάζεται, επομένως, σχεδιασμένα και επίμονα να δυναμώσει τις επόμενες μέρες η οργανωτική και διαφωτιστική δουλειά από την πλευρά των σωματείων μέσα στους χώρους δουλειάς.

Μαζική συνέλευση στα Πρακτορεία

Τις κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη ενάντια στην προσπάθεια της εργοδοσίας στο «Αργος» να επιβάλλει μειώσεις 12% στους μισθούς, αξιοποιεί η Ενωση Προσωπικού Πρακτορείων Εφημερίδων Αθήνας, για να οργανώσει καλύτερα τη 48ωρη γενική απεργία στα Πρακτορεία Τύπου και να καλλιεργήσει αγωνιστικό κλίμα στους χώρους δουλειάς. Η συμμετοχή των εργαζομένων στα Πρακτορεία «Αργος» και «Ευρώπη» ήταν μαζική στη στάση εργασίας που έγινε την Πέμπτη και στη Γενική Συνέλευση που ακολούθησε.
Ενδεικτικό των διαθέσεων των εργαζομένων να αγωνιστούν για να μπλοκάρουν τις μειώσεις στους μισθούς, είναι το γεγονός ότι αποφάσισαν με συντριπτική πλειοψηφία (140 ψήφοι υπέρ, μόλις 6 κατά και ένα άκυρο), σε μυστική ψηφοφορία, να εξουσιοδοτήσουν το ΔΣ του ταξικού τους σωματείου να κηρύξει απεργιακές κινητοποιήσεις, σε περίπτωση που η εργοδοσία προχωρήσει αιφνιδιαστικά σε μειώσεις μισθών και εργατικών δικαιωμάτων.
Βασικό θέμα στη Γενική Συνέλευση ήταν και η συμμετοχή του κλάδου στη 48ωρη γενική απεργία, καθώς αποτελεί συνέχεια των κινητοποιήσεων που κάνουν οι εργαζόμενοι στα Πρακτορεία για να αποκρούσουν την επίθεση της εργοδοσίας, αλλά και κλιμάκωση της συμμετοχής τους στις προηγούμενες απεργιακές κινητοποιήσεις.

Αμεση παρέμβαση της εργοδοσίας

Μετά την κινητοποίηση, βέβαια, η εργοδοσία στο «Αργος» δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Κάλεσε το απόγευμα τους εργαζόμενους και τους ενημέρωσε ότι ο μεγαλομέτοχος της εταιρείας δεν μπορεί να βάλει άλλα λεφτά, ότι στόχος της επιχείρησης είναι να «ανοιχτεί» στον κλάδο των logistics και γι' αυτό θα πρέπει να τη στηρίξουν οι εργαζόμενοι και ότι η εταιρεία μειονεκτεί στον ανταγωνισμό, αφού το πρακτορείο «Ευρώπη» έχει επιβάλει ήδη μειώσεις στους μισθούς.
Παράλληλα, η εργοδοσία επανέλαβε τα γνωστά για την «ανοχή» που έχει δείξει απέναντι στο ταξικό σωματείο, καλώντας επί της ουσίας τους εργαζόμενους να διαχωρίσουν τη θέση τους από αυτό. Με τέτοια ύπουλα επιχειρήματα προσπαθούν να στρατεύσουν τους εργαζόμενους στο στόχο της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας της επιχείρησης, η οποία όμως αφορά μόνο τους ιδιοκτήτες και μετόχους.
Μάλιστα, ειδικά σε ό,τι αφορά τα Πρακτορεία, οι ενδοεπιχειρησιακοί ανταγωνισμοί έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε εκδότες - μέτοχοι στο ένα πρακτορείο να διακινούν τα έντυπά τους με το άλλο, ενώ τα δύο πρακτορεία μονοπωλούν κυριολεκτικά τη διακίνηση εφημερίδων και περιοδικών πανελλαδικά. Τις δικές τους κόντρες και τους ανταγωνισμούς προσπαθούν να τους προβάλλουν στους εργαζόμενους, με φοβέρες και καλοπιάσματα να αποδεχτούν παραπέρα αφαίρεση δικαιωμάτων και να «βάλουν πλάτη» για την επιχείρηση.
Υπάρχει, όμως, η πείρα ότι όπου οι εργαζόμενοι επέλεξαν το δρόμο του συμβιβασμού με την εργοδοσία, όπου δέχτηκαν να «βάλουν πλάτη» στους στόχους της, όχι μόνο δεν διατήρησαν τα δικαιώματά τους, αλλά τελικά πολλοί έχασαν ακόμα και τις θέσεις εργασίας τους.
Αυτή την πείρα αξιοποιεί το σωματείο, αποκαλύπτοντας στους εργαζόμενους την τακτική και τις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας. Για το επόμενο διάστημα, προγραμματίζει περιοδείες και νέες συγκεντρώσεις στους χώρους δουλειάς, με στόχο την προπαγάνδιση της 48ωρης απεργίας και την ένταση του βαθμού ετοιμότητας των εργαζομένων να απαντήσουν χωρίς καθυστέρηση σε οποιαδήποτε προσπάθεια της εργοδοσίας να επιταχύνει τα αντεργατικά της σχέδια.

