Εργοδοσία και κυβέρνηση είναι αξεχώριστος αντίπαλος για τους εργαζόμενους
Για
την επιτυχία της 48ωρης γενικής απεργίας και την καλύτερη οργάνωση του
αγώνα ενάντια στο νόμο - λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό,
χρειάζεται τις μέρες που απομένουν να οξυνθεί το μέτωπο απέναντι σε
κυβέρνηση και εργοδοσία, να δυναμώσει η συσπείρωση γύρω από το αίτημα
«κράτος και εργοδότες να πληρώσουν για το Ασφαλιστικό».
Για την ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, η κυβέρνηση ψήφισε μαζί με τα άλλα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης το τρίτο μνημόνιο, όπου περιέχονται οι αντεργατικές - αντιλαϊκές ανατροπές, που τώρα εξειδικεύονται στο νόμο που συζητάει η Βουλή και αναμένεται να ψηφίσει μετά το Πάσχα.
Επομένως, κυβέρνηση και εργοδοσία είναι αξεχώριστος αντίπαλος για τους εργαζόμενους και το λαό. Την ίδια ώρα που τα συνδικάτα προετοιμάζουν τη μάχη της απεργίας, οι εργοδότες πιέζουν την κυβέρνηση να ολοκληρώσει τις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις και παράλληλα εξαπολύουν επίθεση σε ό,τι έχει απομείνει όρθιο από μισθούς και δικαιώματα, χρησιμοποιώντας «καρότο και μαστίγιο» απέναντι στους εργαζόμενους.
Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα καταγράφει πιο κάτω ο «Ριζοσπάστης». Η επίθεση αυτή δεν πρόκειται να κοπάσει, αλλά θα οξυνθεί, ανεξάρτητα από την εξέλιξη που θα έχει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή.
Γι' αυτό λέμε ότι κανένας αγώνας και πολύ περισσότερο μια απεργία δεν είναι «μια κι έξω» και ότι η αναμέτρηση με την εργοδοσία και την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά της κρίνεται καθημερινά από τα βήματα που γίνονται στην ανασύνταξη του κινήματος, με ευθύνη και σχέδιο από τα συνδικάτα. Τέτοια βήματα στην οργάνωση των εργαζομένων και στον ταξικό προσανατολισμό του αγώνα τους πρέπει να καταγράψει η προετοιμασία και η μαζική συμμετοχή στην απεργία, απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, την εργοδοσία και τα συμφέροντά της.
«Αποτελούμε τον μόνο εργοδότη που σταθερά εφαρμόζει εργασιακές πολιτικές εν μέσω της χειρότερης ιστορικά κρίσης που έχει ποτέ αντιμετωπίσει η χώρα μας μεταπολεμικά. Θα πρέπει όμως κι εσείς να αντιληφθείτε ότι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις δεν μπορεί να λειτουργήσουν "εν κενώ". Απαιτείται η ύπαρξη ενός θεσμοθετημένου νομοθετικού πλαισίου, εργασιακού και ασφαλιστικού, προκειμένου να ανοίξει η συζήτηση για το μισθολογικό κόστος που θέτετε.
Ενόψει των δομικών αλλαγών που έχουν επέλθει στην εργασιακή νομοθεσία μετά το 2009 και τα μνημόνια, αλλά και το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που ακόμα δεν έχει κατατεθεί στη Βουλή (σ.σ. η επιστολή προηγήθηκε της κατάθεσης, που έγινε την Παρασκευή 22/4), η όποια συζήτηση για το μισθολογικό κόστος μοιάζει εξαιρετικά πρώιμη, δεδομένου ότι στερείται σταθερής βάσης.
Τιμώντας την παράδοση των συλλογικών διαπραγματεύσεων στον κλάδο μας, διατελούμε και δια της παρούσας σε ανοιχτό διάλογο με την Ομοσπονδία, αναμένοντας τις νομοθετικές εξελίξεις».
