ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΣΥΡΙΖΑ

Αταλάντευτη η προσήλωση στην αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου

Την περασμένη Κυριακή, ο Αλ. Τσίπρας μίλησε στη συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ. Δύο τα ζητήματα στα οποία στάθηκε, το Προσφυγικό και η ολοκλήρωση της «αξιολόγησης». Και για τα δύο μοίρασε αφειδώς διαβεβαιώσεις εντός και εκτός της χώρας, ότι η κυβέρνησή του θα τηρήσει μέχρι κεραίας τα όσα αντιλαϊκά έχει συμφωνήσει με δανειστές και «εταίρους». Μέσα σε μια βδομάδα, φάνηκε ολοκάθαρα πως οι συμφωνίες που έχει κάνει, χτυπάνε αλύπητα αφενός πρόσφυγες και μετανάστες, εγκλωβίζοντας δεκάδες χιλιάδες στην Ελλάδα, αφετέρου τον ελληνικό λαό, καθώς η επιστροφή του κουαρτέτου επιβεβαίωσε ότι η ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» θα έχει βαρύ τίμημα για την τσέπη και τα δικαιώματά του.

Ειδικότερα, με την ομιλία του στην ΚΕ του κόμματός του, ο Αλ. Τσίπρας εστίασε στην ολοκλήρωση της «αξιολόγησης», σαν το κλειδί που «ξεκλειδώνει» «πόρτες» στην κατεύθυνση ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας και στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που εκδηλώνονται με αιχμή το Προσφυγικό, αλλά ακουμπάνε το ζήτημα της πορείας της ΕΕ και της Ευρωζώνης, ζήτημα που κάθε άλλο παρά αφήνει αδιάφορη την ντόπια αστική τάξη, στρατηγική επιλογή της οποίας είναι η λυκοσυμμαχία.

Καημός για την πορεία της ΕΕ...

«Η καθοριστική απόφαση, τότε που το δίλημμα ήταν εμβάθυνση ή διεύρυνση και αποφασίστηκε η διεύρυνση (...) με χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ και άλλες, αποδείχτηκε απόφαση ισχυρού ρίσκου», δήλωσε μεταξύ άλλων ο Αλ. Τσίπρας, προσθέτοντας πως «είναι άλλο η ισχυροποίηση της ακροδεξιάς ως πολιτική αντιπολίτευση στα κράτη - μέλη και άλλο η ανάδειξή της σε κυβερνήσεις και η υποχρέωση σήμερα η Ευρώπη των "28" να συνεργάζεται με κυβερνήσεις που έχουν έναν καθαρά λαϊκίστικο και ακροδεξιό λόγο και κατεύθυνση».
Πριν από άλλο σχόλιο, έχει αξία να θυμίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), στο οποίο ανήκει, τήρησαν σιγήν ιχθύος όταν αυτές οι κυβερνήσεις που σήμερα καταγγέλλει ως «ακροδεξιές», νομιμοποιούσαν και αποκαθιστούσαν συνεργάτες των ναζί και εξαπέλυαν διώξεις σε αντιφασίστες, κομμουνιστές αγωνιστές, επιβάλλοντας απαγορεύσεις σε Κομμουνιστικά Κόμματα και ποινές σε στελέχη τους.
Με την παραπάνω τοποθέτησή του, ο Αλ. Τσίπρας θέλησε εμμέσως πλην σαφώς να υποστηρίξει ότι η επιλογή της διεύρυνσης έναντι της εμβάθυνσης ήταν λανθεμένη. Οχι πως έχει μεγάλη σημασία, αλλά αν θυμόμαστε καλά, οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΣΥΝ παλιότερα στήριζαν ένθερμα την πολιτική της διεύρυνσης. Βεβαίως, το ζήτημα βρίσκεται αλλού, στο γεγονός ότι η ενίσχυση του ευρωενωσιακού ιμπεριαλιστικού κέντρου, είτε με εμβάθυνση είτε με διεύρυνση, αποτελούσε και αποτελεί αρνητική εξέλιξη για τους εργαζόμενους και τους λαούς των ευρωπαϊκών κρατών, γεγονός που έχει πολλαπλά αποδειχτεί.
Δεν είναι φυσικά οι ιδεολογικές αναφορές των κυβερνήσεων σε κράτη - μέλη της ΕΕ που υπαγορεύουν τη συγκεκριμένη στάση τους απέναντι στο προσφυγικό ζήτημα, αλλά τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων που υπερασπίζεται κάθε κράτος. Αυτά επιβάλλουν τη μικρότερη ή μεγαλύτερη ή και καθόλου ροή προσφύγων, όπως συμβαίνει σήμερα με το σφράγισμα των συνόρων. Εξέλιξη που ούτως ή άλλως ενσωματωνόταν μέσα στις Συνθήκες της ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί, με αφορμή το Προσφυγικό, να χαράξει κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, επαναφέροντας τα «δεξιά - αριστερά», «συντήρηση - πρόοδος» κ.λπ., με σκοπό να συσκοτίσει το πραγματικό πρόσημο της πολιτικής του, που το χαράζουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης που υπηρετεί.
Τα κάλπικα διλήμματα και το ιδεολογικό περίβλημα που η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ «φοράνε» σε υπαρκτές αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ, αποσκοπούν και στον εξωραϊσμό της λυκοσυμμαχίας και στην καλλιέργεια αυταπατών στο λαό ότι είναι δυνατή μια φιλολαϊκή μετάλλαξή της. Εκεί αποσκοπούν δηλώσεις όπως: «Θα υπερισχύσει η Ευρώπη του φόβου και του ρατσισμού; `Η η Ευρώπη της αλληλεγγύης και της πολυπολιτισμικότητας; (...) Για μας, η προσφυγική κρίση (...) αναδεικνύει τη διαχωριστική γραμμή με πολύ έντονο, υπαρξιακό, θα έλεγα, τρόπο, ανάμεσα στη συντήρηση και την πρόοδο. Ανάμεσα στη δεξιά και την αριστερά»... Για να καταλήξει δηλώνοντας υπερασπιστής της ανάγκης η ΕΕ «να επιστρέψει στον ορθό λόγο και στην κοινή λογική», να «επανιδρυθεί στη βάση των αρχών του ανθρωπισμού»!
Οι περικοκλάδες αυτές δεν στάθηκαν, πάντως, ικανές να κρύψουν την πραγματική έγνοια του πρωθυπουργού, κατ' επέκταση της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, για την επίδραση αυτών των αντιθέσεων στο «μέλλον της Ευρώπης και τη δομή της (...) στη μορφή και την πολιτική κατεύθυνσή της», αλλά και «στην ίδια της την ύπαρξη». Αλλωστε, αυτοί οι προβληματισμοί είναι μόνιμη επωδός κάθε παρέμβασής τους το τελευταίο διάστημα για το Προσφυγικό.