Πλατύ άνοιγμα στο Δημόσιο

Συμβολή στην οργάνωση της 48ωρης γενικής απεργίας είχε και η δουλειά που έγινε από σωματεία, Επιτροπές Αγώνα και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο, για την προετοιμασία της 24ωρης πανδημοσιοϋπαλληλικής απεργίας στις 7 Απρίλη. Η απεργία υπονομεύτηκε από τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού, τόσο σε ό,τι αφορά αυτή καθ' αυτή την οργάνωσή της, όσο και το περιεχόμενο που επιχείρησαν να δώσουν στην κινητοποίηση οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στην ΑΔΕΔΥ και στις μεγαλύτερες Ομοσπονδίες - μέλη της.
Στον αντίποδα, οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, δούλεψαν σχεδιασμένα και μέσα στο χρόνο που είχαν για να προετοιμάσουν την απεργία, οργάνωσαν και υλοποίησαν ένα πλατύ άνοιγμα, σε περισσότερους από 1.400 χώρους του Δημοσίου (σχολεία, νοσοκομεία, ΟΤΑ, κρατική διοίκηση κ.ά.).
Στη συζήτηση με τους εργαζόμενους κυριάρχησε η επίθεση που εξαπολύει η κυβέρνηση με το Ασφαλιστικό, το Φορολογικό και τα άλλα μέτρα, αναδείχτηκε η ανάγκη της μαζικής συμμετοχής στη 48ωρη απεργία, οξύνθηκε το μέτωπο με τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού και τον υπονομευτικό τους ρόλο. Η δουλειά αυτή με βεβαιότητα αφήνει παρακαταθήκη για τη συνέχεια.

Με τους εργαζόμενους της «Ηλεκτρονικής»

Τέλος, σε κινητικότητα βρίσκονται αυτή την περίοδο και οι εργαζόμενοι στο Εμπόριο, ιδιαίτερα σε σούπερ μάρκετ και επιχειρήσεις που είτε αφήνουν απλήρωτο το προσωπικό και κάνουν απολύσεις, είτε βάζουν λουκέτο και πετούν τους εργαζόμενους στο δρόμο, χωρίς αποζημιώσεις και χωρίς το δικαίωμα να εγγραφούν στον ΟΑΕΔ και να πάρουν ακόμα και αυτό το πενιχρό επίδομα.
Τέτοια περίπτωση είναι η «Ηλεκτρονική», που ανακοίνωσε την Τρίτη ότι κηρύσσει πτώχευση, πετώντας στο δρόμο τους 450 εργαζόμενους που απασχολούσε στα περίπου 45 καταστήματά της. Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας μπήκε μπροστά για την οργάνωση του αγώνα, για να ασκηθεί πίεση στην εργοδοσία να πληρώσει τώρα τις αποζημιώσεις και να δώσει τα χαρτιά της απόλυσης στους εργαζόμενους, προκειμένου να μην είναι όμηροι και ξεκρέμαστοι όσο καιρό διαρκέσουν οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις.
Υπάρχει τώρα πείρα. Οι εργαζόμενοι της «Ηλεκτρονικής» είχαν αποδεχτεί παλιότερα απολύσεις, κλεισίματα καταστημάτων και περικοπές, προκειμένου να κρατήσουν τη δουλειά τους. Σήμερα πετιούνται και αυτοί στο δρόμο. Δεν πρέπει, λοιπόν, σήμερα να υποκύψουν στην προσπάθεια της εργοδοσίας να μην πληρώσει αποζημιώσεις. Πρέπει να παλέψουν αταλάντευτα πιέζοντας και την κυβέρνηση. Αντικειμενικά ο αγώνας τους δένει με τη μάχη της 48ωρης απεργίας.
Σήμερα Κυριακή (6 μ.μ., ΕΚΑ), οι εργαζόμενοι έχουν νέα Γενική Συνέλευση, την οποία καλεί η Επιτροπή Αγώνα που συγκροτήθηκε από τους ίδιους. Σ' αυτήν, πέρα από μέτρα για να αυξηθεί η αγωνιστική πίεση σε εργοδοσία και κυβέρνηση, θα συζητηθεί και η ανάγκη να αναλάβουν αυξημένες ευθύνες στην οργάνωση της 48ωρης γενικής απεργίας. Να αποτελέσει αυτή η απεργιακή κινητοποίηση ένα μαζικό βήμα προβολής και των δικών τους ιδιαίτερων αιτημάτων και κοινής πάλης με όλους τους εργαζόμενους για την ικανοποίησή τους.