Πέρα από το γεγονός ότι οι φαρμακοβιομήχανοι αναζητούν διαρκώς αφορμές για να αποφύγουν τη συζήτηση για την υπογραφή σύμβασης, «διαφημίζοντας» κατά τ' άλλα την προσήλωσή τους στην εφαρμογή «εργασιακών πολιτικών» εν μέσω κρίσης, η απάντηση που δίνουν στην Ομοσπονδία δείχνει ότι γι' αυτούς, το Ασφαλιστικό, οι μισθοί και τα Εργασιακά είναι ένα ενιαίο «πακέτο», από το οποίο εξαρτάται το λεγόμενο «κόστος εργασίας».
Επομένως, λένε οι βιομήχανοι, πρέπει να έχουν ολοκληρωμένη εικόνα για καθέναν από τους παράγοντες που διαμορφώνουν αυτό το «κόστος», πριν συζητήσουν για τους νέους μισθούς. Ενας από αυτούς τους παράγοντες είναι βεβαίως το Ασφαλιστικό, για το οποίο αναμένουν «νομοθετικές εξελίξεις», όπως γράφουν στην απαντητική τους επιστολή.
Η στάση των φαρμακοβιομηχάνων φανερώνει την προσδοκία τους να αποσπάσουν το μέγιστο δυνατό όφελος από τη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού και τις άλλες ανατροπές. Επιβεβαιώνει όμως και κάτι ακόμα: Οτι για τους εργαζόμενους, ο αγώνας ενάντια στον αντιασφαλιστικό νόμο δεν είναι ξέχωρος από τη μάχη για την υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης, για την απόκρουση όσων μεθοδεύει η εργοδοσία.
Οι φαρμακοβιομήχανοι, στην αναμέτρηση με τους εργαζόμενους του κλάδου, ξεδιπλώνουν όλη την ατζέντα των ανατροπών (Ασφαλιστικό, μισθοί, Εργασιακά), με μοναδικό κριτήριο την αύξηση της κερδοφορίας τους. Ανάλογη, επομένως, πρέπει να είναι και η απάντηση των εργαζομένων, με επόμενο καθοριστικό βήμα την καθολική τους συμμετοχή στη 48ωρη γενική απεργία.
«(...) ο περιορισμός του μισθολογικού κόστους είναι απολύτως αναγκαίος και θα πρέπει να υλοποιηθεί με τον α' ή τον β' τρόπο. Δεν είναι πολυτέλεια ή επιλογή, είναι μονόδρομος και ανάγκη (...) Επιθυμία μας βεβαίως είναι να επιτύχουμε και τη δική σας σύμφωνη γνώμη και την καλύτερη δυνατή συνεννόηση μαζί σας, αλλά αντιλαμβάνεστε επειδή δίνουμε αγώνα επιβίωσης, εάν δεν εξασφαλίσουμε την συναίνεσή σας, θα πρέπει να προχωρήσουμε ακόμη και μόνοι μας για να κάνουμε αυτό που πρέπει.
Αυτά δεν τα λέμε ούτε για να τρομοκρατήσουμε, ούτε για να απειλήσουμε κανέναν. Αποτυπώνουμε την πραγματικότητα και ενημερώνουμε με αίσθημα ευθύνης και ειλικρίνειας τους εργαζόμενους της εταιρείας (...) Αγωνιζόμαστε να βγάλουμε το καράβι - και το σύνολο των εργαζομένων - από την θύελλα, αλλά μόνο αν όλοι οι εργαζόμενοι πιστέψουν το ίδιο, θα το καταφέρουμε.
Στην φάση που βρίσκεται η εταιρεία και που προσπαθεί να ισορροπήσει σε τεντωμένο σκοινί, ο ρόλος όλων έχει σημασία και η υπευθυνότητά μας θα κρίνει το μέλλον μας. Τα συμφέροντα με τον ανταγωνιστή (σ.σ. το πρακτορείο «Ευρώπη» έχει ήδη επιβάλλει μειώσεις στους μισθούς) είναι διαφορετικά.
Κινητοποιήσεις και άσκοπες αντιπαραθέσεις μεταξύ της εταιρείας και των εργαζομένων δεν ωφελούν. Μπορεί να εμφανίζονται πιο αγωνιστικές και διεκδικητικές κ.λπ., αλλά στην φάση που βρίσκεται η εταιρεία, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να ρίχνουν νερό στον μύλο όσων θέλουν να δουν την "Αργος" να καταρρέει και να κλείνει».
