Συνεπείς στους αντιλαϊκούς στόχους

Ένα ακόμα επεισόδιο στο κακοπαιγμένο σίριαλ της διαπραγμάτευσης προσθέτει η κυβέρνηση, με την εξαγγελία της χτες ότι την επόμενη βδομάδα σκοπεύει να καταθέσει δύο νομοσχέδια, ένα για το Ασφαλιστικό και ένα για το Φορολογικό, ανεξάρτητα από το αν θα έχει επιτευχθεί συμφωνία για όλα τα ζητήματα που παραμένουν ανοιχτά.

Έτσι, από χτες το απόγευμα, όλη η συζήτηση επικεντρώνεται στο αν αυτή η επιλογή της κυβέρνησης συνιστά «μονομερή ενέργεια» ή όχι και στο κατά πόσο μπορεί να επηρεάσει συνολικά την πορεία της «αξιολόγησης».

Βέβαια, ούτε κουβέντα δεν λέγεται για το περιεχόμενο αυτών των νομοσχεδίων, με τα οποία σε καμιά περίπτωση δεν διαφωνεί το κουαρτέτο, έστω κι αν δεν υπάρχει ολοκληρωτική συμφωνία για ορισμένες πλευρές των αντιλαϊκών μέτρων που βρίσκονται πάνω στο τραπέζι.

Άλλωστε, όπως ομολόγησε και ο υπουργός Εργασίας στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, η συμφωνία με το κουαρτέτο ήταν πολύ κοντά στο να κλείσει και αυτό θα είχε γίνει αν υπήρχε λίγο περισσότερος χρόνος.

Γι' αυτό παρέπεμψε στις αρχές της επόμενης βδομάδας, οπότε η κυβέρνηση φιλοδοξεί να ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση, τουλάχιστον σε ότι αφορά το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό.

Η κυβέρνηση κοροϊδεύει ωμά το λαό, έχοντας συμφωνήσει με το κουαρτέτο για τη συντριπτική πλειοψηφία των μέτρων που θα νομοθετήσει το επόμενο διάστημα.

Τη μια, παρουσιάζει το κλείσιμο της «αξιολόγησης» σαν «αγωνία» τάχα του λαού και «καίγεται» να υπάρξει συμφωνία με τους «θεσμούς». Την άλλη, προσπαθεί να περάσει την αίσθηση ότι με την ΕΕ ετοιμάζεται να υπογράψει μια καλή συμφωνία, όχι όμως και με το ΔΝΤ, κατηγορώντας το Ταμείο ότι «ζητάει αίμα» και ότι παρακωλύει την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων.

Για κερασάκι στην τούρτα, ο υπουργός Εργασίας επανέλαβε χτες ότι η κυβέρνηση είναι συνεπής στην επίτευξη των στόχων που συμφώνησε με τους «θεσμούς», αλλά είναι δική της υπόθεση το πώς θα επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι.

Προσπαθεί έτσι να φιλοτεχνήσει την εικόνα ότι η ίδια προωθεί την εφαρμογή του μνημονίου με πιο «δίκαιο» τρόπο απ' αυτόν που θέλουν οι «θεσμοί» και ότι αυτός είναι ο λόγος που σκοπεύει να καταθέσει τα δύο νομοσχέδια την ερχόμενη βδομάδα, ανεξάρτητα από την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης.

Καμιά αγωνία δεν πρέπει να έχει ο λαός για το αν θα κλείσει η «αξιολόγηση» και πότε, για το αν τα νομοσχέδια θα κατατεθούν με απόλυτη ή μερική συμφωνία των «θεσμών».

Αυτό που δεν πρόκειται ν' αλλάξει, είναι το περιεχόμενο και ο προσανατολισμός των μέτρων, που είναι ταξικά και βαθιά αντιλαϊκά. Είναι μέτρα που υπηρετούν το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης και γι' αυτό υποβάλλουν το λαό σε θυσίες δίχως τέλος.

Αυτό που πρέπει να κυριαρχήσει στην ατζέντα του λαού, δεν είναι η αγωνία της αστικής τάξης και των κομμάτων της για το πότε θα κλείσει η «αξιολόγηση», αλλά πώς θα οργανώσει καλύτερα την πάλη του για να δυσκολέψει την ψήφιση και την εφαρμογή των μέτρων που φέρνει μαζί της η ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης.

Πώς θα οργανωθεί καλύτερα η 48ωρη γενική απεργία, όποτε κι αν έρθουν τα μέτρα στη Βουλή, και πώς η επιτυχία της θα δώσει ώθηση στο κίνημα για παραπέρα κλιμάκωση. Σ' αυτό το στόχο χρειάζεται τις επόμενες μέρες να χτυπάνε όλα τα σφυριά.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τετάρτης 13 Απρίλη 2016.