Π. Κ.

Οι δυο πλευρές του ίδιου αντιλαϊκού νομίσματος

Οι δυο πλευρές του ίδιου αντιλαϊκού νομίσματος

Οι δύο προκλητικές τροπολογίες - «δωράκια» προς το μεγάλο κεφάλαιο, που έφερε... στη ζούλα στη Βουλή η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μέσα σε λιγότερο από μία βδομάδα - για την απαλλαγή των βιομηχάνων από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στο φυσικό αέριο και την απαλλαγή ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων από την καταβολή προηγούμενων προστίμων και λοιπών «επιβαρύνσεων» - την ίδια ώρα που ετοιμάζει νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων σε Ασφαλιστικό και Φορολογικό, αποτυπώνουν ανάγλυφα τον ενιαίο ταξικό χαρακτήρα της αντιλαϊκής πολιτικής της.

Οι νέες χαριστικές ρυθμίσεις προς το μεγάλο κεφάλαιο προφανώς και δεν έπεσαν από τον ουρανό:Ερχονται σε συνέχεια των νέων προνομίων που εξασφάλισε στους επιχειρηματικούς ομίλους η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ήδη από το πρώτο και... «περήφανο» στάδιο της διακυβέρνησής της, ενώ αποτελούν μονάχα το προανάκρουσμα του «ψητού» που ακολουθεί για λογαριασμό του κεφαλαίου, μεταξύ άλλων με το νέο «αναπτυξιακό νόμο», το νόμο για τα «αδήλωτα εισοδήματα» που φυγαδεύτηκαν εκτός Ελλάδας, τις ιδιωτικοποιήσεις, τα διάφορα «χρηματοδοτικά εργαλεία».

Η συγκυρία ωστόσο είναι, αν μη τι άλλο, αποκαλυπτική: Επιβεβαιώνει ότι η κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης όχι μόνο ξεδιπλώνεται μαζί με την απλόχερη στήριξη της κυβέρνησης προς το κεφάλαιο, αλλά αποτελεί προϋπόθεσή της, αναπόσπαστο τμήμα της...

Τροπολογίες - "δωράκια" στο μεγάλο κεφάλαιο

Κάπως έτσι, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση φορτώνει νέους φόρους και χαράτσια στην πλάτη του λαού (μείωση του αφορολόγητου μισθωτών και συνταξιούχων, ανεβασμένοι συντελεστές στο φόρο εισοδήματος, νέο μπαράζ έμμεσων φόρων πάνω στη λαϊκή κατανάλωση, σχέδια για νέα αύξηση του ΦΠΑ κ.ο.κ.), την Παρασκευή 8/4 ψήφισε στη Βουλή τροπολογία με την οποία απαλλάσσει τις βιομηχανίες από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (ΕΦΚ) στο φυσικό αέριο που καταναλώνουν ως πρώτη ύλη στην παραγωγή, χρησιμοποιώντας μάλιστα μια διαδικασία εντελώς στημένη, για να περάσει «στα ψιλά» η πρόκληση.

Συγκεκριμένα, η τροπολογία κατατέθηκε από τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα άσχετο νομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων (αφορούσε την κύρωση... διακρατικής συμφωνίας με τη Νέα Ζηλανδία!) και λίγες ώρες πριν από την ψήφισή του. Παρότι εκπρόθεσμη, η τροπολογία έγινε αποδεκτή από τον υπουργό, Χρ. Σπίρτζη, και ψηφίστηκε από την κυβέρνηση, αλλά και τη ΝΔ και το Ποτάμι.