Στην προσπάθειά της να σύρει τους εργαζόμενους να αποδεχτούν μειώσεις στους μισθούς, η εργοδοσία γίνεται ωμή, κυνική, δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα. Εναλλάσσει τρομοκρατία και απειλές για να ταυτιστούν οι εργαζόμενοι με το δικό της συμφέρον και να σώσουν όλοι μαζί την εταιρεία, που κινδυνεύει, για τον επιπλέον λόγο ότι ο «ανταγωνιστής» έχει βρεθεί ένα βήμα πιο μπροστά, εφαρμόζοντας νωρίτερα μέτρα μείωσης του «κόστους εργασίας».
Η στάση του εργοδότη δεν είναι, βέβαια, άσχετη με τις αγωνιστικές διαθέσεις που εκφράστηκαν στις πρόσφατες κινητοποιήσεις των εργαζομένων ενάντια στις μειώσεις μισθών. Η εργοδοσία μετράει τις αντιδράσεις και την ικανότητα του σωματείου να συσπειρώνει και να οργανώνει αγώνες και απαντάει ανάλογα. Επιβεβαιώνεται και εδώ ότι η μάχη της απεργίας είναι «μάχη για όλα»: Για το Ασφαλιστικό, τους μισθούς, τις εργασιακές σχέσεις, τις απολύσεις και την απληρωσιά που σαρώνουν σε άλλους χώρους και κλάδους.
Δε δίστασε, μάλιστα, μαζί με την ΕΣΗΕΑ να καλέσει καναλάρχες και εκδότες σε σύσκεψη, για να ...συναποφασίσουν την εξέλιξη της απεργίας (!) μια μέρα πριν την αναστείλει. Οι εργοδότες από τη μια οργάνωσαν απεργοσπαστικό μηχανισμό και από την άλλη δέχτηκαν να προβάλλουν από τα Μέσα τους το προπαγανδιστικό υλικό που ετοίμασε η ΠΟΕΣΥ για τη «διάσωση» του αγγελιόσημου.
Οπως και κάθε μεγαλοεργοδότης, η εργοδοσία στον Τύπο και στα ΜΜΕ είναι κι αυτή πολέμιος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Από αυτή την άποψη, κανένας αγώνας δεν μπορεί να δοθεί με αξιώσεις, αν δεν στρέφεται πρώτα και κύρια ενάντια σ' αυτήν.
Ας δούμε, όμως, τι λένε οι καναλάρχες για το Ασφαλιστικό, μέσα από την ανακοίνωση που εξέδωσε η Ενωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας (ΕΙΤΗΣΕΕ), μετά τη συνάντηση που είχε την Τρίτη με τον υπουργό Εργασίας, μαζί με αντιπροσωπεία των ΠΟΕΣΥ - ΕΣΗΕΑ. Η ανακοίνωση επικεντρώνει στο θέμα του ΕΔΟΕΑΠ (υγειονομική περίθαλψη - επικούρηση), ο οποίος χρηματοδοτείται από το αγγελιόσημο και τις εισφορές των εργαζομένων. Γράφει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση:
«Με την ψήφιση του νομοσχεδίου, το αγγελιόσημο καταργείται και αυτόματα σταματάει η χρηματοδότηση από αυτή την πηγή στον ΕΔΟΕΑΠ (...) Δίδεται η επιλογή στους εργοδότες και στους εργαζομένους είτε να διατηρηθεί η λειτουργία του ΕΔΟΕΑΠ, για την επικούρηση και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με χρηματοδότηση που θα συμφωνήσουν μεταξύ τους οι εργαζόμενοι με τους εργοδότες, είτε το σύνολο του προσωπικού να ασφαλιστεί στον ΕΟΠΥΥ και στο ΕΤΕΑΠ με την προβλεπόμενη αύξηση των εργοδοτικών εισφορών.
