Μέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών σήμερα

Μέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, η 9η Μάη. Αυτή τη μέρα η Γερμανία συνθηκολόγησε άνευ όρων. Σε αυτή τη νίκη, καθοριστικός ήταν ο ρόλος της Σοβιετικής Ένωσης. Τη δική τους σημαντική συμβολή είχαν τα λαϊκά κινήματα των καπιταλιστικών χωρών, με πρωτοπόρα τα Κομμουνιστικά Κόμματα.
Την 9η Μάη, η ιμπεριαλιστική ΕΕ την ανακήρυξε ως «μέρα της Ευρώπης». Στόχος να σβήσουν από την ιστορική μνήμη, τη συνείδηση λαού και νεολαίας, ότι η δύναμη των λαών είναι ανεξάντλητη και μπορούν να συντρίψουν το φαινομενικά πανίσχυρο αντίπαλό τους. Δεν είναι τυχαίο. Γιατί το πιο σημαντικό αποτέλεσμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν οι αλλαγές στον παγκόσμιο συσχετισμό των δυνάμεων, αφού η Σοβιετική Ενωση συνέβαλε στην απόσπαση από τον καπιταλισμό μιας σειράς χωρών στην Ευρώπη, αλλά και στην Ασία, που ακολούθησαν το δρόμο του σοσιαλισμού. Αυτό ο ιμπεριαλισμός δεν μπόρεσε ποτέ να το ανεχτεί.

Η αναθεώρηση της Ιστορίας

Γι' αυτό, μετά τη νίκη της αντεπανάστασης άρχισε η πλαστογράφηση της Ιστορίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Τα ιμπεριαλιστικά «κέντρα» συγκαλύπτουν ότι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, τέτοιος ήταν και ο Β' Παγκόσμιος, ξεπηδούν από την καρδιά του καπιταλισμού. Αντίθετα, η σοσιαλιστική Σοβιετική Ένωση δεν είχε κίνητρο της συμμετοχής στο μοίρασμα του κόσμου. Ακριβώς γι' αυτό, η ΕΣΣΔ ήταν το μόνο κράτος που διεξήγε δίκαιο πόλεμο. Κρύβουν ότι οι λεγόμενες «δημοκρατικές» δυνάμεις και τα μονοπώλιά τους στήριξαν τη Γερμανία για να τη στρέψουν κατά της ΕΣΣΔ.
Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας διέπραξαν και αυτά τα μη φασιστικά αστικά κράτη. Το μεγαλύτερο έγκλημα διέπραξαν οι ΗΠΑ. Χωρίς να υπάρχει στρατιωτική ανάγκη, έριξαν τις ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι (6 και 9 Αυγούστου 1945). Από τα πιο χαρακτηριστικά εγκλήματα ΗΠΑ - Βρετανίας ήταν ο βομβαρδισμός της Δρέσδης. Την ισοπέδωσαν, σκοτώνοντας πάνω από 120.000 ανθρώπους (13 προς 14 Φλεβάρη 1945), χωρίς να υπάρχει στρατιωτική σημασία. Όμως, τα εργοστάσια της Γερμανίας όπου οι ΗΠΑ είχαν επενδύσεις, παρέμειναν άθικτα.
Τα αντικομμουνιστικά κέντρα «βαφτίζουν» την Αντίσταση «τρομοκρατία»! Εμφανίζουν την παραδειγματική τιμωρία των «δοσίλογων» στην Ελλάδα ως σφαγές αμάχων. Προβάλλουν ως βασική αιτία της δημιουργίας οργανώσεων τύπου Ταγμάτων Ασφαλείας και της συνεργασίας με τους κατακτητές την ανάγκη «αθώων να προστατευθούν από το αιματηρό όργιο που εξαπέλυσαν εναντίον τους οι κομμουνιστές»!
Η ιμπεριαλιστική και η οπορτουνιστική προπαγάνδα ισχυρίζεται ότι ο λαός της ΕΣΣΔ πολέμησε και αντιστάθηκε λόγω της τρομοκρατίας που του ασκήθηκε από την ηγεσία και το κράτος! Αλλά η έκρηξη αυτενέργειας, ηρωισμού και θυσίας του σοβιετικού λαού θα μπορούσε να είναι και ήταν μόνο αποτέλεσμα της συνειδητής συμμετοχής και πειθαρχίας.
Απενοχοποιούν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις Βρετανίας και ΗΠΑ στην Ελλάδα. Παράλληλα, ενοχοποιούν την ένοπλη λαϊκή πάλη του Δεκέμβρη 1944 και των χρόνων 1946 - 1949, γιατί, παρά την ήττα της, φοβούνται τις παρακαταθήκες της πάλης το Δεκέμβρη 1944 και του αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), που είναι ορόσημα και κορυφαίες στιγμές της ταξικής πάλης στην Ελλάδα.
Ονομάζουν κατοχή την εκδίωξη των γερμανικών στρατευμάτων από τον Κόκκινο Στρατό και την απελευθέρωση των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, ενώ αποκαθιστούν και δικαιώνουν τους φασίστες στις χώρες της Βαλτικής και στην Ουκρανία.
Εξομοιώνουν τον κομμουνισμό με το φασισμό. Αποσπούν το φασισμό από τη μήτρα που τον γέννησε και που είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο, προκειμένου να αθωώσουν τον ιμπεριαλισμό ως σύστημα που στα κύτταρά του γεννιούνται και αναγεννιούνται οι αιτίες των πολέμων.

Προσήλωση στο στόχο της εργατικής εξουσίας

Ο φασισμός αποτελεί μορφή άσκησης της εξουσίας των μονοπωλίων. Υπερασπίζεται και αυτός την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αξιοποιεί τη ναζιστική δράση, που με τον ακραίο εθνικισμό ρίχνει δίχτυα ενσωμάτωσης λαϊκών δυνάμεων, ανέργων, κατεστραμμένων μικροαστικών στρωμάτων.
Αυτό γίνεται και στην Ελλάδα με τη Χρυσή Αυγή. Η εμφάνισή της και η άνοδος της επιρροής της πραγματοποιήθηκαν σε συνθήκες βαθιάς και παρατεταμένης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, όπου υποχώρησε ραγδαία η επιρροή των κομμάτων που ήταν για δεκαετίες «στυλοβάτες» του αστικού πολιτικού συστήματος, σε μια περίοδο που το κίνημα δεν έχει ανασυνταχθεί σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Ενισχύεται από τον αντικομμουνισμό και το μίσος που καλλιεργεί το σύστημα προς τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες.
Το ΚΚΕ διακηρύσσει την ανάγκη να μην αποσπάται η πάλη κατά του φασισμού, για την υπεράσπιση εργατικών δικαιωμάτων και λαϊκών κατακτήσεων, από την πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και την εξουσία τους. Πρέπει να είναι αταλάντευτη η προσήλωση στο στόχο της εργατικής εξουσίας.
Το ΚΚΕ βαδίζει στις αναμετρήσεις που είναι μπροστά μας πιο έμπειρο και πιο εξοπλισμένο, να οικοδομήσουμε τη μεγάλη λαϊκή αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή συμμαχία, που θα αντιπαλέψει την αντιλαϊκή πολιτική και θα βάλει τέλος στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, στους πολέμους, στις κρίσεις, στην εκμετάλλευση, στη φτώχεια, στην ανεργία, στην καταπίεση, ώστε να ανοίξει ο δρόμος και να εκπληρωθούν τα όνειρα και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και των νέων με την εργατική - λαϊκή νίκη, για την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό!
Αναδημοσιεύεται από το «Ριζοσπάστη» της 9ης Μάη 2016.