Μια πιο προσεκτική ματιά στα γεγονότα, βέβαια, επιβεβαιώνει ότι τόσο η εν λόγω προκλητική κίνηση της κυβέρνησης, όσο και η ευρύτερη... «συναίνεση» που συνάντησε από άλλα αστικά κόμματα δεν είναι και τόσο... «από το πουθενά». Συγκεκριμένα, μόλις λίγες μέρες πριν, τη Δευτέρα 4/4, ο ΣΕΒ με επιστολή του στους υπουργούς Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτο, και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π. Σκουρλέτη, επανέφερε την απαίτησή του για «μείωση του ΕΦΚ των ενεργειακών προϊόντων που προορίζονται για βιομηχανική χρήση», δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον ΕΦΚ στο φυσικό αέριο, τονίζοντας ότι «η ευρωπαϊκή νομοθεσία προβλέπει μέχρι και κατάργησή του»...

Πριν στεγνώσει το μελάνι από τα παραπάνω, η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή και δεύτερο «δωράκι» προς το κεφάλαιο, με μια νέα απαράδεκτη τροπολογία, που προέβλεπε ότι οι ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις απαλλάσσονται, για λογαριασμό του «επενδυτή», από την καταβολή προστίμων, πολλαπλών τελών, δασμών και λοιπών «επιβαρύνσεων» που προκύπτουν από αστική ευθύνη, ακόμα και για περιπτώσεις λαθρεμπορίας!

Και το νέο «χτύπημα» έγινε με τις ίδιες στημένες διαδικασίες: Η τροπολογία κατατέθηκε και πάλι από τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ - μαζί με άλλες 12 υπουργικές και βουλευτικές τροπολογίες! - την προηγούμενη νύχτα, σε άσχετο νομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων (για την κύρωση συμφωνιών... Κοινού Αεροπορικού Χώρου μεταξύ της ΕΕ και 4 άλλων κρατών!) και έγινε δεκτή από τον υπουργό, Χρ. Σπίρτζη.

Μετά το σάλο που προκλήθηκε, η κυβέρνηση αυτήν τη φορά επιδόθηκε σε ελιγμό, καθώς οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που υπέγραφαν την τροπολογία, δήλωσαν ότι την αποσύρουν, προαναγγέλλοντας ωστόσο ουσιαστικά ότι η απαράδεκτη ρύθμιση πιθανότατα θα επανέλθει, με... διαφορετική αιτιολογική έκθεση, με την οποία θα αποφεύγεται η «δημιουργία λανθασμένων εντυπώσεων».

Και σε αυτήν την περίπτωση, φυσικά, δεν έχουμε μια «τυχαία» κίνηση: Η αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας περιέγραφε ως σκοπό της «τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ επενδυτών και φορέων που ανήκουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα», ζήτημα που προφανώς είναι κομβικής σημασίας ενόψει της επιτάχυνσης του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων από την κυβέρνηση: Αφορά την απαίτηση του κεφαλαίου να έχει «καθαρό πεδίο» για τις επενδύσεις του στα νέα πεδία κερδοφορίας...

Πρόγευση για το "ψητό" που ακολουθεί

Το «ψητό» βέβαια σε ό,τι αφορά την κρατική στήριξη του κεφαλαίου είναι μπροστά, με τις κάθε είδους παρεμβάσεις υπέρ του να μπαίνουν κάτω από το συνολικότερο τίτλο της «παραγωγικής ανασυγκρότησης». Και μπορεί βέβαια το μέγεθος αυτών των παρεμβάσεων, όπως και η κόντρα για το ποια τμήματα του κεφαλαίου θα ευνοηθούν περισσότερο, να είναι ένα από τα κομβικά ζητήματα των εξελισσόμενων ενδοκαπιταλιστικών παζαριών εντός και εκτός Ελλάδας, ωστόσο το μόνο βέβαιο είναι ότι το «κόστος» τους θα φορτωθεί στις πλάτες του λαού.

Σε ανακοίνωση για τη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ) στις 28/3, αναφερόταν χαρακτηριστικά ότι «ήδη βαίνουν προς το στάδιο της ολοκλήρωσης η σύσταση τουΑναπτυξιακού Συμβουλίου, η νομοθέτηση και η εφαρμογή του νέου Αναπτυξιακού Νόμου και η ίδρυση του Αναπτυξιακού Ταμείου», επιβεβαιώνοντας ότι το σχέδιο προσέλκυσης κερδοφόρων επενδύσεων στηρίζεται στην πολύμορφη ενίσχυση του κεφαλαίου με την εκχώρηση «ζεστού» κρατικού χρήματος, φοροαπαλλαγών και νέων προνομίων, στη βάση και των πρωτογενών πλεονασμάτων που φορτώνουν στο λαό.