(...) Σημειώνεται ότι στη σύσκεψη δεν παρουσιάστηκε κάποια μελέτη βιωσιμότητας ή αναλογιστική μελέτη για το προτεινόμενο νέο "σχήμα" χρηματοδότησης του ΕΔΟΕΑΠ (...) Η ΕΙΤΗΣΕΕ είναι έτοιμη να συζητήσει μια βιώσιμη λύση που είναι προς το μακροπρόθεσμο συμφέρον των εργαζομένων στις τηλεοπτικές επιχειρήσεις - μέλη της, με τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
(...) Να πραγματοποιηθεί σε βάθος έλεγχος στο Ταμείο για να προσδιορισθούν τα οικονομικά μεγέθη και το κόστος λειτουργίας του. Να προσκομισθούν οι αυτονόητες μελέτες (αναλογιστική κ.λπ.) και τεκμηριωθεί η βιωσιμότητα της όποιας πρότασης χρηματοδότησης. Να υπάρξει συγκεκριμένη πρόταση χρηματοδότησης (...) Να διασφαλιστεί η σωστή διοίκηση και λειτουργία του Ταμείου με συμμετοχή και των εργοδοτών».
Οι εργοδότες δεν κρύβουν λόγια. Συζητάνε την οποιαδήποτε «βιώσιμη» λύση για την υγειονομική περίθαλψη και το επικουρικό των εργαζομένων στον Τύπο, με την προϋπόθεση ότι αυτή θα τους επιβαρύνει στο ελάχιστο μετά την κατάργηση του αγγελιόσημου και παράλληλα θα αποκτήσουν λόγο στη διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ, άρα και στην αξιοποίηση της περιουσίας και των όποιων χρημάτων διαχειρίζεται ο Οργανισμός.
Αυτούς τους «λύκους» η ΠΟΕΣΥ και η πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ τους παρουσιάζουν για «πρόβατα» στους εργαζόμενους, καλώντας τους να δώσουν από κοινού τον αγώνα για τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα...
Για την ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, η κυβέρνηση ψήφισε μαζί με τα άλλα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης το τρίτο μνημόνιο, όπου περιέχονται οι αντεργατικές - αντιλαϊκές ανατροπές, που τώρα εξειδικεύονται στο νόμο που συζητάει η Βουλή και αναμένεται να ψηφίσει μετά το Πάσχα.
Επομένως, κυβέρνηση και εργοδοσία είναι αξεχώριστος αντίπαλος για τους εργαζόμενους και το λαό. Την ίδια ώρα που τα συνδικάτα προετοιμάζουν τη μάχη της απεργίας, οι εργοδότες πιέζουν την κυβέρνηση να ολοκληρώσει τις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις και παράλληλα εξαπολύουν επίθεση σε ό,τι έχει απομείνει όρθιο από μισθούς και δικαιώματα, χρησιμοποιώντας «καρότο και μαστίγιο» απέναντι στους εργαζόμενους.
Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα καταγράφει πιο κάτω ο «Ριζοσπάστης». Η επίθεση αυτή δεν πρόκειται να κοπάσει, αλλά θα οξυνθεί, ανεξάρτητα από την εξέλιξη που θα έχει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή.
Γι' αυτό λέμε ότι κανένας αγώνας και πολύ περισσότερο μια απεργία δεν είναι «μια κι έξω» και ότι η αναμέτρηση με την εργοδοσία και την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά της κρίνεται καθημερινά από τα βήματα που γίνονται στην ανασύνταξη του κινήματος, με ευθύνη και σχέδιο από τα συνδικάτα. Τέτοια βήματα στην οργάνωση των εργαζομένων και στον ταξικό προσανατολισμό του αγώνα τους πρέπει να καταγράψει η προετοιμασία και η μαζική συμμετοχή στην απεργία, απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, την εργοδοσία και τα συμφέροντά της.
Ενιαίο «πακέτο» Ασφαλιστικό, μισθοί, Εργασιακά
Απαντώντας πριν από λίγες μέρες στις επανειλημμένες προσκλήσεις της Ομοσπονδίας των Εργαζομένων στο Φάρμακο να προσέλθει σε διαπραγμάτευση για την υπογραφή κλαδικής σύμβασης, ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας έστειλε στην Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ) μια επιστολή, στην οποία αναφέρει μεταξύ άλλων:«Αποτελούμε τον μόνο εργοδότη που σταθερά εφαρμόζει εργασιακές πολιτικές εν μέσω της χειρότερης ιστορικά κρίσης που έχει ποτέ αντιμετωπίσει η χώρα μας μεταπολεμικά. Θα πρέπει όμως κι εσείς να αντιληφθείτε ότι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις δεν μπορεί να λειτουργήσουν "εν κενώ". Απαιτείται η ύπαρξη ενός θεσμοθετημένου νομοθετικού πλαισίου, εργασιακού και ασφαλιστικού, προκειμένου να ανοίξει η συζήτηση για το μισθολογικό κόστος που θέτετε.
