ΑΥΣΤΡΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Μιας και πολύς λόγος γίνεται για τα αποτελέσματα των εκλογών στην Αυστρία , την τεράστια άνοδο του ακροδεξιού κόμματοςκαι την πιθανότητα να υπάρξει ένας ακροδεξιός πρόεδρος στη χώρα, να θυμήσουμε οτι δεν έιναι η πρώτη φορά που συνέβει αυτό. ]
Την περίοδο 1986-1982 πρόεδρος της χώρας υπήρξε ο Κουρτ Γιόζεφ Βάλντχαϊμ (Kurt Josef Waldheim) πρώην Γ.Γ του Ο.Η.Ε απο το 1972 εως το 1981.
Στα μέσα της δεκαετίας του '80 ήρθαν στο φως καταγγελίες για το κρυφό ναζιστικό παρελθόν του, την περίοδο 1938-1945, τις οποίες ο ίδιος αρνήθηκε. Μεταξύ άλλων, κατηγορήθηκε ότι διέταξε απελάσεις των Εβραίων της Θεσσαλονίκης (περ. 40.000) στο Άουσβιτς, κάτι που ως σήμερα παραμένει σημείο διαμάχης των ιστορικών.
Στις αρχές του 1941 ο Βάλντχαϊμ αποσπάσθηκε στη Βέρμαχτ και στάλθηκε στο ανατολικό μέτωπο, όπου υπηρέτησε ως διμοιρίτης. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους τραυματίσθηκε και αποχώρησε από το μέτωπο, όχι όμως και από την ενεργό υπηρεσία: Επέστρεψε σε αυτήν μετά την αποθεραπεία του, το 1942, και στάλθηκε στο βαλκανικό θέατρο επιχειρήσεων της Βέρμαχτ. Υπηρέτησε ως αξιωματικός - σύνδεσμος στη Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα για την Ομάδα Στρατιών Ε΄, την περίοδο 1942-45. Με την κατάρρευση της Ναζιστικής Γερμανίας το 1945 παραδόθηκε στους Βρετανούς στην περιοχή της Καρινθίας όπου είχε καταφύγει ο επικεφαλής του, στρατηγός Αλεξάντερ Λερ (Alexander Löhr), επιδιώκοντας χωριστή ανακωχή με τους Βρετανούς.
Αν και υπάρχουν ακόμα και σήμερα σκοτεινά και αδιευκρίνιστα σημεία για τη δράση του,βλέπουμε οτι δεν είναι καθόλου τυχαία η ανοχή και η άνοδός του σε ύπατα αξιώματα μιας και στο βιογραφικό του, που παρατίθεται στον ιστοχώρο του ΟΗΕ, δεν υπάρχει κανένα βιογραφικό στοιχείο του για την επίμαχη περίοδο 1942-45, πλην της αποφοίτησής του από το πανεπιστήμιο.
Είναι ξεκάθαρο οτι τα ακροδεξιά κόμματα είναι το μακρύ χέρι του καπιταλιστικού συστήματος και χρήσιμο εργαλέιο οταν τα πράγματα 'ξεφεύγουν' απο τις ήπιες μεθόδους προσαρμογής.Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε και μείς και το πολιτικό προσωπικό της χώρας οτι το χάιδεμα και η 'στήριξη' των φασιστών στο πολιτικό σκηνικό ώστε να λειτουργούν σαν κόφτες εκλογικών ποσοστών, τότε οδηγούμαστε στην απόλυτη παραφροσύνη, με ανεξέλεγκτες συνέπειες .Αλλωστε η άνοδος του φασισμού και του ναζισμού πρίν τον Β' ΠΠ και στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη,δεν έγινε με πραξικοπηματικές μεθόδους αλλά με την ανοχή των κοινοβουλίων και με εκλογικές διαδικασίες.
