Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

"Ανέκδοτα" και επιβεβαιώσεις

gallery thumbnail
Το ξινό του χιούμορ και τον μπόλικο αντικομμουνισμό του (δοκιμασμένος άλλωστε...) είπε να επιστρατεύσει ο ΣΥΡΙΖΑίος ευρωβουλευτής Κούλογλου, για να απαντήσει σε σχόλιο του «Ριζοσπάστη» για την ημερίδα που διοργάνωσε στις Βρυξέλλες, για να προβάλει τη «βιομηχανική και φαρμακευτική κάνναβη ως ηγετικό παράγοντα της ανάπτυξης και της απασχόλησης».
Πέρα, πάντως, από ένα παραλήρημα για το... σύμφωνο συμβίωσης, το ρεμπέτικο, το δικτάτορα Μεταξά και τις ΗΠΑ με τις οποίες συντάσσεται - λέει - το «ιερατείο του Περισσού», με στόχο να αποδείξει τάχα πόσο «οπισθοδρομικές» είναι οι θέσεις του ΚΚΕ, μάλλον δεν κατάλαβε ότι απλά επιβεβαίωσε το σχόλιό μας, που έλεγε ότι «η κυβέρνησή του βάζει ταφόπλακα στη φτωχομεσαία αγροτιά κι ο Κούλογλου της ανοίγει... νέους παραγωγικούς ορίζοντες με την καλλιέργεια κάνναβης, πλασάροντας τη ναρκω-κουλτούρα και την έξυπνη νομιμοποίηση των "μαλακών" ναρκωτικών σαν παράγοντα ανάπτυξης. Εχοντας στο μυαλό του προφανώς και τους σχετικούς επιχειρηματικούς ομίλους που ορέγονται νέα πεδία κερδοφορίας».
Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑίος ευρωβουλευτής;
Οτι«η κλωστική ή βιομηχανική κάνναβη έχει ελάχιστη περιεκτικότητα από την ψυχοδραστική ουσία THC και δεν έχει καμία ευφορική ιδιότητα», ενώ φαντάζεται ότι λέμε ότι η κλωστική κάνναβη καπνίζεται. Γνωστές πονηριές δηλαδή, που επιβεβαιώνουν το σχόλιό μας περί προσπάθειας «έξυπνης» νομιμοποίησης των «μαλακών» ναρκωτικών. Και λέμε πονηριές γιατί είναι γνωστό τοις πάσι ότι η νομιμοποίηση των ναρκωτικών, όπου έχει γίνει, δεν ξεκινά μια ωραία μέρα από το πουθενά. Αντίθετα, το έδαφος προλειαίνεται πρώτα μεθοδικά και συστηματικά στις συνειδήσεις, καλλιεργώντας την ανοχή απέναντι στα ναρκωτικά, αξιοποιώντας και τις διάφορες τάχα «αθώες» μορφές και εκδοχές τους.
Το παράδειγμα πολλών χωρών της Ευρώπης, όπου η νομιμοποίηση ή η ευρεία ανοχή έφτασε στο σημείο σήμερα η κάνναβη να είναι η ουσία για την οποία πανευρωπαϊκά ζητούν θεραπεία το 80% όσων νέων κάτω των 20 έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με κάποιο θεραπευτικό πρόγραμμα, επιβεβαιώνουν τα παραπάνω, αφού προηγήθηκε μια ολόκληρη συστηματική δουλειά και επιχειρήματα, όπως αυτά που επικαλείται ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλωστε, οι επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι η διαθεσιμότητα, η προσβασιμότητα αλλά και η κοινωνική αποδοχή μιας ουσίας αυξάνουν την κατανάλωσή της. Ειδικά για την «κοινωνική αποδοχή» φροντίζουν και με τέτοια τερτίπια οι ομάδες τις οποίες επικαλείται ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που βέβαια δεν μιλάνε απλά για ρούχα από κάνναβη, αλλά έχουν ξεκάθαρο στόχο το διαχωρισμό των δήθεν «μαλακών» από τα «σκληρά» ναρκωτικά και τη νομιμοποίηση του χασίς, ενώ αποτελούν τους στυλοβάτες των φιεστών της ναρκω-κουλτούρας που γίνονται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα με αίτημα την αποποινικοποίηση.