Ενόψει των δομικών αλλαγών που έχουν επέλθει στην εργασιακή νομοθεσία μετά το 2009 και τα μνημόνια, αλλά και το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που ακόμα δεν έχει κατατεθεί στη Βουλή (σ.σ. η επιστολή προηγήθηκε της κατάθεσης, που έγινε την Παρασκευή 22/4), η όποια συζήτηση για το μισθολογικό κόστος μοιάζει εξαιρετικά πρώιμη, δεδομένου ότι στερείται σταθερής βάσης.
Τιμώντας την παράδοση των συλλογικών διαπραγματεύσεων στον κλάδο μας, διατελούμε και δια της παρούσας σε ανοιχτό διάλογο με την Ομοσπονδία, αναμένοντας τις νομοθετικές εξελίξεις».
Πέρα από το γεγονός ότι οι φαρμακοβιομήχανοι αναζητούν διαρκώς αφορμές για να αποφύγουν τη συζήτηση για την υπογραφή σύμβασης, «διαφημίζοντας» κατά τ' άλλα την προσήλωσή τους στην εφαρμογή «εργασιακών πολιτικών» εν μέσω κρίσης, η απάντηση που δίνουν στην Ομοσπονδία δείχνει ότι γι' αυτούς, το Ασφαλιστικό, οι μισθοί και τα Εργασιακά είναι ένα ενιαίο «πακέτο», από το οποίο εξαρτάται το λεγόμενο «κόστος εργασίας».
Επομένως, λένε οι βιομήχανοι, πρέπει να έχουν ολοκληρωμένη εικόνα για καθέναν από τους παράγοντες που διαμορφώνουν αυτό το «κόστος», πριν συζητήσουν για τους νέους μισθούς. Ενας από αυτούς τους παράγοντες είναι βεβαίως το Ασφαλιστικό, για το οποίο αναμένουν «νομοθετικές εξελίξεις», όπως γράφουν στην απαντητική τους επιστολή.
Η στάση των φαρμακοβιομηχάνων φανερώνει την προσδοκία τους να αποσπάσουν το μέγιστο δυνατό όφελος από τη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού και τις άλλες ανατροπές. Επιβεβαιώνει όμως και κάτι ακόμα: Οτι για τους εργαζόμενους, ο αγώνας ενάντια στον αντιασφαλιστικό νόμο δεν είναι ξέχωρος από τη μάχη για την υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης, για την απόκρουση όσων μεθοδεύει η εργοδοσία.
Οι φαρμακοβιομήχανοι, στην αναμέτρηση με τους εργαζόμενους του κλάδου, ξεδιπλώνουν όλη την ατζέντα των ανατροπών (Ασφαλιστικό, μισθοί, Εργασιακά), με μοναδικό κριτήριο την αύξηση της κερδοφορίας τους. Ανάλογη, επομένως, πρέπει να είναι και η απάντηση των εργαζομένων, με επόμενο καθοριστικό βήμα την καθολική τους συμμετοχή στη 48ωρη γενική απεργία.
Η απεργία είναι «μάχη για όλα»
Μετά από έναν πετυχημένο γύρο κινητοποιήσεων που οργάνωσε η Ενωση Προσωπικού Πρακτορείων Εφημερίδων Αθηνών, οι εργαζόμενοι στο πρακτορείο «Αργος» παρέλαβαν τις προάλλες μια πολυσέλιδη ανακοίνωση της εργοδοσίας, με την οποία τους παρότρυνε να αποδεχτούν μειώσεις 12%. Γράφει ανάμεσα σε άλλα η εργοδοσία:«(...) ο περιορισμός του μισθολογικού κόστους είναι απολύτως αναγκαίος και θα πρέπει να υλοποιηθεί με τον α' ή τον β' τρόπο. Δεν είναι πολυτέλεια ή επιλογή, είναι μονόδρομος και ανάγκη (...) Επιθυμία μας βεβαίως είναι να επιτύχουμε και τη δική σας σύμφωνη γνώμη και την καλύτερη δυνατή συνεννόηση μαζί σας, αλλά αντιλαμβάνεστε επειδή δίνουμε αγώνα επιβίωσης, εάν δεν εξασφαλίσουμε την συναίνεσή σας, θα πρέπει να προχωρήσουμε ακόμη και μόνοι μας για να κάνουμε αυτό που πρέπει.