...με το βλέμμα στην ανάκαμψη της οικονομίας

Τα τεκταινόμενα στην ΕΕ έχουν αντίκτυπο στην καπιταλιστική οικονομία και στην προσπάθεια που καταβάλλει η κυβέρνηση για ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Απ' τη σκοπιά αυτή, αποκτούν νόημα οι προβληματισμοί του πρωθυπουργού, που αντανακλούν αντίστοιχους στους κόλπους της αστικής τάξης.
Απέναντί της, πάντως, ήταν καθησυχαστικός, διαβεβαιώνοντάς την απ' το βήμα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ πως «με αποφασιστικότητα συνεχίζουμε τη μεγάλη πορεία που ξεκινήσαμε περίπου πριν από ένα χρόνο»,υλοποιώντας τη συμφωνία του καλοκαιριού, η οποία«με την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, ανοίγει το δρόμο στην απαραίτητη, αναγκαία συζήτηση για την απομείωση της καθαρής παρούσας αξίας του δημόσιου χρέους, δηλαδή μια συμφωνία που, όπως είπε ένας από τους υπουργούς μας προχτές, έχει Ιθάκη, δεν είναι ένας ατελείωτος Γολγοθάς, έχει στόχο. Την υλοποιούμε, λοιπόν, προκειμένου γρήγορα να φτάσουμε στην Ιθάκη».
Εξήγησε ότι «είναι τόσο η απομείωση της παρούσας αξίας του δημοσίου χρέους όσο και η επαναφορά της εξαίρεσης (waver) και η ένταξη της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τα ελληνικά ομόλογα, ώστε να αποκατασταθεί ο φτηνός δανεισμός για τις τράπεζες και να δημιουργηθεί ένα κλίμα, οριστικά αυτή τη φορά, ότι η ελληνική οικονομία γύρισε σελίδα, ξέφυγε από το φαύλο κύκλο και περνάει σε έναν κύκλο ενάρετο».
Επιβεβαιώνοντας, μάλιστα, ότι η «Ιθάκη» του κεφαλαίου προϋποθέτει το μεγαλύτερο τσάκισμα του λαού, ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε και την έξωθεν καλή μαρτυρία για τις αντιλαϊκές επιδόσεις της κυβέρνησής του, κομπάζοντας ότι «η πρώτη αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί σύντομα, παρά την παρελκυστική τακτική που κρατά τις τελευταίες μέρες το ΔΝΤ. Και αυτό γιατί, για πρώτη φορά, υπάρχει ουσιαστική σύγκλιση και στις εκτιμήσεις για το αμέσως επόμενο διάστημα, αλλά και στα δημοσιονομικά δεδομένα του σήμερα ανάμεσα στην ελληνική πλευρά και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς». Σύγκλιση, δηλαδή συμφωνία, για τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, την εκτίμηση για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2015 και τα δημοσιονομικά κενά του 2015 - 2018, στόχοι που συνδέονται με μεγαλύτερη ακόμα περιστολή των λαϊκών δικαιωμάτων, με μεγαλύτερη ακόμα αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος.
Ακόμα παραπέρα, ο Αλ. Τσίπρας διαβεβαίωσε την αστική τάξη ότι «η κυβέρνηση και θα περάσει τον κρίσιμο κάβο της αξιολόγησης, κυρίως όμως θα καταφέρει να τον περάσει με την κοινωνία όρθια (...) διατηρώντας την οικονομική και κοινωνική σταθερότητα και χτίζοντας για το επόμενο διάστημα μια προοπτική εξόδου από την κρίση», δηλαδή με το λαό χειραγωγημένο στα προτάγματά της. Επισήμανση που απαντά στις ανησυχίες του κεφαλαίου για το ογκούμενο κύμα δυσαρέσκειας και αντιδράσεων στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.
Με δυο κουβέντες, ο Αλ. Τσίπρας καθησύχασε το κεφάλαιο, σε μια περίοδο και σε ένα περιβάλλον ...ανήσυχο, πως εντός και εκτός της χώρας η κυβέρνησή του κάνει ό,τι περνά απ' το χέρι της για να προωθήσει τα συμφέροντά του. Με όσα αυτό συνεπάγεται για το λαό, που απ' την πλευρά του οφείλει να κάνει ό,τι περνά απ' το δικό του χέρι για να το εμποδίσει.

Β. Ν.