Ας μη πέσουμε για ακόμα μια φορά απο τα σύννεφα,ας μάθουμε απο την ιστορία για να μην έχουμε μια ακόμα τραγωδία.
Μιας και πολύς λόγος γίνεται για τα αποτελέσματα των εκλογών στην Αυστρία , την τεράστια άνοδο του ακροδεξιού κόμματοςκαι την πιθανότητα να υπάρξει ένας ακροδεξιός πρόεδρος στη χώρα, να θυμήσουμε οτι δεν έιναι η πρώτη φορά που συνέβει αυτό. ]
Την περίοδο 1986-1982 πρόεδρος της χώρας υπήρξε ο Κουρτ Γιόζεφ Βάλντχαϊμ (Kurt Josef Waldheim) πρώην Γ.Γ του Ο.Η.Ε απο το 1972 εως το 1981.
Στα μέσα της δεκαετίας του '80 ήρθαν στο φως καταγγελίες για το κρυφό ναζιστικό παρελθόν του, την περίοδο 1938-1945, τις οποίες ο ίδιος αρνήθηκε. Μεταξύ άλλων, κατηγορήθηκε ότι διέταξε απελάσεις των Εβραίων της Θεσσαλονίκης (περ. 40.000) στο Άουσβιτς, κάτι που ως σήμερα παραμένει σημείο διαμάχης των ιστορικών.
Στις αρχές του 1941 ο Βάλντχαϊμ αποσπάσθηκε στη Βέρμαχτ και στάλθηκε στο ανατολικό μέτωπο, όπου υπηρέτησε ως διμοιρίτης. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους τραυματίσθηκε και αποχώρησε από το μέτωπο, όχι όμως και από την ενεργό υπηρεσία: Επέστρεψε σε αυτήν μετά την αποθεραπεία του, το 1942, και στάλθηκε στο βαλκανικό θέατρο επιχειρήσεων της Βέρμαχτ. Υπηρέτησε ως αξιωματικός - σύνδεσμος στη Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα για την Ομάδα Στρατιών Ε΄, την περίοδο 1942-45. Με την κατάρρευση της Ναζιστικής Γερμανίας το 1945 παραδόθηκε στους Βρετανούς στην περιοχή της Καρινθίας όπου είχε καταφύγει ο επικεφαλής του, στρατηγός Αλεξάντερ Λερ (Alexander Löhr), επιδιώκοντας χωριστή ανακωχή με τους Βρετανούς.
Αν και υπάρχουν ακόμα και σήμερα σκοτεινά και αδιευκρίνιστα σημεία για τη δράση του,βλέπουμε οτι δεν είναι καθόλου τυχαία η ανοχή και η άνοδός του σε ύπατα αξιώματα μιας και στο βιογραφικό του, που παρατίθεται στον ιστοχώρο του ΟΗΕ, δεν υπάρχει κανένα βιογραφικό στοιχείο του για την επίμαχη περίοδο 1942-45, πλην της αποφοίτησής του από το πανεπιστήμιο.
Είναι ξεκάθαρο οτι τα ακροδεξιά κόμματα είναι το μακρύ χέρι του καπιταλιστικού συστήματος και χρήσιμο εργαλέιο οταν τα πράγματα 'ξεφεύγουν' απο τις ήπιες μεθόδους προσαρμογής.Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε και μείς και το πολιτικό προσωπικό της χώρας οτι το χάιδεμα και η 'στήριξη' των φασιστών στο πολιτικό σκηνικό ώστε να λειτουργούν σαν κόφτες εκλογικών ποσοστών, τότε οδηγούμαστε στην απόλυτη παραφροσύνη, με ανεξέλεγκτες συνέπειες .Αλλωστε η άνοδος του φασισμού και του ναζισμού πρίν τον Β' ΠΠ και στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη,δεν έγινε με πραξικοπηματικές μεθόδους αλλά με την ανοχή των κοινοβουλίων και με εκλογικές διαδικασίες.