Αυτά δεν τα λέμε ούτε για να τρομοκρατήσουμε, ούτε για να απειλήσουμε κανέναν. Αποτυπώνουμε την πραγματικότητα και ενημερώνουμε με αίσθημα ευθύνης και ειλικρίνειας τους εργαζόμενους της εταιρείας (...) Αγωνιζόμαστε να βγάλουμε το καράβι - και το σύνολο των εργαζομένων - από την θύελλα, αλλά μόνο αν όλοι οι εργαζόμενοι πιστέψουν το ίδιο, θα το καταφέρουμε.
Στην φάση που βρίσκεται η εταιρεία και που προσπαθεί να ισορροπήσει σε τεντωμένο σκοινί, ο ρόλος όλων έχει σημασία και η υπευθυνότητά μας θα κρίνει το μέλλον μας. Τα συμφέροντα με τον ανταγωνιστή (σ.σ. το πρακτορείο «Ευρώπη» έχει ήδη επιβάλλει μειώσεις στους μισθούς) είναι διαφορετικά.
Κινητοποιήσεις και άσκοπες αντιπαραθέσεις μεταξύ της εταιρείας και των εργαζομένων δεν ωφελούν. Μπορεί να εμφανίζονται πιο αγωνιστικές και διεκδικητικές κ.λπ., αλλά στην φάση που βρίσκεται η εταιρεία, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να ρίχνουν νερό στον μύλο όσων θέλουν να δουν την "Αργος" να καταρρέει και να κλείνει».
Στην προσπάθειά της να σύρει τους εργαζόμενους να αποδεχτούν μειώσεις στους μισθούς, η εργοδοσία γίνεται ωμή, κυνική, δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα. Εναλλάσσει τρομοκρατία και απειλές για να ταυτιστούν οι εργαζόμενοι με το δικό της συμφέρον και να σώσουν όλοι μαζί την εταιρεία, που κινδυνεύει, για τον επιπλέον λόγο ότι ο «ανταγωνιστής» έχει βρεθεί ένα βήμα πιο μπροστά, εφαρμόζοντας νωρίτερα μέτρα μείωσης του «κόστους εργασίας».
Η στάση του εργοδότη δεν είναι, βέβαια, άσχετη με τις αγωνιστικές διαθέσεις που εκφράστηκαν στις πρόσφατες κινητοποιήσεις των εργαζομένων ενάντια στις μειώσεις μισθών. Η εργοδοσία μετράει τις αντιδράσεις και την ικανότητα του σωματείου να συσπειρώνει και να οργανώνει αγώνες και απαντάει ανάλογα. Επιβεβαιώνεται και εδώ ότι η μάχη της απεργίας είναι «μάχη για όλα»: Για το Ασφαλιστικό, τους μισθούς, τις εργασιακές σχέσεις, τις απολύσεις και την απληρωσιά που σαρώνουν σε άλλους χώρους και κλάδους.
Παρουσιάζουν τους «λύκους» για «πρόβατα»...
Μόλις την περασμένη Τρίτη, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών αποφάσισε την αναστολή της 72ωρης απεργίας που είχε εξαγγείλει με αιχμή το Ασφαλιστικό. Ο αγώνας αυτός περιορίστηκε στο συντεχνιακό αίτημα να μην καταργηθεί το αγγελιόσημο και ούτε λίγο - ούτε πολύ η ΠΟΕΣΥ παρουσίαζε τους εργοδότες σαν σύμμαχους των εργαζομένων στον αγώνα για τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα.Δε δίστασε, μάλιστα, μαζί με την ΕΣΗΕΑ να καλέσει καναλάρχες και εκδότες σε σύσκεψη, για να ...συναποφασίσουν την εξέλιξη της απεργίας (!) μια μέρα πριν την αναστείλει. Οι εργοδότες από τη μια οργάνωσαν απεργοσπαστικό μηχανισμό και από την άλλη δέχτηκαν να προβάλλουν από τα Μέσα τους το προπαγανδιστικό υλικό που ετοίμασε η ΠΟΕΣΥ για τη «διάσωση» του αγγελιόσημου.