Σε αυτήν ακριβώς τη βάση, στην ίδια ανακοίνωση, μεταξύ των «βασικών στόχων για την ανάπτυξη»αναφέρονταν η «αποκατάσταση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας», η «βελτίωση της ανταγωνιστικότητας», η «προώθηση εξαγωγών και επενδύσεων», η «αξιοποίηση πηγών και εργαλείων χρηματοδότησης».

Οι «διαρροές» για το περιεχόμενο του νέου «αναπτυξιακού νόμου» που βρίσκεται στην τελική φάση επεξεργασίας είναι άκρως χαρακτηριστικές: Φοροελαφρύνσεις μέχρι το σημείο της πλήρους απαλλαγής, σταθερό φορολογικό καθεστώς για κατηγορίες επενδυτών, κρατικές επιδοτήσεις για «θέσεις απασχόλησης», παροχή «ζεστού» κρατικού χρήματος για πάγια κεφάλαια νέων επιχειρήσεων, αλλά και για εκσυχρονισμό κτιριακού και μηχανολογικού εξοπλισμού επιχειρήσεων.

Τα μιλήσανε, τα συμφωνήσανε...

Αντίστοιχα ενδεικτική είναι η «δέσμη δράσεων για την ενίσχυση της βιομηχανίας» που «εγκρίθηκε» στο ΚΥΣΟΙΠ της περασμένης Τρίτης, το οποίο αποφάσισε τη «συγκρότηση διακυβερνητικής επιτροπής για την εξειδίκευση των προτάσεων και την προετοιμασία νομοθετικών πρωτοβουλιών».

Η εν λόγω «δέσμη δράσεων» είχε προηγουμένως παρουσιαστεί στις 6/4, από την υφυπουργό Βιομηχανίας,Θεοδώρα Τζάκρη, και τον πρόεδρο του ΣΕΒ, Θ. Φέσσα, σε συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση των πορισμάτων του «Φόρουμ Βιομηχανίας», του οργάνου δηλαδή που συγκρότησε, σε «συντονισμό» με τους εκπροσώπους των βιομηχάνων, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Στα πορίσματα αυτά γίνεται σαφώς λόγος για «σχεδιασμό συγκεκριμένων κινήτρων» για την «ενίσχυση των δυναμικών κλάδων», με «σύγχρονα και ευέλικτα χρηματοδοτικά εργαλεία». Ως τέτοια αναφέρονται χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων, «οριζόντια φορολογικά και άλλα κίνητρα που δημιουργούν σταθερό επενδυτικό περιβάλλον για την ενθάρρυνση παραγωγικών επενδύσεων», καθώς και η πρόσβαση σε ευρωενωσιακά προγράμματα, όπως το «πακέτο Γιούνκερ».

Ειδική έμφαση δίνεται στη «μείωση του ενεργειακού κόστους», μεταξύ άλλων με την «ανάπτυξη νέων εργαλείων χρηματοδότησης, κρατικών ενισχύσεων (π.χ. φορολογικές απαλλαγές, χρηματοδότηση από τρίτους κ.ά.)». Μια πρόγευση πήραμε με την περιβόητη τροπολογία που αναφέρθηκε παραπάνω για την απαλλαγή των βιομηχάνων από τον ΕΦΚ στο φυσικό αέριο...

Ταυτόχρονα, καθώς η προσπάθεια της κυβέρνησης να στηρίξει το κεφάλαιο δυσκολεύεται από τη στενότητα της άμεσης κρατικής χρηματοδότησης των επιχειρηματιών μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, αναζητούνται «πρόσθετα εργαλεία»: «Απαιτείται μια νέα στρατηγική χρηματοδότησης των επενδύσεων που έχει ως στόχο να εντάξει στα παραδοσιακά χρηματοδοτικά εργαλεία σύγχρονες πολιτικές κινήτρων (π.χ. φορολογικά, ανάπτυξης, απασχόλησης, εξαγωγών, R&D κ.τ.λ.) και νέων ανακυκλούμενων εργαλείων, με ταυτόχρονη άρση των αντικινήτρων και των εμποδίων σε όλο το φάσμα επενδυτικής διαδικασίας», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κείμενο του «Φόρουμ Βιομηχανίας».