Εξάλλου, το πρόβλημα των ναρκωτικών δεν είναι ζήτημα περιεκτικότητάς τους, αλλά κοινωνικό φαινόμενο συνυφασμένο με το σύστημα που υπερασπίζονται ο Κούλογλου και οι συν αυτώ. Αυτό παλεύουν να κρύψουν και να νομιμοποιήσουν στις συνειδήσεις, καλλιεργώντας και με επιχειρήματα - τύπου ανέκδοτο - την ανοχή απέναντι στα ναρκωτικά και τη ναρκω-κουλτούρα.
Κατά τ' άλλα, ο Κούλογλου επιβεβαιώνει το σχόλιό μας, για τους επιχειρηματικούς ομίλους που ορέγονται νέα πεδία κερδοφορίας, αλλά και για τα ψευτοεπιχειρήματα προς αγρότες και ανέργους που τσακίζει η πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ, ότι έτσι θα «ανοίξουν δουλειές», αφού ακριβώς μιλάει για μια «αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών (βάμβακος, αραβόσιτου κ.λπ.), ιδιαίτερα ενόψει του 2019, που θα σταματήσει το καθεστώς των συνδεδεμένων ενισχύσεων και η επιδότηση ανά κιλό στο βαμβάκι» και για τη«φαρμακευτική κάνναβη (που) είναι από τις πιο αναπτυσσόμενες βιομηχανίες στις ΗΠΑ».
Εκείνο, όμως, που φαίνεται ότι ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να χωνέψει με τίποτα, είναι ότι τον πόλεμο ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά κάθε άλλο παρά «ξέμεινε να δίνει μόνο του το ΚΚΕ». Αντίθετα, τον δίνει μαζί με δεκάδες δήμους, Εργατικά Κέντρα, σωματεία, Ενώσεις και Συλλόγους Γονέων, φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους και συλλογικότητες.
Οπως βέβαια και με τους ανθρώπους από τα «στεγνά» προγράμματα που δίνουν καθημερινά τη δύσκολη μάχη και γι' αυτό είναι χωρίς περιστροφές και «ναι μεν, αλλά» ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά. Οπως π.χ. το ΚΕΘΕΑ, που με επιστημονική του παρέμβαση πέρυσι, σχολιάζοντας την προπαγάνδα των ομάδων αυτών περί «ιατρικής χρήσης της κάνναβης», απαντούσε ότι «δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για τη νομιμοποίηση της ουσίας». Αλλά και οι εργαζόμενοι που αντικείμενο της δουλειάς τους είναι η πρόληψη - απεξάρτηση - επανένταξη και συγκεκριμένα ο Σύλλογος Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ, το Σωματείο Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης και Εργαζόμενοι του «18 ΑΝΩ», που είχαν επισημάνει για το ίδιο θέμα: «Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε όχι την απελευθέρωση κάποιας ψυχοδραστικής ουσίας, αλλά την απελευθέρωση της ανθρώπινης ουσίας, της δημιουργικότητας, της αυτοεκτίμησης, της διάθεσης για ζωή, των δυνατοτήτων αναζήτησης νέων οριζόντων χειραφέτησης. Αυτή την ουσία, που δικαιούται να έχει ή να ξανα-ανακαλύψει κάθε μέλος της κοινωνίας μας, κάθε εξαρτημένος άνθρωπος, σε πείσμα των ανελεύθερων, ατομικιστικών καιρών».
Φαίνεται κι όλοι αυτοί στο θολό μυαλό του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ... ξέμειναν.
Τ.