Οπως και κάθε μεγαλοεργοδότης, η εργοδοσία στον Τύπο και στα ΜΜΕ είναι κι αυτή πολέμιος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Από αυτή την άποψη, κανένας αγώνας δεν μπορεί να δοθεί με αξιώσεις, αν δεν στρέφεται πρώτα και κύρια ενάντια σ' αυτήν.
Ας δούμε, όμως, τι λένε οι καναλάρχες για το Ασφαλιστικό, μέσα από την ανακοίνωση που εξέδωσε η Ενωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας (ΕΙΤΗΣΕΕ), μετά τη συνάντηση που είχε την Τρίτη με τον υπουργό Εργασίας, μαζί με αντιπροσωπεία των ΠΟΕΣΥ - ΕΣΗΕΑ. Η ανακοίνωση επικεντρώνει στο θέμα του ΕΔΟΕΑΠ (υγειονομική περίθαλψη - επικούρηση), ο οποίος χρηματοδοτείται από το αγγελιόσημο και τις εισφορές των εργαζομένων. Γράφει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση:
«Με την ψήφιση του νομοσχεδίου, το αγγελιόσημο καταργείται και αυτόματα σταματάει η χρηματοδότηση από αυτή την πηγή στον ΕΔΟΕΑΠ (...) Δίδεται η επιλογή στους εργοδότες και στους εργαζομένους είτε να διατηρηθεί η λειτουργία του ΕΔΟΕΑΠ, για την επικούρηση και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με χρηματοδότηση που θα συμφωνήσουν μεταξύ τους οι εργαζόμενοι με τους εργοδότες, είτε το σύνολο του προσωπικού να ασφαλιστεί στον ΕΟΠΥΥ και στο ΕΤΕΑΠ με την προβλεπόμενη αύξηση των εργοδοτικών εισφορών.
(...) Σημειώνεται ότι στη σύσκεψη δεν παρουσιάστηκε κάποια μελέτη βιωσιμότητας ή αναλογιστική μελέτη για το προτεινόμενο νέο "σχήμα" χρηματοδότησης του ΕΔΟΕΑΠ (...) Η ΕΙΤΗΣΕΕ είναι έτοιμη να συζητήσει μια βιώσιμη λύση που είναι προς το μακροπρόθεσμο συμφέρον των εργαζομένων στις τηλεοπτικές επιχειρήσεις - μέλη της, με τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
(...) Να πραγματοποιηθεί σε βάθος έλεγχος στο Ταμείο για να προσδιορισθούν τα οικονομικά μεγέθη και το κόστος λειτουργίας του. Να προσκομισθούν οι αυτονόητες μελέτες (αναλογιστική κ.λπ.) και τεκμηριωθεί η βιωσιμότητα της όποιας πρότασης χρηματοδότησης. Να υπάρξει συγκεκριμένη πρόταση χρηματοδότησης (...) Να διασφαλιστεί η σωστή διοίκηση και λειτουργία του Ταμείου με συμμετοχή και των εργοδοτών».
Οι εργοδότες δεν κρύβουν λόγια. Συζητάνε την οποιαδήποτε «βιώσιμη» λύση για την υγειονομική περίθαλψη και το επικουρικό των εργαζομένων στον Τύπο, με την προϋπόθεση ότι αυτή θα τους επιβαρύνει στο ελάχιστο μετά την κατάργηση του αγγελιόσημου και παράλληλα θα αποκτήσουν λόγο στη διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ, άρα και στην αξιοποίηση της περιουσίας και των όποιων χρημάτων διαχειρίζεται ο Οργανισμός.
Αυτούς τους «λύκους» η ΠΟΕΣΥ και η πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ τους παρουσιάζουν για «πρόβατα» στους εργαζόμενους, καλώντας τους να δώσουν από κοινού τον αγώνα για τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα...
- Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη», Σάββατο 30 Απρίλη και Κυριακή 1η Μάη 2016.