Σε αυτό το πλαίσιο, μεταξύ άλλων προωθούνται η «ταχεία ενθάρρυνση των παραγωγικών επενδύσεων»,με την «οριζόντια ενθάρρυνση των οικονομικά αποδοτικών επενδύσεων μεσαίας και μεγαλύτερης κλίμακας», όπως και την «ενθάρρυνση εμβληματικών επενδύσεων και επενδύσεων σε επιταχυντές της ανάπτυξης», η «δημιουργία ειδικών φορολογικών ζωνών σε οριοθετημένες περιοχές όπου θα εφαρμόζεται ευνοϊκότερο φορολογικό καθεστώς», ενώ ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στη «συντόμευση του χρόνου» και την «απλοποίηση» της «αδειοδότησης οικονομικών δραστηριοτήτων» του κεφαλαίου, με χαρακτηριστική αναφορά στην ανάγκη για «πλήρη εφαρμογή του Ν. 4262/2014 (σ.σ. της προηγούμενης κυβέρνησης), ο οποίος αποτελεί κορυφαία μεταρρύθμιση ως προς τις αδειοδοτικές διαδικασίες»...

Το παζλ των μέτρων στήριξης του κεφαλαίου συμπληρώνουν η προσπάθεια της συγκυβέρνησης για ένταξη σχεδίων του κεφαλαίου στο περιβόητο «πακέτο Γιούνκερ» - μέχρι στιγμής έχουν επιλεγεί από την κυβέρνηση 42 έργα (18 αμιγώς ιδιωτικά και 24 επιχειρηματικές συμπράξεις κράτους - ιδιωτών), συνολικού ύψους 5,6 δισ. ευρώ, η χρηματοδότηση των οποίων προϋποθέτει την ολοκλήρωση της αντιλαϊκής «αξιολόγησης» -, η προωθούμενη θέσπιση ρύθμισης για τη νομιμοποίηση αδήλωτων καταθέσεων, με την παροχή κινήτρων σε μερίδες της εγχώριας πλουτοκρατίας που έχουν φυγαδεύσει κεφάλαια σε τράπεζες του εξωτερικού και σε άλλους «φορολογικούς παραδείσους» και φυσικά η συζήτηση για τη συνολική «διευθέτηση» των χρεών σε τράπεζες, εφορία και ασφαλιστικά ταμεία εκείνων των μεγάλων επιχειρήσεων που θα κριθούν «βιώσιμες», στο πλαίσιο της λεγόμενης «παραγωγικής ανασυγκρότησης» για την παραπέρα συγκέντρωση της επιχειρηματικής πίτας και την ανάκαμψη των κερδών και της ανταγωνιστικότητας του εγχώριου κεφαλαίου.

Η "μεγάλη εικόνα"...

Στη βάση όλων των παραπάνω, το εγχώριο κεφάλαιο, πέρα από τις «γκρίνιες» για το «μείγμα» της αντιλαϊκής πολιτικής και τις «πιέσεις» για την ταχύτερη υλοποίησή της, φροντίζει να δώσει τα εύσημα τόσο στη σημερινή κυβέρνηση όσο και στους προκατόχους της για τη συνολικότερη υλοποίηση της αντιλαϊκής στρατηγικής του:«Παρά την επίπονη διαδικασία της συνεχούς προσαρμογής της χώρας μας οφείλουμε σήμερα να δούμε τη μεγάλη εικόνα: Η Ελλάδα μετασχηματίζεται σταδιακά σε μια οικονομία διαφορετική, γεμάτη με επενδυτικές ευκαιρίες», τόνισε χαρακτηριστικά στις αρχές του μήνα, μιλώντας στο Ελληνογερμανικό Επιχειρηματικό Φόρουμ του «Economist», στο Βερολίνο, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας.

Στο πλαίσιο αυτής της «μεγάλης εικόνας» του κεφαλαίου δεν εντάσσονται μόνο οι κάθε είδους κρατικές ενισχύσεις προς αυτό, αλλά και όλα τα αντιλαϊκά μέτρα του 3ου μνημονίου:

Η ένταση της φοροληστείας σε βάρος του λαού εξυπηρετεί τα «πρωτογενή πλεονάσματα», που θα δώσουν μεγαλύτερα περιθώρια κρατικής στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων. Η νέα επίθεση στο Ασφαλιστικόεντάσσεται στη στρατηγική για τη σταδιακή απαλλαγή του κεφαλαίου και του κράτους του από τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία, όπως και για το παραπέρα άνοιγμα πεδίου για την ιδιωτική ασφάλιση. Οι περικοπές όποιων κρατικών δαπανών έχουν απομείνει για την κάλυψη λαϊκών αναγκών εξυπηρετούν τόσο την «εξοικονόμηση» πόρων υπέρ του κεφαλαίου, όσο και το άνοιγμα νέων πεδίων για την κερδοφορία του. ΤαΕργασιακά που έρχονται στην επόμενη δόση της υλοποίησης του μνημονίου, αποσκοπούν στο να έχει ακόμα πιο λυμένα τα χέρια του το κεφάλαιο στην εκμετάλλευση των εργαζομένων...

Ακριβώς η επίγνωση αυτής της «μεγάλης εικόνας» της αντιλαϊκής πολιτικής είναι απαραίτητη για τους εργαζόμενους και το λαό, για να μην παρασύρονται από τα διάφορα επικοινωνιακά παιχνίδια, τα διάφορα φρου φρου με τα οποία την «κουκουλώνουν» η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά επιτελεία. Είναι προϋπόθεση για να αποφασίσουν να βάλουν οι εργαζόμενοι, ο λαός και το κίνημά τους τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις, με γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα και όχι τους διάφορους «εθνικούς» στόχους του κεφαλαίου!

Γ. Ε.

Εξαφάνιση...

«Τα τελευταία 6 χρόνια, η χώρα βρίσκεται στη δίνη επιβολής μέτρων λιτότητας, μέσω των εφαρμοζόμενων προγραμμάτων λιτότητας και δημοσιονομικής προσαρμογής των μνημονίων που υπεγράφησαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας...».Με αυτά τα λόγια ξεκινάει το κείμενο της πρότασης που κατέθεσαν στις 31 Μάρτη ο Αλ. Τσίπρας, ο Π. Καμμένος και οι βουλευτές της κυβέρνησης, για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ, η οποία και συζητήθηκε προχτές στη Βουλή.
Αλήθεια... Το τρίτο μνημόνιο που υπογράφηκε για λογαριασμό του κεφαλαίου από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σε συνέχεια των προηγούμενων δύο μνημονίων, πού πήγε; Το πήρε... το «ΕΥΡΗΚΑ»;
Με το... «καλημέρα σας», δηλαδή, επιβεβαιώνεται ξεκάθαρα ότι πρόθεση της κυβέρνησης με τη σύσταση της Εξεταστικής Επιτροπής είναι - όπως έκαναν επανειλημμένα κατά το παρελθόν οι προκάτοχοί της - να αποπροσανατολίσει το λαό, να... «εξαφανίσει» από την ατζέντα τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα που ετοιμάζεται να νομοθετήσει, έτσι όπως «εξαφάνισε» από την πρότασή της και το τρίτο μνημόνιο που τα περιλαμβάνει!

Πέφτουν κορμιά

Διαβάζουμε στον Τύπο ότι είναι «απογοητευτικά» τα στοιχεία που έδωσε η Διοικούσα Επιτροπή Χρηματιστηριακών Αγορών του Χρηματιστηρίου Αθηνών για τον αριθμό των εισηγμένων εταιρειών που δεν έχουν «υγιή» οικονομικά. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, το 34% της αγοράς αφορά εταιρείες με ελάχιστα ή καθόλου υγιή οικονομικά μεγέθη. Δηλαδή, το 1/3 των σημερινών εισηγμένων «έχουν ζήτημα» με τα οικονομικά τους. Το ποσοστό αυτό είναι μεγάλο και δεν μπορούν να μην γίνουν συνειρμοί με τη συζήτηση που γίνεται στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για τα «κόκκινα» δάνεια των επιχειρήσεων, τα οποία αγγίζουν τα 40 δισ. ευρώ. Εννοείται ότι ο τρόπος διαχείρισης αυτών των δανείων, δηλαδή το ποιος θα μπορεί να τα αγοράζει και πώς θα μπορεί να τα αξιοποιεί, σημαίνει πολλά για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των επιχειρήσεων που χρωστάνε, ακόμα και για την ίδια τη συνέχιση της λειτουργίας τους. Δηλαδή, η αναδιάρθρωση των τραπεζικών ομίλων με όχημα τα «κόκκινα δάνεια» έχει άμεση αντανάκλαση στο μοίρασμα της επιχειρηματικής πίτας. Οπως, μάλιστα, δείχνουν τα στοιχεία από το χρηματιστήριο, στο παρασκήνιο κυριολεκτικά «πέφτουν κορμιά», αν σκεφτεί κανείς ότι εισηγμένες είναι οι μεγαλύτερες από τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σήμερα στην Ελλάδα, σε όλους τους κλάδους

Ποιος θυμάται τον «Μόντι ΙΙ»;

Στις 21 Μάρτη 2012, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε στην τελική της μορφή μια πρόταση Κανονισμού «Μόντι ΙΙ», που θα καθόριζε τις γενικές αρχές στο επίπεδο της ΕΕ, σχετικά με το «θεμελιώδες δικαίωμα της άσκησης συλλογικής δράσης στο πλαίσιο των οικονομικών ελευθεριών και ιδιαίτερα της ελευθερίας εγκατάστασης και της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών». Στόχος του κανονισμού δεν ήταν άλλος από το να «ομογενοποιήσει» τις προϋποθέσεις για την κήρυξη μιας απεργίας και στην πραγματικότητα για τη μη κήρυξή της. Ετσι, στα άρθρα του προτεινόμενου Κανονισμού προβλεπόταν, μεταξύ άλλων, ότι «το δικαίωμα της απεργίας τίθεται υπό εξέταση, ώστε να συμβιβάζεται με το δικαίωμα της ελεύθερης κίνησης, εγκατάστασης και παροχής υπηρεσιών του κεφαλαίου σε κάθε κράτος - μέλος της ΕΕ». Προβλεπόταν, επίσης, ότι τα εθνικά δικαστήρια του κράτους - μέλους όπου διεξάγεται η απεργία θα κρίνουν εάν η απεργία συμβιβάζεται με την ελευθερία του κεφαλαίου, ενώ δινόταν η δυνατότητα στα κράτη - μέλη για άμεσες κυρώσεις, που αν δεν ήταν ικανοποιητικές, θα μπορούσαν να συμπληρωθούν από προτάσεις της Κομισιόν. Η πρόταση αποσύρθηκε το Σεπτέμβρη του 2012, εξαιτίας ανταγωνισμών ανάμεσα στα κράτη - μέλη, που καμιά σχέση δεν έχουν βέβαια με το ενδιαφέρον τους για την προστασία των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Ωστόσο, ο συγκεκριμένος Κανονισμός δίνει ένα καλό παράδειγμα για το πώς θα εξελιχθεί η νομοθεσία για την απεργία στην ΕΕ και στα κράτη - μέλη, γεγονός που πρέπει να σημάνει συναγερμό για τους εργαζόμενους.

Πλεύση... ενσωμάτωσης

Αλλο ένα γέννημα της «αντιμνημονιακής» σούπας ετοιμάζεται να μπει στον πολιτικό στίβο τις επόμενες μέρες, με τις γνωστές χιλιοδιατυπωμένες διακηρύξεις. Αυτή τη φορά είναι η Ζ. Κωνσταντοπούλου με την «Πλεύση Ελευθερίας», χωρίς καμιά πρωτοτυπία: λίγο από «αντιμνημονιακό» προφίλ, θυμίζοντας τον παλιό καλό ΣΥΡΙΖΑ, λίγο από διαγραφή του χρέους, θυμίζοντας την οπορτουνιστική ΛΑΕ, λίγο από διαφάνεια και δικαιοσύνη, λίγο από ΜΚΟ και έτοιμο το νέο σχήμα, για να κάνει ό,τι δεν κατάφεραν οι υπόλοιποι «αντιμνημονιακοί». Πρόκειται για την αναβίωση της γνώριμης ψευδαίσθησης ότι μπορεί να βρεθεί διέξοδος για το λαό με τους επιχειρηματικούς ομίλους να κάνουν κουμάντο στην οικονομία και να έχουν την εξουσία. Αυτή η αυταπάτη που χρεοκόπησε με την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Στην αναγγελία του νέου κόμματος προφανώς συσκοτίζονται οι πραγματικές αιτίες της κακοδαιμονίας του λαού και ο χαρακτήρας της κρίσης, όπως και των μέτρων που χρόνια τώρα πληρώνει ο λαός με τον ιδρώτα του. Πλεύση ενσωμάτωσης, λοιπόν, με την επανάληψη χρεοκοπημένων συνθημάτων.